منتظر بودن مزخرف‌ترین حالت ممکن است‌.

هرجا رنجیدم نبخشیدم
و این شد شعار زندگی من |:

#پرنده‌ی_بی_صدا ✍?✨♥️

و ناچاراً فریاد زدم؛
یقین کنید،
من زنده نیستم!
#من✍?

#دلنوشته*?#از_محبوب*ِ_مهربانم_برای_من♡

سلام بیا بعد مدت‌ها دلبرم خطابت کنم دقیقاً حین دوران مکتب، خیلی مدت‌ است به کسی نگفتم در مسج خوب استی؟ خودت از حالم آگاه استی محبوس یک زندانی که به ظاهر قشنگ‌ترین است و هر بیننده‌ی آرزوی بودن و داشتن‌اش را دارد مانند ضرب‌المثلی شدم که است«درونش ما را کشته، بیرونش شما را» هی بگذریم. فقط می‌پرسم حالِ دلت در چه حالی است دلبرم؟!
آن قلب مهربان، معصوم، نازک و بی ریایت در چه وضعی به سر می‌برد؟!
شاید گمان کنی تغییر کردم، متفاوت شدم و یا نیمه‌ای را دریافته‌ام و ترا به باد فراموشی سپرده‌ام و یا هم حرف‌هایی که نزدیکانت می‌گفتن که از یادش می‌روی… نی اصلاً هیچ یک درست نیست. من فقط خسته شده‌ام بی‌نهایت خسته حتی از خودِ خودم!
تو همیشه در بدترین و خوب‌ترین وهله هم در یادم بودی، استی و بی‌تردید خواهی بود، تو از یادم نمی‌روی تو مستدام و جاوید شده‌‌ی گویا تو حک شدی در روح من!
نمیدانی دلم برای دیدنت چقدرررررررر تنگ شده ولی چی کنم که اجازه آمدن را محدود کردن سخت و ذیق…

نمیدانم قسمت بگویم یا تصادف یا اتفاق الهی امروز بعد چندین ماه برای اولین بار رفتم سراغ اپ تلگرام به گفته تو همان تل مستقیم وارد شدم در کانالت رجوع مند شدم به آخرین دست نویست، تک تک را خواندم و ریاکت کردم نظر دادم تا رسیدم به مسج های تولدت چه دروغ دلم گرفت با بعضی متن ها اشک ریختم با بعضی برت افتخار کردم و با بعضی خوش شدم که بزرگ شدی و خیلی بهتر تر از قلب قوی شدی چه از ملحوظ ذهن چه توان و چه تحمل در کل بهتر شدی

یکباره به خود فکر کردم من چی شدم باد شدم محو آسمان؟ آرزوهایم را چرا به تاراج بردن چرا و چرا و هزاران چرای دیگر ولی…
در دلم گفتم منِ بیکار تر از هر روز سابق وقتی لحظه‌ای پیدا می‌کردم دوان دوان می آمدم سراغت به دیدنت قبلاً ها اجازه داشتم و وقت نی ولی حال که بیکار هستم اجازه ندارم چه دردمندانه حس را تحمیل شدم امروز هی هی
آخر این جاده چی می‌شود فقط الله ج میداند
ولی دوستم از زاویه دید من، منِ کوچولو و قلبِ ضعیف توان این دردها را ندارد کاش تمام شود من هم سبک حالی را تجربه کنم
مسجم را ختم می‌کنم با گفتن توکل بخدا و… ?