پنج دقیقه، فقط پنج دقیقه خوابم برده بود و از کابوس پریدم.

دیوانهٔ این موزیکم.

سعی میکنم فراموشت کنم، ولی شبامو چیکار کنم؟
شبامو چجوری بگذرونم؟..

یه بیکلام پیدا کردم نمیدونم کی بذارمش که شماعم عاشقش شین وای.

قلب درد از درون داره من رو میکُشه.

به سمت پل میروم؛
اگر در مسیر حتی یک نفر
به من لبخند بزند
نخواهم پرید.

خیابون انقلاب امروز برای من مثل خونه نبود، شبیه غربت بود.
و من؛ غریب آدمی که خیابون رو با گریه هام متر میکردم.

«گفت مشق نام لیلی میکنم
خاطر خود را تسلی میکنم
گر میسر نیست مارا کامِ او
عشق بازی میکنم با نام او»

از بوی سیگار بچه ها خفه شدم