Sual:Kibrlə ucb bir-birinə çox bənzəyir. Birinin digərindən fərqi nədir?
CAVAB
Kibr, özünü başqasından üstün görmək, ucb isə qüsurlarını görməyib, ibadət etdiyi üçün özünü və ibadətlərini bəyənmək, başqasından özünü üstün bilməkdir. Buna eqoizm deyilir. Heç kimin olmadığı yerdə insan ucba düşə bilər, fəqət kibrli ola bilməz. Çünki, insan kimsə olmasa da özünü və işini bəyənə bilər, fəqət kimsə olmadığı üçün, özünü böyük göstərə bilməz, kibrlənə bilməz. Ucb, etdiyi yaxşı işlər səbəbiylə özünü bəyənməkdir. Özünü bəyənən, başqalarından üstün görə bilər. Bu üstün görmə işi də, kibrdir. Yəni, ucbdan kibr doğular*.
Bir örnək:Bir qadın evində gözəl bir naxış işləsə, bir dülgər gözəl bir masa düzəltsə, bir rəssam gözəl bir rəsm çəksə, bunlardan birinin əsərinə baxıb bəyənməsi, necə də məharətliyəm, mənim kimi neçə adam var bu dünyada, deyə düşünməsi ucb olar. Əgər yanında başqaları da varsa, baxın bəndəniz (!) və ya ustadınız nələr edir, deyə böyüklənərək onlara sənətini göstərməsi kibr olar. Ucbu onu kibrə sövq etmiş olar.
Kibrdən xilas olmaq üçün, təvazö sahibi olmağa, ucbdan xilas olmaq üçün də minnət əhli olmağa çalışmaq lazımdır! Deyək ki, bir şəxsin nitqi gözəldir. Bundan dolayı özünü bəyənər, yəni ucb edər. Minnət, nemətə öz əliylə deyil, Allahu təalanın lütfü ilə qovuşduğunu düşünməkdir. Nitq gözəlliyinin Allah təalanın bir lütfü olduğunu düşünən özünü bəyənməz. Hədisi-şərifdə buyuruldu ki:
“Üç şey fəlakətə aparar: Xəsislik, nəfsə tabe olmaq, ucblu olmaq.” [Beyhəqı]
Bir adamın ucblu olub olmadığı bu əlamətlərdən bəlli olar. Ucblunun xüsusiyyətləri:
Kibrlidir, 2- Günahlarını və Allahu təalanın əzabını unudar, 3- Böyüklərdən istifadə edə bilməz, 4- İstişarə etməz, məsləhətləşməz.
İnsanı kibrə salan ucbdur. Ucb isə elm, ibadət, dost-tanışlarının çoxluğu kimi səbəblərlə özünü bəyənməkdir. Bunların Allahu təalanın lütfu olduğunu bilən icba düşməz və bu səbəbdən kibrlənməz. İslam alimləri buyurur ki:
Ən pisiniz məsciddən çıxsın deyilsə, məndən əvvəl qapıya gedən olmaz. Ancaq daha sürətli qaçan olarsa onu bilmərəm. *(Malik ibn Dinar)
Başçı olmağı, əmr verməyi sevən nicat tapmaz. (Fudayl ibn İyad)**

Bəni İsraildən bir fasiqin pisliyini eşitməyən qalmamışdı. Soylu bir abid də ibadətiylə şöhrət tapmışdı. Pis adam bu abidin yanından keçərkən, “Gedim, bu abidin yanında oturum, bəlkə Allahu təala onun hörmətinə məni əfv edər” deyə düşündü. Gedib abidin yanında oturdu. Abid isə üzərində buludun kölgələndirdiyi bir şəxs olduğu üçün, üstünlüyü ilə kibrlənib, “Bu fasiq mənimlə nə üçün oturur?” deyərək oradan qalxdı. Fasiq də qalxıb getdi, fəqət abidin üzərindəki bulud fasiqlə birlikdə getdi. Allahu təala zamanın peyğəmbərinə, “Allah insanların niyyətlərinə görə rəftar edər. Fasiqin etdiklərini yaxşı niyyətindən ötəri əfv etdim. Abidin etdiklərini də kibri səbəbiylə yox etdim” deyə vəhy  etdi. Abidin imanlı fasiqi alçaq görməsi fəlakətinə səbəb oldu.

Allahım, bizi Ramazana çatdır!

Ramazana nə qədər yaxınlaşsaq da Allahdan bu aya çatmağı istəməyi ehmal etməməliyik...

Çünki,

"Neçə insanlar oldu ki, Şaban ayının son günəşinin doğuşunu gördülər, lakin Ramazanın ilk zülmətini görə bilmədilər (ölüm onları haqladı)."

• Şeyx Suleyman ər-Ruheyli, cümə xütbəsindən alıntı (25.03.22)

قال ابن عقيل الحنبلي: "لولا أن القلوب توقن باجتماع ثانٍ لتفطرت المرائر لفراق المحبين".
قالها رحمه الله متأسفًا بعد وفاة أولاده عقيل وهبة الله، وقد أكب على وجه ولده وقال: الرب خير لك من الأب، ثم مضى.
[ذيل طبقات الحنابلة ١/‏٣٦٠]

İbn Akîl el-Hanbelî dedi ki: “Eğer kalpler ikinci bir buluşmadan yana emin olmasaydı, sevenlerin ayrılığıyla rûhlar kederden parçalanırdı.”
O bunu, çocukları Akîl ve Hibetullah’ın vefâtından sonra duyduğu acı üzerine söyledi, oğlunun yüzüne kapanarak: “Rabbin senin için babandan daha hayırlıdır” dedi, ve sonra kalkıp gitti.

قال ابن الجوزي لما نُفي خمس سنين بعیدًا عن ولده يوسف: قرأت بواسط مدة مقامي كل يوم ختمة ما قرأت فيها سورة يوسف من حزني على ولدي يوسف.
[مرآة الزمان ٢٢/‏٣٢]

İbnu’l-Cevzî, oğlu Yûsuf’tan beş yıl sürgünde kaldığında şöyle demişti: “Kaldığım süre boyunca, oğlum Yûsuf’a duyduğum hüzünden dolayı her gün Yûsuf Sûresi’ni okudum.”

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:
«السفر قطعة من عذاب»
[البخاري ١٨٠٤]

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki: «Yolculuk, bir çeşit azâbtır.»

وسئل إمام الحرمين حين جلس موضع أبيه: لم كان السفر قطعة من العذاب؟ فأجاب على الفور: لأن فيه فراق الأحباب.
[فتح الباري لابن حجر ٣/‏٦٢٤]

İmâmu’l-Harameyn (el-Cuveynî), babasının makâmına geçip oturduğu zaman ona; "Niçin sefer, bir çeşit azâbtır?" diye sorulduğunda, hiç beklemeden şöyle cevap vermiştir: “Çünkü onda, sevdiklerinden ayrılık vardır.”

NAFİLƏ NAMAZDAN SONRA EDİLƏN ZİKR.

Şeyx ibn Bəz (Allah ona rəhmət etsin) demişdir:

Namaz qılan kimsə nafilə namazdan sonra deyir:

استغفر الله، استغفرالله، استغفرالله، اللهم انت السلام و منك السلام تباركت يا ذا الجلال و الإكرام

(Əstəğfirullah, əstəğfirullah, əstəğfirullah, Allahummə əntəs-sələm və minkəs-sələm təbarəktə yə zəl cələli vəl-ikram)
Amma başqa zikrlərə gəlincə isə, onların hamısı fərz namazından sonra varid olmuşdur.

("Fətəva nurun aləd-Dərb", 5/127)

QOŞUL, FAYDALAN: t.me/Quranvesunne

Evliliğin Mahremiyetini Korumak

تزوج سلمان الفارسي رضي الله عنه بامرأة فلما أصبح غدا عليه أصحابه وقالوا: كيف وجدت أهلك؟ فأعرض عنهم، فأعادوا عليه السؤال ثلاث مرات، وهو يعرض عنهم. ثم قال: إنما جعل الله الستور والخدور والأبواب لتواري ما فيها ‏حسب امرئ منكم أن يسأل عما ظهر له ‏فأما ما غاب عنه فلا يسألن عنه.
[حلية الأولياء ١٨٥/١]

Selmân el-Fârisî radıyallâhu anh bir kadınla evlendi. Sabah olunca arkadaşları yanına gelerek ‘Aileni nasıl buldun?’ diye sordular. Selmân onlardan yüz çevirdi. Ona soruyu üç defa tekrârladılar, o ise her defasında onlardan yüz çevirdi. Sonra dedi ki: “Allah perdeleri, odaları ve kapıları ancak içlerinde olanı gizlemek için yaratmıştır. Sizden bir kimsenin kendisine görüneni sorması ona yeter. Kendisine kapalı kalan şeyden sormak ise hakkı değildir.”
[Hılyetu’l-Evliyâ 1/185]

•

[ليس من عادة العرب] وتسقط مروءة الرجل بذكر أمور عن زوجته بين الرجال لعدم غيرته وإفشاء سره:
"والصحيح أن تُرَدَّ شهادته إذا ذكر زوجته أو جاريته بما حقه الإخفاء، لسقوط مروءته."
‏[روضة الطالبين 8/207]

Erkeğin, gizlisini açığa çıkarması ve kıskançsızlığına işâret görülmesinden dolayı, erkekler arasında eşiyle ilgili konular konuşması onun mürüvvetini (şerefli kişilik/adamlık) düşürür:
“Sahîh olan; mürüvvetinin sukûtu (düşmesi) dolayısıyla, hanımından veya câriyesinden, gizleme hakkı bulunan şeyden söz etmesi hâlinde şâhidliğinin reddedilmesidir.”
[Ravdatu’t-Tâlibîn 8/207]

•

‏﴿فالصالحاتُ قانتاتٌ حافظاتٌ للغيب‏﴾
يعني يحفظن ما غاب عن الناس، وهو السر الذي يكون في بيت الزوج ويكون بينها وبين زوجها أيضًا، فتجد المرأة الصالحة لا يمكن أن يطَّلع على ما في بيتها أحد، بل إذا سُئلتْ عما في بيتها قالت: نحن بخير.
فمن النساء من تكون شكَّاية فاضحة تحدث الناس بكل ما يكون في بيتها، بل بعضهن -والعياذ بالله- يتجرأن إلى أكثر من ذلك؛ تحدث ما يكون بينها وبين زوجها حتى في أمور السر التي لا يطَّلع عليها إلا الزوج، تحدِّث، هذه ليست من الصالحات بشيء!
فقدت من الصلاح بمقدار ما فقدت من الحفظ.
[تفسير ابن عثيمين ٢٩١/١]

«Sâliha kadınlar itâatkârdırlar, Allah’ın korumasını emrettiği şeyleri eşlerinin yokluğunda da korurlar.»
Bu, kadının, eşinin evinde kendisi ile eşi arasında gizli olan şeyleri insanlardan koruduğu anlamına gelir. Sâliha bir kadının evine, hiç kimsenin vâkıf olamadığını görürsün. Bilakis kendisine evinde ne olduğu sorulduğunda (detay vermez) “İyiyiz” der.
Fakat bazı kadınlar var ki, evlerinde olup biten her şeyi insanlara şikâyet ediyor, her şeyi anlatıp ortaya döküyorlar. Hatta -Allah’a sığınırız- bazıları bundan daha fazlasına cüret eder ve sadece eşinin bilmesi gereken özel şeylerden dahi bahseder. Böylesi bir kadın asla sâlihalardan değildir.
O, (koruması gerekeni) korumayı kaybettiği kadar, sâlihalığını kaybetmiştir.
[İbn Useymîn Tefsîri 1/291]

•

“Kadınlar meclisinde eşinin gıybetini yapan, onun kusurlarını ayrıntılarıyla anlatan, evinin sırlarını açığa çıkaran kadında hiçbir hayr yoktur.
Oturum sona erdiğinde o kadın, erkeğinin evinin çatısı altında uyumak içine onun evine döner, onun yemeğini yer. Bununla birlikte o, onun varlığı olmadan güvende bile değildir.”

دعاء تساقط الشعر

‎الرقية الشرعية و العلاج ا kişisinden ses

Hümeyd oğlu Cəfər buyurub:

"**Alimlər sübut etmişlər ki, insan ancaq neməti tərk etməklə, nemətə çata bilər".

Ve**rd oğlu Vuheyb buyurur:

"Kim dünya şəhvətlərini sevirsə, zillət üçün hazırlansın"

Bu mərhələlərin nəticəsində su və dolu damcıları yuxarı çəkilmə gücünün onları dəstəkləyə bilməyəcəyi qədər ağıraşdığı vaxt buludlardan yağış, dolu və s. yağmağa başlayır.

Unutmaq olmaz ki, meteoroloqlar buludun əmələ gəlməsi, strukturu və funksiyası ilə bağlı proseslərin bütün təfərrüatlarını yalnız son dövrlərdə, özü də son dövrün inkişaf etmiş elmi-texniki nailiyyətlərindən (təyyarə, süni peyklər, kompyuter və s.) istifadə etməklə öyrəniblər. Amma nəzərdən qaçırılmamalıdır ki, bütün bunlar barədə hələ 1400 il bundan əvvəl Allah`ın bu ayələrində məlumat verilmişdi.