دست جادویی شب ، در به روی من و غم می‌بندد.
-سهراب سپهری

نفس آدم‌ها ، سر به سر افسرده‌ست.
روزگاری است در این گوشه‌ی پژمرده‌هوا ، هر نشاطی مرده است.
-سهراب سپهری

اون یه لیریکه چرا باهاش گریه می‌کنی ؟
« خودم می‌دونم واسه استفاده بودم ، که تموم میشه برات تاریخ انقضام یه روز من»

چنل پرایوت.

-

از تمام لحظه هایی که آدما اصرار دارن من و بهتر از خودم میشناسن حالم عمیقاً بهم میخوره.

کاش دوستت بودم کاش.

جهنم و ضرر؛ اگر از فن های «آرون پیپر» هستید و دنبالش می‌کنید، این پیام رو توی دیلی‌هاتون بفرستید تا همو پیدا کنیم و به نحوی از هم حمایت کنیم(ادلیست نیست)