امروز یک عدد بچه‌ننه‌ی زرزرو مرخصی بود و یطور آرامش داشتم که انگار خودم مرخصی بودم.

دلم میخواد فردا از خواب بیدار نشم.
آخرین باری که این حس و داشتم یادم نیست کی بوده. ولی خیلی دور بنظر میاد.

آن‌چه را که عشق می‌گوییم، تبعیدگاهی است که در آن هر از گاهی از موطن کارت پستالی می‌رسد.

بکت
اولین عشق

- برای این‌جور آدم‌ها هیچ کاری نمی‌شه کرد.
- برای کی می‌شه؟

بکت
همهٔ افتادگان

Choices. That’s what this is all about, the yesses and nos of life. But do we decide them or do they decide us?
|Mr. Robot|

Mr. Robot : Tell me one thing, Elliot. Are you a one or a zero? That's the question you have to ask yourself. Are you a yes or a no? Are you going to act or not?

Elliot : Yo... You've been staring at a computer screen way too long, homie. Life's not that binary.

Mr. Robot : Isn't it? Sure, there are grays... but when you come right down to it, at its core, beneath every choice, there's either a one or a zero. You either do something or you don't. You walk out that door, you've decided to do nothing, to say no, which means you do not come back. You leave, you are no longer a part of this. You become a zero. If you stay, if you want to change the world, you become a yes. You become a one. So, I'll ask you again: are you a one or a zero?

یبار میخواستم بگم هربار منو گم کردی تو این موزیک پیدا کن. ولی من از این هم اونورترم. من انتهای شب رو هم دریدم و بالاتر از سیاهی رنگی هست که منم. مصرّانه منم. فقط منم.