ИЗМИРДА
(Кемар олти чоршиси)
Кўп қувондим,
Ҳаяжонландим,
Ҳиссиётлар муқим эмасдир.
Дўконларинг,
Расталарингни,
Билмам бунча назари пастдир.
Бозорингга тушиб,
Ранго-ранг,
Либос кўрдим,
Нархин сўрама.
Харидимдан уялиб кетдим,
Чўнтагимни очиб қарама.
Қара, баққол ва даллолларинг,
Мол нархидан
Ўзиб сотмоқда.
Менга берган гўл
Юрагингни,
Бир чеккадан
Кесиб сотмоқда.
Бир лирага
Тутмоқда ана,
Ширин сўзга ўраб,
Риёни.
Макру хийла билан чалғитиб,
Кўзи очилмаган дунёни.

Эшитилиб туради саси,
Остонадан кўринар яққол.
Шўр денгизнинг эркаликлари
Сенга сира келмайди малол.
Чақиради сохилга чиқиб,
Тўлқинларин мавжи ортади.
Ухлаб қолсанг;-Тур ўйнаймиз,- деб,
Қулоғингдан келиб тортади.
Чиққанингни билмай қоласан,
Қўлда махсус либосларинг нам.
Сени энди тутиб қололмас,
“Пинар эв”ин гулбоғчаси ҳам.

ҚИРҚ ЙИЛ...
Қирқ йил нара тортди
Ичимда бир дард,
Дилга илоҳий бир
Нур тушиб турди.
Юмшоқ юрагимни
Қучиб турди зард,
Қонимда Самандар
Ишқи югурди.
Қирқ йил... Йўлларимни
Буриб, тўғрилаб,
Отам каби ғамхўр
Бўлмади ҳеч ким.
Қирқ йил... Кўксимдаги
Қўлини олиб,
Ёқамни тўғрилаб
Қўймади ҳеч ким..
Қирқ йил, нара тортиб,,
Оташда ёниб,
Ҳануз қаҳратонга ён беролмадим..
Яшадим жанггоҳда бўлгандек, ғолиб,
Тақдирнинг ҳукмига тан беролмадим.

ИЗМИРДА
Ёзда ҳам сарғаймас +
Тоғлар жамоли,
Гугурт қутисига
Ўхшайди уйлар.
Юзингни сийпалар
Денгиз шамоли,
Ўкинчлар уйғониб,
Кўксингни тирнар.
Сохиллар самога
Тутади ойна,
Қуёш қўл тутгандек,
Рафиқасига.
Денгизидек, кўм-кўк
Осмоннинг ишқи,
Ёзилади Измир
Саҳифасига.

Сиз ҳам биласизми,
Бу шаън хаётда?
Садоқат доимий
Оғриқлигини.
Ким инкор этади
Сиз билан яшаб,
Умрнинг шамолга
Ошиқлигини.

Тавба!.. - дедим,
Вужудим титраб,
Томиримда тўзғиди исён.
Мени тошдан
Тошларга урдинг,
Кўрганларим
Эмасди ёлғон.
Дахшат ичра
Сукунат ичра
Лахзаларим этар
Намоён.
Мени қандай йўқотган эдинг,
Яна қандай топдинг
Художон?!..

Ташлаб юбормайсиз
Билиб турибман,
Сизнинг қўлингизда
Бўлса ҳам осмон.
Чунки сиз сўраган
Жонимни, мана-
Ҳовучимда тутиб,
Турибман ҳамон.
Ишқ ила пайваста
Юрак шаҳримда,
Туйғулар, орзулар
Саси ҳайқирар.
Сизни ҳавотирга
Солган аслида
Жонимни сўратган
Эмасми шулар?!
Бул мовий кенгликка
Етиб, ютоқиб,
Ғалаба туғини
Тутмоқлик қасди.
Сира йиқа олмас,
Йиқита олмас,
Муҳташам дунёни,
Ғариблик, асти...
Биламан бошимни кўтариб жаҳдла,
Ҳар қанча пуф-пуфлаб,
Ёндирмай чўғни,
Гуноҳкорим дея,айбдорим дея,
Ташлаб юбормайсиз,
Тепамдан кўкни...

Баъзан хеч кимсани
Кўргим келмайди,
Ҳеч кимга айтгим ҳам
Келмайди сўзим.
Бир дам узоқлашмай,
Бир дам айрилмай,
Ўзимга ўрганиб
Қолганман ўзим.
Баъзан майсаларга
Қўшилиб куйлаб,
Суви зилол, жонбахш
Булоқ бўламан.
Тангрим, даргоҳингнинг
Бир мўъжизаси,
Ҳар зарраси ҳаёт –
Тупроқ бўламан.
Бўламан бир кичик
Ҳолатда пайдо,
Дунёларга татир
Катта ҳодиса.
Тўкилиб-тўкилиб
Шеър бўламан, сўнг
Эл севиб ўқиса,
Бир эл ўқиса...

ДУШМАНИМГА

Мен яхши эмасман –
Сен ҳам ёмонмас,
Ахир кетаяпман
Уфққа қараб.
Менинг кетишим ҳам,
Азиз душманим,
Сенинг бир корингга
Қолади яраб.
Шунда ҳам сен мени
Тинч қўймайсанми?
Шунда ҳам ортимда
Юрмайсанми тек?..
Мен кетсам ҳам сенга
Қучоқ очаман,
Менинг тупроқдошим
Келаяпти деб!..

МЕНИ СЕВСАНГ

Мени севсанг, шундай севсангки,
Бўлмаса ҳам менга керагинг.
Мени севсанг, шундай севсангки,
Менсиз тўхтаб қолса юрагинг.

Мени севсанг, шундай севсангки,
Ҳеч бир юмуш қолмаса cўзга.
Мени севсанг, шундай севсангки,
Ҳаётингда бўлмаса ўзга.

Мени севсанг, шундай севсангки,
Кўҳиқофга йўл солиб кетсанг.
Мени севсанг, шундай севсангки,
Ўзингдан ҳам бош олиб кетсанг.

Мени севсанг, шундай севсангки,
Остонамда туриб қолсанг жим.
Мени севсанг, шундай севсангки,
Менсиз музлаб қолса вужудинг.

Мени севсанг, шундай севсангки,
Ишқинг ичиб, қадам ташласам.
Мени севсанг, шундай севсангки,
Мен осмонни қучиб яшасам.

Мени севсанг, шундай севсангки,
Ахир оддий аёл эмасман.
Мени шундай сева олмасанг,
Бошқасини севги демасман.