هر روز معنای زندگی رو کشف میکنم و چند ساعت بعد دوباره از دستم لیز میخوره و بعد باز هم یه روز تازه میرسه و معنای زندگی رو کشف میکنم و در طول ‌شب از دستش میدم و بعد دوباره بهش میرسم و به همین منوال دور یه دایره‌ی پایان‌ناپذیر میچرخم و میچرخم.

خنده‌ی لب خاک و گِله
خنده‌ی اصلی به دله

امیدوارم بیشتر روزها آسمونت پر باشه از ابرهای قشنگ.

☁️

₊⊹♡ چندتا از ترکیبات رایج و معمول که دیدنشون داخل دنیای‌واقعی خیلی کیف میده و توسط مردم در اینترنت نوشته شدن که فکر میکنم حتی خوندنشون هم لذت‌بخشه:
♡ موشی که پنیر میخوره
♡ قورباغه‌ای که روی برگ شناور نیلوفر نشسته
♡ رفتن به فروشگاه موادغذایی با لیست‌خریدی مثل: «شیر، نان، تخم‌مرغ»
♡ گربه‌ای که با یک گوله کاموا بازی میکنه
♡ سنجابی که بلوط میخوره
♡ وقتی مسئول کتابخانه میگه: “هییییش!”
♡ کرم داخل سیب
♡ سه‌تا پرنده‌ای که کنار هم روی سیم‌برق نشستن
♡ ماژیک وایت‌برد قرمز و آبی
♡ مورچه‌ای که یک تکه نان رو حمل میکنه
♡ یک گل صورتی که پنج گل‌برگ داره و وسطش سفیده
♡ خرگوشی که هویج میخوره
♡ کوکی و شیر
♡ پرنده‌ای که از اون بالا روی یه آدم خرابکاری میکنه
♡ برگ‌های زرد و نارنجی پاییز کف پیاده رو

being unwanted is a language i am fluent in.

تو از آدم موردعلاقه‌م تبدیل شدی به کسی که وقتی یادش میوفتم دلم میخواد هرچه سریع‌تر خودم رو به نزدیک‌ترین سطل زباله برسونم و کلی بالا بیارم. و تحمل این موضوع و کنار اومدن با کل وجودیت‌ش اصلا آسون نبوده و نیست. اصلا. اگه اهمیتی داره. که بعید میدونم. حالا هرچی.

در نهایت فقط تو میمونی و زندگی کوچولوی احمقانه‌ت، پس؛ ادامه بده، ازش لذت ببر و اون کسی باش که دلت میخواد باشی.

امروز ظهر زیر کولر مشغول آماده‌کردن نون کرم‌دار بودم، حین کار هامون تماشا میکردم و فکرکنم یکم بیشتر عاشق صدای خسرو شکیبایی شدم— شاید صدقه‌سری ایشون بود که نتیجه‌ی نهایی نون‌ها اونقدر خارق‌العاده از آب دراومد!!