Umrni faqat sayohatda, ma'lum bir sohada kariyera qurish bilan yoki diplom ko‘paytirish bilan o‘tkazish inson qiladigan eng katta xatolardan biridir.

Kun kelib sayohatlarga yaramay qolamiz. Payti keladi ishdan ham to‘yib ketamiz. Ko‘p pul topamiz, ammo hayotimizdan ma'no izlashni boshlaymiz; xotirjamlik topilmay qoladi.

Oilamizda ota-onamiz, aka-ukalarimiz, jigarbandlarimiz allqachon qarib bo‘lishgan bo‘lishadi.

Hammasini boshidan o‘ylab chiqib, qayerda xato bo‘ldi deb o‘ylaganimizda kech bo‘lgan bo‘ladi.

Afsuslar bilan qolamiz.

Fursatlar tezlashib ketayapti. Lekin oilamiz bilan ko‘p vaqt o‘tkazsak, ularning tabassumini, shodligini ko‘ramiz; dardini eshitamiz; xursand qilamiz, asosiysi, duosini olamiz.

11 yil u joydan bu joyga ko‘chib yuraverib oilamni ham kam ko‘rdim. Hamma narsani tashlab, imkoniyatlarga ham eshik yopib uyimga qaytganman.

Yuqoridagi eng mazmunli joyini o‘tkazib yubormaslik uchun!

Avvalo o‘zimga yozdim, keyin sizlarga.

@srsobirov

Kun bo‘yi kimningdir qo‘lida ishlab, uyga asabiy holatda qaytib nimani ''qoyillatish'' mumkin.

Oylik tushadigan kunni kutish uzoqdek tuyuladi, uni sarflash bir necha soatlarda hal bo‘ladi.

Yakshanbani esa odatiy uy yumushlari bilan o‘tkazib ortda qolgan stressli haftani yana davom ettirib, miyyaga bosim beraverish insonni rivojlantirmaydi, jismonan va ruhan tetiklikka yo‘l bermaydi.

Siz atrofdagilar uchun zo‘rsiz: chunki ishlaysiz. O‘zingiz esa xuddi "robotday" hayot kechirasiz. Ishlab-ishlab qarib qolganingizni ham sezmay qolasiz.

Davomi:

Bu hayotning matoxlari, marosimlari, yumushlari tugamaydi.

Farzandlarim yaxshi hayot kechirsin, chiroyli to‘ylar qilay, mashina olaylik deb Rossiyaga ketgan birodarlarimiz ham yosh edi. Hozir erta qarib bo‘lishdi. ''Temir-tersak'' olaman deb, uyni yaxshi remont qilaman deb.

To‘y qilib qizlarimni yaxshi joyga uzatay degan akalarimiz 50 ga qarab ketishyapti.

Yo‘qolsa, qo‘ldan ketsa, qaytib keladigan narsalarga siqilib yurish, umrni foydasiz ishlarga yutkazishda juda tajribalimiz.

Buyog‘i qancha qolgani noma'lum, lekin o‘zingizni OXIRIDA ham sharmanda qilmaydigan ishlarga "sarf eting''.

Ishlang. Tirikligingizni ham eslab turing!

Birinchi o‘zimga yozdim, keyin sizlarga!

@srsobirov

Juda ko‘p mashhur insonlar bilan ko‘rishdim, hamkorlikda ishlab ko‘rdim.

Lekin deyarli hech biri kamera qarshisida gapirganichalik qadriyatlariga, fikrlariga mos kelmagan.

O‘zingizga o‘zingiz eng to‘g‘ri maslahatni bera olasiz. Etni titradigan musiqa yoki qovoq solib, jiddiy ohangda, fantastik montaj bilan ishlangan videoga ishonib asl haqiqatlaringizni berkitmang.

Ha, ular mashhur, taniqli. Oldin gaplashib ko‘ring, fikringiz o‘zgaradi.

Hamma ''Hayotingizni o‘zgartiring, shaxsiy rivojlaning. Shunda hayotingiz yaxshilanadi'' deyishadi.

Asl hayot mazmuni moddiy boyliklarni ko‘paytirishda emas, qalb xotirjamligida. O‘zida xalovat topa olgan odam, ertalab nonushtaga non-choy ichsa ham, rozi bo‘lib, Yaratganga shukrona keltiraveradi.

Hamma ham ertalabga apelsin sharbat icha olmaydi.

(Kitoblar haqida alohida yozamiz, nasib qilsa).

@srsobirov

Jiyanim hali 2 yoshga ham to‘lmagan: tafakkuri juda kuchli. Atrofidagi ko‘p narsalarni nomini biladi. Uyda hovlimizni birga aylanamiz. Mevalarning nomlarini o‘rgataman, "Bu suv"," Bu qush" shunaqa usulda hamma narsalarni o‘rgatishga harakat qilaman; keyin ortimdan qaytaradi: nutqida deyarli xato qilmaydi.

Boy berib qo‘ygan vaqtlarimiz bor. Lekin ulardan olingan xulosalar va tajribalarni farzandlarimizning hayotiga bag‘ishlay olamiz.

Bir kuni opoddamning oldiga borganimda "Seni yo‘laydigan odam bo‘lmadi" deb yig‘lagandi.

Lekin men avlodlarimni yo‘lay olaman. Chunki ularda mazmunli hayot kechirish yo‘lida harakat qilayotgan amakisi bor. Nasib qilsa otasi ham!

O‘zimiz erisha olmagan bo‘lsak-da, bizdan keyingilarga to‘g‘ri yo‘nalishlar ko‘rsata olamiz, o‘zimiz yutqazgan bo‘lsak-da, bizdan keyingilar yutishiga yordam bera olamiz.

@srsobirov

Ular o‘zgartirishmaydi

Qaysi mavzularda kurs sotishni bilmay, "Hayotingizni tartiblashtirib beraman", "Siz o‘zingizni yo‘qotib qo‘ygansiz" deb odamlarni aldash odatga aylanib qoldi.

"Shaxsiy rivojlanish" degan tushuncha shu darajada trendga chiqib ketdiki, odamlar o‘zlari bilan gaplashish o‘rniga o‘zini "hayot murabbiylari" deb biladiganlarga vaqtini, pulini, o‘zligini shundayligicha berib qo‘yishyapti.

O‘zini hurmat qilgan odam hayotini aldamchi kurslarga bag‘ishlab, isrof qilib yubormaydi.

Musulmon kishiga allaqachon hayot yo‘riqnomasi berilgan!

Kurs sotadiganlar faqat boyib ketadi xolos, kurs sotib olsam hayotim yaxshilanadi deydiganlar faqat vaqtinchalikka aldanib, keyin yana qulashda davom etishadi.

Aldamchi falsafalarga ishonish yoshlikni isrof qilish bo‘ladi.

@srsobirov

Toshkentda 4 yil o'qib, shu paytgacha $6500 rasxod qilibman. Siz-chi? @srsobirov

O‘zingiz ham bilasiz Chiqindilarni yerga emas, maxsus idishlarga tashlashni eslash uchun kitob o‘qib chiqish shart emas. Harakat qilish kerakligini eslash yoki vaqt o‘tib borayotganligini yodga olish uchun reels ko‘rish shart emas. To‘g‘ri ovqatlanishni…

O‘zingiz ham bilasiz

Chiqindilarni yerga emas, maxsus idishlarga tashlashni eslash uchun kitob o‘qib chiqish shart emas.

Harakat qilish kerakligini eslash yoki vaqt o‘tib borayotganligini yodga olish uchun reels ko‘rish shart emas.

To‘g‘ri ovqatlanishni o‘rganish uchun, sport bilan shug‘ullanish uchun videolar tomosha qilish shart emas.

O‘zingiz ham bilasiz. Virtual dunyodagi foydali suhbatlar, gaplar insonlarga yo‘riqnoma bo‘lib ulgurdi. Kishi anglang oladi: nima to‘g‘ri-noto‘g‘riligini. Foydali videolar iste'moli aniq qarorlar qilishga to‘sqinlik qiladi.

Bir kunda 30 ta foydali video ko‘ring - o‘zgarmaysiz. 30 kun o‘zingiz bilan qat'iy gaplashing - qaytib eski holatga qaytmaysiz.

Qalb xotirjam bo‘lmaguncha kurashadi, miyya ming xil tajribani hech qachon ko‘tara olmaydi.

O‘zingizga o‘zingiz sizni tezroq o‘zgartirishga yordam beradi.

Mega kontentlar davri boshlanib bo‘ldi.

Va bu juda ham xavfli.

@srsobirov

Toshkentni eslab

Eng ko‘p qadrdonlarim bilan Toshkentda tanishganman. Eng yorqin xotiralar ham Toshkentda bo‘ldi. Birinchi oyligimni ham poytaxtda ishlab topganman.

Talabalik yillarimni kulib eslayman. Ayniqsa, yotoqxonadagi yigitlarga osh qilib beraman deb har xil mahallalarga kirib "qozon-o‘choq" berib turing deb yurganlarim rosa qiziqarli bo‘lgan.

Turli tadbirlarda, grantlarda yutganimda onamga xabar bersam, o‘sha kuni kayfiyatim a'lo bo‘lib yurardi. O‘sha erishilgan yutuqlar hozir uyda turibdi: ochib qaramayman ham. Lekin xotiralar har kuni "tekshiriladi"- yaxshi bo‘lganligi uchun!

Birinchi $2000 imni ham Toshkentda topdim. U ham bo‘lsa, o‘zimning qadrdon hobbiyim - YouTube sabab.

Toshkent doim qadrdon bo‘lib qolaveradi; shunchaki tarbiyalaydi.

Hozircha faqat biror ish bilan borsam kerak. Kelajakda nasib qilsa, yana borarman ma'lum bir muddatga.

Havosi ham bir kun kelib yaxshilanib qolar nasib qilsa.

@srsobirov