АЎЫРМА ЕНДИ

( Абдиқадир Қайповқа.)

Сениң орның бәрҳа турар сезилип,
Сен аўырсаң жүрек кетер езилип.
Ақлықларың бир армия дизилип,
Атажан, Атасы аўырма енди.

Кобалтың зымырап желип келесең,
Әжайып бир дәлкек айтып илесең.
Баба болып отырасаң еле сен,
Бабажан, Бабасы аўырма енди.

Биразлар бийопа, биразлар бийғам,
Жоғалып кетеди бир шөлмек қуйған.
Кеўилге тек ғана шын дослар сыйған,
Жоражан, жорасы аўырма енди.

Жалғанлар үйилген жалғанзадалар,
Смс жазады Ханымзадалар.
Көз қысып қараса шайыр Задалар,
Сүйикли, ҳүрметли аўырма енди.

Инилер ақылың алыўға тайын,
Мардыйар арқасын қаққаның сайын.
Биразы бирақ да қашпаға қайым,
Ағажан, Ағасы аўырма енди.

Апалар Ананың сөзин сөйлесе,
Ағалар әкең боп сени бийлесе.
Нетерсең өйдесе, гейде бүйдесе,
Баўыры, иниси аўырма енди.

Сырқатың азары тәнҳа өзиңде,
Тилге көшпегени турар көзиңде.
Қайыл қалсаң болар беккем төзимге,
Ағажан, Ағам-аў аўырма енди.

Артта қалды бәрше тәшўишлер сөнди,
Толайым ел бүгин МУҢЛЫ ны билди.
Ҳәз етийп бир жасар мәўритлер келди.
Шайырым, шешеним аўырма енди.

Ақ-қара аралас мына заманда,
Қыянетди көрип жасаў жаман ба?!
Шайыр керек емес "АНАЎ" таманға,
Бул жарық дүньяда аўырма енди.

18- апрель 2024-жыл.

Абат Крамов.
Каналымыз:
@Kramov_Abatbay_poeziya

ТӘЖЖАЛ

Ысрапыл самалы есер шаңғытып,
Қанатлар қағысын еситкендеймен.
Көктен отлы топты маған зыңғытып,
Қыяметке шекем кешиккендеймен.
Ысрапыл сырнайын шертежақ әне,
Бәрше сораўларға жуўабың қәне.
Қайта тирилмекши жақсы ҳәм жаман,
Жерлер жарылажақ, бәрше туражақ,
Аллам дәргайына басын уражақ.
Отлы азаплардан қалмайжақ аман.

Көкте периштелер тынбай айланар,
Қуяш батыс жақтан шығысқа кетер.
Тирилмек азабы бәрше қыйланар,
Қыямет отлары ол сени күтер.
Тәңириге жақпас ислериң бар ма?!
Буннан қутылғандай күшлериң бар ма?!
Ирип-ширигенлер бәри тик турып,
Алла дәргайында тынбай жылайды,
Қырқ күнлик азаптан пана сорайды.
Табалдырықларға басларын урып.

Қара таўдың қара тасын қақ бөлип,
Жер ҳәм көкти гүңирентип киятыр.
Өликлер де гә тирилип, гә өлип,
Ол бәршени зирилдетип киятыр.
Маңлайында "кәфир"деген жазыў бар,
Тәғдийриңде айтқыл қандай сызыў бар.
Қырқ күншилик жәҳеннемди әкелер,
Гүнакарды отқа салып силтеген,
Тәжжал шығар бул әлемди өртеген.
Ҳәр бир күни бир жылыңа тең келер.

Арсызлық, жалатайлық қаймақлары,
Жердиң бетин саў қалдырмай қаплайды.
Инанғысыз тәжжалдың ойқанлары,
Бенделер тынбай бир-бирин баплайды.
Тәжжалдың теңлеси жоқ өз күшинде,
Әлем ғыжлаған "Қырқ күн" от ишинде.
Мағрып ҳәм машрыбың аласапыран,
Жаманлық, жақсылық жиптей өрилер,
Тирилей гөшиңди қайзар бөрилер.
Лашыңды сүйрейди арман гә берман.

Зарлы тәўбелериң қабыл болмайды,
Қуяш батыс беттен шыққаннан кейин.
Тәжжал суў дегени от боп жалмайды,
Қыямет қайымды уққаннан кейин.
Арсыз, зинәкер, қыянеткерлердиң,
Жаманлық ислеген гүнакерлердиң.
Күйреген териси, пискен гөшлери,
Тәўбеге күши жоқ, қалмаған димар,
Тәжжал ҳәм сондайдың жанына қумар.
Енди бийпайдадур өкинишлери.

Адамлығын жойтқан адамсыпатлар,
Парахор, нәпсиқаў, пасық махлуқлар.
Солар кесиринен келер апатлар,
Барлықты жоқ еткен отлы жоқлықлар.
Тәжжалды әлемге ерте шарлаған,
Жаманлық, жақсыны езип хорлаған.
Ипласлықтан питер тәжжалдың жолы,
Қайта тикленеди бахытлы әлем,
Пазыйлетке толар сол сорлы денең.
Қуддысда күтеди Марьямның улы...

2023-жыл. 1-2-февраль.

Абат Крамов.

Каналымыз: @Kramov_Abatbay_poeziya

ПӘЛЕКЕТТЕН АСЫРА!!

Туўылғанда Анадан,
Периштедей баламан .
Есейсем мен үлкейип,
Көп гүнаға батаман.
Дүнья таппақ ураным,
Жабық турар Қураным,
Адамзатты кеширмес,
Жоллар үргин сыранын.
Тилимнен шығар пасық сөз,
Қызарып турса еки көз.
Қыянет ислеп жүргенлер,
Сығалар аңлып шуғыл көз.
Ислесең мийнет жалланып,
Ҳақыңды бермес тулланып.
Жасаўрап көзиң турарсаң,
Қаларсаң дымсыз алданып.
Бузықлық болып бир текше,
Бүргеден көп жезөкше.
Мусылманбыз ба билмедик,
Иймансыз болар сол өлсе.
Алақаның қабарып,
Ислесең өзиң мың барып.
Пулыңды бермей алдаған,
Күниң болмас бир жарып.
Инсапсызлардың тәсири,
Жезөкшелердиң кесири.
Оятып Алла ызасын,
Жабылған мийрим есиги.
Ысырап қылдық ақ нанды,
Азансыз күттик ҳәр таңды.
Умыттық Қудай жамалын,
Сол ушын қыйнар ҳәр жанды.
Бийдәрет бардық мешитке,
Бас суқтық көрген тесикке.
Өртең шалды, суў басқын,
Кирмедик "жети есик"ке.
Дозақта орын қалмады,
Жаманды сосын алмады.
Адамлар бүгин бир-бирин,
Аҳ, жалмады-аў, жалмады.
Өзиндеги жоқ уғымды,
Айталмай улға тығылды.
Көбейип тарлаў ой-өрис,
Инсап мине жығылды.
Шайтанды өртеп қуўырып,
Саўап-гүнаны суўырып.
Жуўғың келдиме ҳәй, Алла,
Бендең жүрер жуўырып.
Былғасып кетти ақ-қара,
Кеўилге тусти көп жара.
Тәңирим сеннен алыслап,
Қашық болдыма бул ара.
Пәлекет иши сыйынсақ,
Енди гүнадан тыйылсақ.
Тәңирим-аў, әпиў ет!!
Жалғармекенсең қыйылсақ.
Тәспи санасақ дизбеде,
Басты қойсақ сәждеге.
Пәлекетлерден асыра,
УРЫНБА ЖАНДЫ ҮЗБЕГЕ...

16-апрель 2024-жыл.
Абат Крамов.
Каналымыз: @Kramov_Abatbay_poeziya

25-февраль миллий тағамымыз жүўери гүртик күни.

МИЛЛИЙ МАҚТАНЫШЫМ

Жесем таңлайымда дәмиң татыйды,
Домалақ домалақ гүртик қалқыйды,
Саған тойып бираз адам шалқыйды,
Миллий тағамымсаң жүўери гүртик.

Қара үй ишинде пуўың бурқырап,
Жейсең таўық гөшин бөлип жулқылап.
Түңликтен ай нуры түсер жарқырап,
Миллий мақтанышым жүўери гүртик.

Шадлы дәўиримниң тоқлық белгиси,
Миллий кийимдеги қызлар күлкиси,
Сени көрсе келер бәрше жегиси,
Соныңдай мазалы жүўери гүртик.

Тағамлар ишинде сенсең өзгеше,
Қалай жетип келдиң өзиң бизгеше.
Ҳәр миллет тағамын айтып сөзлесе,
Мениң мақтанышым жүўери гүртик.

Жигилдикке тойған түйе таўықты,
Жыллатып, семиртип услап сойыпты,
Бабам қалай сени ойлап таўыпты,
Бабалар тағамы жүўери гүртик.

Қонақшыл елмиз, тойлы, жыйынлы,
Кеўлимиз кең сарай бәри сыйымлы,
Сыйлы тағамымыз өзиң тойымлы,
Елге мақтанышсаң жүўери гүртик.

Бахытлы дәўраным, миллий тағамым,
Таўық сорпа иши гүртик салғанын.
Ата-бабалардан мийрас қалғаным,
Қарақалпақ асы жүўери гүртик.

2024-жыл.20-февраль.

Абат Крамов.
Каналымыз: @Kramov_Abatbay_poeziya

КӨКТӨМДҮ КӨРГӨНДӨР БАРБЫ

Бери кел,отур бул жерге,
Чыныңды айт көктөмдү көрдүңбү?
Февральды өткөрүп келемин изге,
Акыным ишен чын айтам сизге.

Деп күлүмсүрөп коштошкон эле,
Кыш мени муздатты тоңдуруп мени.
Сага кай жерден кезиккен эле,
Ал абдан кадырын билдирдип эми.

Жадырап жүр бекен,кырларда бекен,
Же жайлоодо,сууларда бекен?
Сулуулар айткан ырларда бекен,
Же бир чоку аска-тоолордо бекен.

Көктөмүм ал мени сурап койдубу?
Мен сени күткөнүм эсиңде болдубу?
Тоңуп өлбөдү экенби деп айттыбы,
Жазган катым да сага жетип бардыбы?!

Мына март башталды дарек жок андан,
Тоңдор жибибей,муздар эрибес.
Шамал согуп...көктөм башталар таңдан,
Жылуулук көрүнөр кезден бир элес...

✍️Абат Крамов
Қырғызшаға аударған Милена Алиханова 🇵🇼

БӘҲӘРДИ КӨРГЕНЛЕР БАР МА

Берманырақ кел,отыр бул жерге,
Шыннан да бәҳерди көрдиң бе өзиң,
Февральды өткерип қайтаман изге,
Шайырым исен маған,шын сөзим,

Дейип күлимсиреп хошласқан еди,
Қыс мени музлатты,тоңлатты мени,
Саған қай жерлерде дусласқан еди,
Әбден ол қәдирин аңлатты енди.

Жадырап жүрмекен,қырлардамекен,
Яки жайлаўларда,суўлардамекен,
Сулыўлар айтқан жырлардамекен,
Яки бәлент шоққы таўлардамекен.

Бәҳәрим ол мени сорап қойды ма!?
Мениң күткенлерим ядында бар ма!?
Тоңлап өлмеди ме дейип айтты ма,
Жазған хатларым жанында бар ма?!

Мине март басланды дерек жоқ оннан,
Тоңлар жибимейди,музлар еримес,
Самал турды... бәҳәр басланар таңнан,
Жыллылық көринер мәзи бир елес...

Абат Крамов.

каналымыз:
@Kramov_Abatbay_poeziya

ІШТАРЛЫҚ

Қасық бойлап айланбаған ішіміз,
Бұл әдетке жетпейді де күшіміз.
Дым білместер білгендерді шалып жүр,
Тістенумен шықырлайды тісіміз.

Шұқылау мен бір айбын іздедік,
"Аға" дедік бетін көрсек сіз дедік.
Қанша жылдар өтсе дағы арада,
Іштарлықтың кесірінен безбедік.

Жамандадық, ғайбат айтып гу етіп,
Тасалардан аңдып тұрып шу етіп.
Өсек қылдық жақсыларды жамандап,
Бұл әдетті өзімізге сән етіп.

Таба қалсақ бір айыбын жар салдық,
Жүзін көрсек төмен қарап тайсадық.
Қолдан келсе темір торға тықтырып,
Ұялмадық қыл мойнына дар салдық.

Жақсыларды қуып салып төрледік,
Көкке қарап жасы үлкеннен өрледік.
Тас үңгірде топырақтан жаратқан,
Біз құдайды танымадық, көрмедік.

Жатты көрсек қонақ қылдық иілдік,
Ат мінгізіп, шапан жауып сүйілдік.
Ата-ана көне жұртта ол қалды,
Жағымпаздан, жантықтардан күйіндік.

Сол ауылға жылына бір бармадық,
Өлмелі қарт хабарын бір алмадық.
Түйені де түгіменен шайнадық,
Қорқаулықпен бір-аз жерді жалмадық.

Қудаланды жақсыларда жоқ болды,
Жемтіктестер сауысқандай сақ болды.
Кіл жамандар ырылдасып кезіп жүр,
Ал жақсылар шаңқай түсте "қап!" болды.

Маңдайдыда сажделерге тақадық
Мешіт барып намазды да оқыдық.
Өзімізше күнамыздан тазарып,
"Бисмилла"-деп Құдай үшін аттадық.

Сонда дағы шын тәубеге келмедік,
Өзгелерді жатып алып күндедік.
Ойларымыз қиялымыз тым үрей,
Біз негізі ішімізден кірледік.

Түсінбедім неге іші тары екен,
Дүние ыстық пенделерге зар екен.
Бір ашылып жасағанда болмайма?
Қарап тұрсаң іші тарлық зәр екен.

Авторы: Абат Крамов.
Қарақалпақ тилинен Қазақ тилине аўдарған:Таңбаханұлы Қизат.
Монголия

ЕГЕР ҲҮЖДАН ӨЛСЕ...

Жақсыға жаманлық, досқа қыянет,
Қаныңа сиңеди ипласлық иллет,
Ертеңиң дозақдур, бүгиниң жәннет,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Ақты қара етер тиллериң менен,
Жалғанлар тутасқан күнлериң менен,
Арсызлық қаплаған бетлериң менен,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Жалған гүўалық да бере берерсең,
Сөйлеп өтирикти жүре бересең,
Шайтанға қол берип ере берерсең,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Бузықлық, ғарлық ҳәм сеники болар,
Сен себеп ҳақ адам отларда жанар,
Тилинде ықырар жоқ айыптан танар,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Бездирер ўапасыз, ўәдепазлығың,
Бийдәўлет, қаңғыбас, қумарпазығың,
Ҳеш кимге унамас жағымпазлығың,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Әкени тән алмай, досты сатарсаң,
Азаматты туў сыртынан атарсаң,
Пайыт күтип бүкке түсип жатарсаң,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Өсекши болады шалбар кийгенлер,
Дөҳмет,ғәреметти жан деп сүйгенлер,
Елди жаманлайды жанға тийгенлер,
Егер ҳүждан өлсе көксиңде сениң.

Арсыз, ҳүждансызлар көбейсе егер,
Марҳумлар гөринде тикейсе егер,
Кимдедур төбе шаш үрпейсе егер,
Ҳүждан тилиңизден өшкенде сизиң.

2023-жыл.12-февраль.

Абат Крамов.
Каналымыз:
@Kramov_Abatbay_poeziya

ЖАНЫМ МЫҢ ҲӘЛЕК

Сүйредим, сүйрелдим жаным мың ҳәлек,
Қуяшым қайдасаң, өмирим түнек.
Көгилдир аспанға тигиле бердим,
Налынып ҳалыма сорадым тирек.

Аспан қара перде тартып жүзине,
Мың сан дәртти салды мениң изиме.
Тамшы-тамшы болып сиңер қәлбиме,
Бәҳәрсиз термилдим өмир гүзине.

Тирилик, бенделик тартып жулмалар,
Ғам-тәшўиш артады кем-кем жамалар.
Налынсаң, жығылсаң тепкилер тайын,
Төрсиз есиклерде әззи домалар.

Жатсаң жатқаныңа мысқыллы өсек,
Дос болған жақынлар атады кесек.
Басың дастықларға тиймесин екен,
Ҳәси кетемиз-аў бир нәрсе десек.

Сынғаныңды күтер иши қаралар,
Үйиңе, күйиңе мәс боп сығалар.
Өлтирсең тик өлтир дейжақ боласаң,
Ҳәлсизлик тәниңе кем-кем жағалар.

Айбатың, сымбатың, дәўлетиң кетсе,
Шықпас жаның қалар мәртебең питсе.
Болмаса саўлығың ҳеш кимсең билсең,
Яру-дос қарамас жаныңнан өтсе.

Шүкир етип жаныма жан тиледим,
Таңсыз түнде жан егеўлеп түнедим.
Шыжбайланған жазмышымда нелер бар,
Айтшы Тәңирим меннен нени қәледиң??

2023-жыл. 18-февраль.

Абат Крамов.

Каналымыз:
@Kramov_Abatbay_poeziya