ТАВАЛЛО

Нелардандир кўнгил бўлиб ғаш,
Ҳам эгилиб бу эгилмас бош,
Кўзларимда қалқиб турса ёш
Бу ҳолимга беролмай бардош.
Муштипар онам йиғлайдир,
Қолганлари ёлғон йиғлайдир.

Қайтар бўлсам қуруқ қўл овдан,
Қора қозон қолса қайновдан;
Ҳам айрилиб ўлжа, уловдан,
Қарзга ботар бўлсам бировдан
Таскин бериб онам йиғлайдир,
Қолганлари ёлғон йиғлайдир.

Бирда ҳақдин, бирда ноҳақдин,
Жабр кўрсам бир бетовфиқдин
Ортда турсам қалби қуроқдин,
Қадрим хароб бўлса тупроқдин.
Оҳлар уриб онам йиғландир,
Қолганлари ёлғон йиғлайдир.

Оға-ини ўртасида гап...
Алҳол, келиб чиқмиш ихтилоф:
Бири иззат, бири мулк талаб
— Бу оқ сутим, меҳримга хилоф, —
Дея шўрлик онам йиғлайдир,
Қолганлари ёлғон йиғлайдир.

Синалмоқнинг гали келганда,
Ноҳақ мағлуб бўлсам майдонда,
Номим қолмас бўлса жаҳонда,
Ким дўст – душман билинар онда,
Аҳволимга онам йиғлайдир,
Қолганлари ёлғон йиғлайдир.

Ғаним бир ён, мен бир ён бўлсам,
У устивор, мен урён бўлсам,
Бу ҳам камдай ногирон бўлсам —
Оғоч отга ёнма-ён бўлсам
Ой тутилиб, онам йиғлайдир,
Қолганлари ёлғон йиғлайдир.

Бўлсам гумроҳ, бўлса гуноҳим,
Вужудимга солмасдин ваҳм,
Қабул айлаб тавалло — оҳим,
Дариғ тутмай меҳринг, илоҳим,
Йиғлатмагил мушфиқ онамни,
Волидаи муҳтарамамни.

© Тўра Сулаймон
http://t.me/Adabiyot_olami

Telegram

𝗔𝗱𝗮𝗯𝗶𝘆𝗼𝘁 𝗢𝗹𝗮𝗺𝗶

* * * Ёдингдами, айтчи сен туғилган он, Барча хандон эди, сен эса гирён. Шундай яшагилки кетар чоғингда, Барча гирён қолсин сен боргил хандон. ***©*** Абдураҳмон Жомий https://t.me/Adabiyot\_olami

ОҲ, СЕНИНГ ЁШЛИГИНГ
МЕНДА БЎЛСАЙДИ…

Кўнгил ёшлигини ҳар дам қўмсайди,
Оҳ, сенинг ёшлигинг менда бўлсайди!
Такрор этмас эдим бағри тошлигинг,
Оҳ, менда бўлсайди сенинг ёшлигинг!

Намунча енгилсан, намунча дайди!
Оҳ, сенинг ёшлигинг менда бўлсайди!
Бўлмасди беғамлик, бебардошлигинг,
Оҳ, менда бўлсайди сенинг ёшлигинг!

Тонг юлдузи каби бир он кулсайди!
Оҳ, сенинг ёшлигинг менда бўлсайди,
Ўтда ёндирардим кўнгил ғашлигинг,
Оҳ, менда бўлсайди сенинг ёшлигинг!

Юрак илк севгига яна тўлсайди!
Оҳ, сенинг ёшлигинг менда бўлсайди,
Шодлик, кўкламлигинг, серқуёшлигинг
Жаҳон ёритарди худди Ёшлигинг!

© Ҳамид Ғулом
Ўзбекистон халқ ёзувчиси
http://t.me/Adabiyot_olami

ЭЙ  ДЎСТ...

Тилингингиз бошқаю, дилингиз бошқа.
Манзилингиз бошқа, йўлингиз бошқа.
Ажаб, оёқ бошқа, изингиз бошқа
Чарчамадингизми, сохталикдан дўст.

Миннат яширинган, хизматингизда.
Хушёр туриш керак, суҳбатингизда.
Хатар бор ҳар битта ғийбатингизда,
Чарчамадингизми, сохталикдан дўст.

Ҳаво етмай қолди, ҳаводан менга.
Ой кўринмай қолди, самодан менга.
Гуноҳ ясадингиз, хатодан менга
Чарчамадингизми, сохталикдан дўст.

Зўраки жилмайиб, ёнимга келманг.
Сизга меҳрибонман, ҳамдардман деманг.
Илтимос ҳеч қачон ғамимни еманг
Чарчамадингизми, сохталикдан дўст.

Мен чарчадим рости, сиз ҳам тин олинг.
Ниқобни янгиланг, эскисин сотинг.
Икки хил юзисиз битта ҳаётнинг
Чарчамадингизми, сохталикдан дўст.

© Рислиғой Ҳотамова
http://t.me/Adabiyot_olami

Кўнгил, сен мунчалар нега
Кишанлар бирла дўстлашдинг?
На фарёдинг, на додинг бор,
Нечун сен мунча сустлашдинг?

Ҳақорат дилни оғритмас,
Тубанлик мангу кетмасми?
Кишанлар парчаланмасми,
Қиличлар энди синмасми?

Тириксан, ўлмагансан,
Сен-да одам, сен-да инсонсан;
Кишан кийма, бўйин эгма,
Ки, сен ҳам ҳур туғилғонсан!..

©Абдулҳамид Сулаймон Чўлпон
https://t.me/Adabiyot_olami

Қўрқманг!
Сизга асло тушмайди юким!
Ўзимдан ортмайди бошимдаги қор.
Мен энди қадримга йиғламай қўйдим,
Барига қўл силтаб қўйганларим бор!

Сиз юрган кўчага босмайман қадам,
Сиз ўтар йўлларнинг менга боши берк!
Телбавор тентирар эканман билсам,
Онасин йўқотиб қўйган бўтадек!

Фурсатим оз менинг.
Юмушим бисёр.
Қарзим кўп Сарвари Олам олдида.
Сизга сиғинибман мен сўқир,нодон,
Тавба,тиловатлар увол бўлдида...

Қўрқманг!
Сизга асло тушмайди юким,
Қараб тураверинг,узатманг мадад.
Оллоҳдек меҳрибон бўлолмас ҳеч ким,
МЕН УНИ СИЗЧАЛИК СУЙМАБМАН ФАҚАТ!

Сиз деб гуноҳларга ботаверсаму,
Икки дунёимдан кечсаму,эсиз,
Роббим карам этиб бандам десаю,
Битта ҳатоимни кечирмаган сиз!

Қўрқманг!
Энди сизга тушмайди юким!
Тезроқ ҳаётимдан кетинг илтимос.
Ёлғизлар ёрининг ёнига кетдим,
У мени бандам деб суя олса бас!

© Малика Салимова
http://t.me/Adabiyot_olami

Ота...

Ўша йили учинчи синфга ўтаётгандим. Бўйим бироз чўзилиб қолган бўлса керак, биринчи синфда кийган кийимларим тўғри келмай қолди. Бу ҳам етмаганидек, онам шимимнинг қаеригадир ямоқ солиб берса, икки кун ўтмай, бошқа жойидан ситраб кетаверди. Қишда катта опамнинг қизил палтосини кийгандим. Акамнинг эски оёқ кийими билан иккинчи синфни зўрға тугатдим.  Хуллас, ота-онам янги кийим олиб берадиган бўлишди. Бозорга отландик...
     Бозор. Улуғлар айтганидек, қорни оч одам бозорга борса, тўяди. Емасаям тўяди. Жилла қурса, бозор кўриб юрган одамнинг кўзи тўқ бўлади. Отам билан кийим-кечак сотиладиган томонни қарийб ярим кун айландик. Ҳар бир харидор ёнидан узоқлашарканмиз, отам таассуф билан бош чайқарди. Кўзимга қарамасликка уринарди. Хуллас, менга «тўғри келадиган» кийим топилди. Қизиғи, отам олиб берган шим ва кўйлак, оёқ кийим ҳам анча катта келди. Отам «Икки-уч йил бемалол киясан», деб қўйди. Ўзимда йўқ хурсанд бўлдим. Эрта-индин мактабга бориб, синфдошларимга мақтанишни дилимга тугиб қўйдим.
     Бола – бола экан-да. Отасининг чўнтаги, аҳволи қизиқтирармиди? Мен ҳам бола эдим. Кийим бозордан чиқарканмиз, димоғимга «гуп» этиб таомларнинг ҳиди урилди. Айниқса, кабоб кўзимга оловдай кўринди.
     – «Шашлик» олиб беринг, – отамнинг нигоҳини қўра томонга бурмоқчи бўлдим.
     – ...
     – Қаранг, ота, менгаям олиб беринг, оч қолдим.
     Бу сўзни ҳеч бир ота «кўтара олмайди». Назаримда, жуда оғир гап қилгандим. Отамнинг бир қўлида менинг янги кийимларим, иккинчи қўли эса чўнтагида эди… Нималарнидир чамалади, шекилли, беихтиёр тамаддихона томон бурилди.
     – Юр ўғлим, бир сени «шашлик»ка тўйдирай, – балки кенжа фарзанд бўлганим учундир, отам бирор марта илтимосимни ерда қолдирмаганди.
     Ошпаз амаки битта шапати нон ва икки дона сихда кабоб олиб келди. Ликопчада пиёз ҳам қўйди. Мен дастлаб ҳеч нарсага эътибор қилмай, олдимга қўйилган таомни шошилганча еб бошладим. Битта сихни тугатгач, бироз нафсим қонди, шекилли, отамга юзландим.
     – Сиз емайсизми?
     – Сен еявер, ўғлим, мени қорним тўқ, – отам шапати нон билан пиёз чайнаб ўтирарди.
     Кабобни охиригача тугатдим, отам эса аччиқ пиёзни нонга қўшиб едилар…
     Йиллар ўтса-да бу воқеани негадир эсимдан чиқара олмадим. Ўзим хотирлаб қолишга интилганларим, эсламоқчи бўлганларим ёдимдан кўтарилиб кетди. Лекин отам билан боғлиқ ўша воқеани юрагим эзилиб эслайман. Чунки у пайтларда оддийгина деҳқончилик билан рўзғор тебратган отамнинг менга ҳар йили янги кийим олишга пули йўқ эди. Ўзимга анча катта бўлган кийим-бошни «сенга лоппа-лойиқ келди» дея олиб бергани ҳам шундан. Ёки отам қорни тўқлигидан эмас, чўнтагининг «очлигидан» пиёз чайнагани юрагимни ўртайди. Менинг болаларча овқатга ошиққаним ва мазали таом олиб бергани учун ўзини қаҳрамон санаганимни сезганидан отамнинг кўзи ёшланганди ўшанда. Қизиғи, «Пиёз аччиқ экан» деб буни сездирмаганди.
     Бугун болаларимни истаганча кабобга тўйдира оламан. Хоҳлаган кийимларини кийишади. Чўнтагимда пулим тугайди, деган хавотирим йўқ. Отам ҳам тирик. Яқинда ўша болалик хотираларимни эслаб, отамга кабоб олиб бермоқчи бўлдим. Ўйламанг, бу билан менинг қарзим узилади, деган фикрдан мутлақо йироқман. Аммо инсонда шундай ҳислар бўладики, уларга изоҳ бериб бўлмайди. Шунчаки, юрак буни амр этади.
     Замонавий ресторанда отам иккимиз ўтирдик. Дастурхонни уч-тўрт хил кабоб билан тўлдирдим. Энг ноёб таомларга буюртма бердим. Отам битта сихни қўлига олди-да анча вақт тикилиб қолди. Бир чимдим еган бўлди.
     Ўзимча ўйладим, отам ҳам ўша воқеани эслаётганмикан?
     – Олинг, ота!
     – Болам, буларингни ейишга тишим йўқ-да, ундан кўра аччиққина кўк чой айтсанг-чи…
     Юрагим узилиб кетди. Отам ўшандаям аччиқ пиёз билан қорин тўйғазганди!

© Исомиддин Пўлатов
http://t.me/Adabiyot_olami

Telegram

𝗔𝗱𝗮𝗯𝗶𝘆𝗼𝘁 𝗢𝗹𝗮𝗺𝗶

* * * Ёдингдами, айтчи сен туғилган он, Барча хандон эди, сен эса гирён. Шундай яшагилки кетар чоғингда, Барча гирён қолсин сен боргил хандон. ***©*** Абдураҳмон Жомий https://t.me/Adabiyot\_olami

Эшик тагида қанча узоқ қолсангиз, шунчалик бегоналашиб бораверасиз...*© Франс Кафка* 
t.me/Adabiyot_olami

Керакли сўзлар керакли пайтда айтилганда инсон ҳаётини ўзгартириши мумкин.*© Сергей Есенин*
t.me/Adabiyot_olami

© Абдулла Орипов шеъри
🎤 Рамзиддин Эгамбердиев
https://t.me/Adabiyot_olami

НЕГА ЯПОН ЮЗ ЙИЛ ЯШАР?

Нега япон юз йил яшару
Ўзбек бунча ёшга бормайди?
Чунки япон биздек қоронғу
Саҳар туриб ошга бормайди.

Таъзияда эл кўзи учун
Минг кишилик зиёфат қурмас.
Ҳайити йўқ, бел боғлаб уч кун
Шамдай қотиб кўчада турмас
.
Гарчи биздан юз бор фаровон,
Гарчи биздан юз карра тўқдир.
Тўй харжида юзта бой япон
Бир камбағал ўзбекча йўқдир.

Бу сўзимни японга айтсам
Деди баттар қисиб кўзини:
—Япон бундоқ яшолмас ҳеч ҳам,
—Харакири қилар ўзини.

© Эркин Воҳидов
https://t.me/Adabiyot_olami