Қазақстандық әндер инстадан жоғалғалы сторис салғым келмей жүр.

Таңертең жұмыспен іс-шараға бара жатсам, әкем жазды: “операцияға кеттім” деп. Бүгін папаға жүрекке ота жасалды. Көптен күтіп, уайымдап жүр едік. Аллаға шүкір. Енді ем болсын деп тілейміз.

Көп адамдармен жұмыс жасап, байқағаным, қазақтарда өз тілін төмен санау әлі бар. Қазақша сөйлеп тұрған маманға “мынауың бірдеңе біле ме” дегендей күмәнмен қарап, орысша сөйлесең ғана, адам қатарына қосатындар бар. Бұл да бір комплекс шығар.

Пәтер алғанымызға бүгін бір жыл. Ипотеканың да бір жылы өте шықты. Уақытынан ерте жауып тастасам екен деп армандап жүрген жайым бар.

У каждой ситуации есть «год спустя». Что я буду думать об этом год спустя?! Буду ли вообще вспоминать? #ғаламтордан

Балаларыңыздың қиялын шектемеңіздер. Қазіргі балалар мүлде бөлек. Ойлау жүйесі де, өздерін бағалауы да ерекше. Армандап, жақсылыққа ұмтылып тұрған баланың қанатын қайырудың қажеті жоқ.

Біреу не істеп жатқаныңды біле тұра “не істеп жатсың?” деп сұраса, “жүк астына жапа жиып жатырмын” деңдер. Миы қорытпай қалсын.

Сыртқы әлемде қандай дауыл соғып жатса да, ішкі тірегі мызғымас берік адамдарға қызығам.

Орыс тілінен берген апайдың сабақ үстінде мейірім туралы айтқаны анық есімде. “Кез-келген жамандыққа мейіріммен жауап беру керек. Айналада не боп жатса да жүректеріңнен мейірім өшпесін” деген мағынада әңгіме айтты. “Қатыгездікке мейіріммен жауап бер дегені несі? Апай да жаттанды, жауыр әңгіме айтып, тегі” деп іштей кейіп қалғам. Уақыт өте, сол сөздердің мәнін өмір өзі түсіндірді. Қазір мен үшін мейірім мен қамқорлық - маңызды құндылық. Мейірімді адамның жүзі нұр шашып, жүрегі айналасын жылытып тұрады. Әлемде жамандық онсыз да көп, біз мейірім таратушы болайық, ендеше.

Бүкіл денеге массаж алып, құрыс-тырысым жазылғаннан кейін өмір сүруге деген құштарлығым артып кетті. #Тұқымыңөскірлер ай, демалып тұрыңдар.