تمام فریاد ها‌ی جهان در گلویم جمع شده‌اند من اما حتی حوصله‌ی حرف زدن هم ندارم.

‏- اونایی که برمیگردن رو جدی نگیرید؛
راهو گم کردن،
وقتی دوباره راهو پیدا کنن میرن.🫧

تو زیباترین حسرت رو به رومی ...✨

‏این روزا هی دارم دنبال نشونه میگردم. یه چیزی یه کسی یه لحظه‌ای یه مکانی یه نوشته‌ای که منو از این حال جدا کنه.مهم نیست چی باشه و چجوری، فقط یه نور میخوام واسه ادامه دادن.✨?

«بذار این تیغ تیزی که خراشت داده اونقدر زخمت بزنه تا کند بشه».. این جمله نقل به مضمون از شب یلدای کیومرث پوراحمد است. خیلی دوستش دارم. گاهی باید در دردهایمان در خون‌مان شسته شویم.. تنها بمانیم با درد تا عیارمان مشخص شود. تیغ آنقدر ببرد تا کند شود. گاهی این هزینه‌ایست بابت شفافیت.

وقتی بدنت توی جای امنی نباشه،
آروم آروم شروع میکنی به
زندگی توی ذهنت?*?***

وقتی داد میزنی ، گریه میکنی یا دعوا میکنی
یعنی هنوز یه چیزی برای گفتن و درست کردن
و تخلیه کردن هست ، ولی اونجا که دیگه ساکت
میشی ، یعنی دیگه هیچی نیست ، هیچی

❤️‍???

هم خسته ایم!
هم ادامه میدیم!
هم یادمون میره سختی هارو
ما خود معجزه ایم... (:

ما هيچ‌وقت نمیتونیم پیش‌بینی کنیم که چه چیزی و چه کسی رو کی از دست میدیم، پس بهترین کار اینه که وقتی یه چیزی رو داریم، یه کسی رو در کنارمون داریم، قدرشو بدونیم و به این بودن اهمیت بدیم، حداقل این کار باعث میشه وقتی از دستشون میدیم، عذاب وجدانی نداشته باشیم.?✨

- کلارا?