Сенга тилагим - калитдек бўл.

Қаерга кетсалар ҳам, доим ёнларида олиб юрсинлар ва йўқотиб қўйсалар сени қидирсинлар, топсинлар....

Бизнинг манзил👇
👉* @Avliyolar_uz *|

#табобат

КЎЗ КАСАЛИ УЧУН

لامراض العيون

قرآنيا:
آية الكرسي، فعن علي رضي الله عنه : " اذا اشتكي احدكم عينه فليقرا عليها آية الكرسي، و يضمر في قلبه انه يبرا  أو يعافي فانه يعافي ان شاء الله.
النظر في المصحف، فعن رسول الله صلي الله عليه وسلم:" من ادام النظر في المصحف متع ببصره ما دام في الدنيا" .

روحانية:
الصلاة علي محمد و آل محمد ، فعن رسول الله صلي الله عليه وسلم انه قال: " من راي اولادي فصل علي طائعا راغبا زاده الله في السمع والبصر" .

موسوعة الطب المجرب

Қуръондан: Оятал курсий - Алий розияллоҳу анҳудан:
- Агар сизлардан бирортангиз кўзингиздан шикоят қилса, оятал курсийни кўзига ўқисин ва қалбида ўйлаб турсин-ки, у кассалик кўзларидан кетади ва шу билан шифо топади, ин шаа Аллоҳ!

Мусҳаф (Қуръон)га назар қилмоқ.
Росулуллоҳ солаллоҳу алайҳи ва салламдан: «Ким мусҳафга доимо назар қилса, модомийки дунёда яшамоқда экан, кўзи ҳузур топади.»

Руҳониятдан: (Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга ва у зотнинг оилаларига саловатлар бўлсин)
Росулуллоҳ солаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Ким менинг авлодимни кўриб менга ўзининг ихтиёри билан, рағбат билан саловат айтса Парвардигор унинг эшитишига ва кўришига зиёдалик ато этади.» дедилар.
Мавсуъатут-тибил-мужарроб

Бизнинг манзил👇
👉* @Avliyolar_uz *|

Қачон ҳақиқатлар кашф бўлади?

• Қийинчиликлар онида кишининг паст табиатли экани ошкора бўлади.
• Фитналар замонида кишининг теран фикр соҳиби экани кашф бўлади.
• Ахлоқдаги сохтакорлик ҳукм чиқариш пайтида намоён бўлади.
• Мол-дунё тақсимланаётган пайтда зоҳидлик даъвоси тасдиқланади.
• Мансабга минилган чоғда кишининг олижаноб эканини билиб олса бўлади.
• Машаққат лаҳзаларида ҳақиқий дўст-ёрни ажратиб олиш мумкин.

Бизнинг манзил👇
👉* @Avliyolar_uz *|

Сўзлашаётган пайтда телефон овоз кучайтиргични ва овозни ёзиб олишни фақат нариги томон рухсати билангина ишлатиш мумкин.

Расулуллоҳ солллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Қавм фақат омонат юзасидангина ҳамсуҳбат бўлади" деганлар. Абу Довуд ривояти.

Бизнинг манзил👇
👉* @Avliyolar_uz *|

ҲУРМАТ

Саҳобалардан бири бўлган Шаъб (розияллоҳу анҳу) қуйидаги воқеани айтиб берди:

«Жаноза намозини ўқиб бўлгач, хачир устида ўтирган Зайд ибн Собит (розияллоҳу анҳу)га яқинлашдим. Шу пайт Абдуллоҳ ибн Аббос (розияллоҳу анҳу) келиб, унга узангини беришни ҳаракат қилди. Буни кўриб, Сахоба Зайд: «Эй Пайғамбаримизни амакисининг ўғли! хавотир олманг, узангини қўйиб юборинг - дедилар.
Ибн Аббос розияллоҳу анҳу: Йўқ, биз олимларга ҳурмат билан муносабатда бўлишимиз керак - деди. Буни эшитган Зайд дарҳол Ибн Аббоснинг қўлидан ўпди ва деди: Бизга ҳам Пайғамбарнинг яқин қариндошларини ҳурмат қилиш буюрилган - дедилар.
(Ғазолий, Ихя, 1/1)

Бизнинг манзил👇
👉* @Avliyolar_uz *|

Одам ато ва Момо Ҳавво ҳақидаги ривоятларнинг ҳозирга қадар каналга жойланганларини ўқиш учун босинг ?*
?*** 1 - ҚИСМ

? 2 - ҚИСМ

? 3 - ҚИСМ

(....давоми)

Момо Ҳавво тақиқланган дараҳтнинг олдига бориб ундан етти бошоғини юлиб олди. У бир бошоғини еди, иккинчисини эса яширди ва одам Ато (алайҳис-салом)га бешта бошоғини олиб келди. У бу меваларнинг таъмини жуда қаттиқ мақтади. Ўша пайтда буғдой шакардан ширинроқ эди ва унинг ҳиди эса мушкдан кўра ҳушбойроқ эди. Одам ато бу таомни татиб кўришдан бош тортди ва деди: «эй Ҳавво! Нега Аллоҳ бизга тақиқлаган нарсани қилдингиз? «Сиз жазодан қўрқмайсизми?»
Момо Ҳавво жавоб берди: «Аллоҳнинг марҳамати чексиздир.» Одам ато айтган гапига қулоқ солмади. Сўнгра Момо Ҳавво Жаннат шарбатни олиб келди. Бир оз шарбат ичгандан сўнг, Одам ато қандайдир оғирликни ҳис қилди. Шу пайт Ҳавво Одам Атонинг оғзига яширган буғдой бошоғидан қўйди. У ёкимли таъмни ҳис қилди. Одам Атонинг ошқозонига буғдой донаси тушиб-тушмай Жаннат куйлаги унинг елкасидан тушди. Хабар қилинишича, бу Жаннат кўйлаги тирноққа ўхшаш эди ва бир хил рангда эди.
Қудратли Аллоҳ Жаннатнинг бу кийимни эслатиш учун, одам Ато уларга қараб Жаннатни эслаб, пушаймонликдан йиғлаши учун уни бармоқларнинг учларига қолдирди. Кейин эса Жаннат тожи қуш каби бошидан учиб кетди.
Кейин Жибрийл алайхис-салом келди ва белларидан Жаннат белбоғларини олиб ташлади. Шундай қилиб, иккаласи ҳам Жаннат кийимларисиз қолдилар.
Улар бир-бирларига ачиниш ва уят билан қарашди. Улар имкон кадар тезрок дараҳт орқасига яширинишни хохлашар эди. Аммо қайси дараҳтга яқинлашмасин, дараҳт улардан яширинар эди. Улар узум дарахти остида туришганда, Аллоҳ сўради:
- «эй Одам! Биздан яширинмаяпсанми?»
- «Эй Роббим! Мен яширинябман, чунки сендан уялябман» деб жавоб берди Одам ато. Аллоҳ суради:
- «Эй Одам, хозир қаердасан?»
- «Эй Роббим! Мен узум дарахти остидаман, Жаннат либосларидан маҳрумман ва жуда бахтсизман.»
Аллоҳ: - «Сен гуноҳинг туфайли шундай аянчли аҳволдасан.» Одам ато фақат: Оҳ! деган сўзни айтди. (Давоми бор...)

Муинуддин Муҳаммад Амин Хираварининг Алты бармак китобидан.

Бизнинг манзил?
?* @Avliyolar_uz *|

#Ҳикоя

Улуғ мавлуд сабабидан оиланинг байрам килишлари.
تحتفل الأسرة بالمولد الشريف

رجل صالح في المدينة اسمه إبراهيم، هو مشهور في التقوي ، و يعمل في كسب الحلال، فمنه نصف ياكل، و نصف يجمع إلي أخر سنة، فإذا جاء شهر ربيع الأول يطبخ منه الطعام للعلماء و المساكين و كانت له زوجة و هي شريكة في هذا الامر فماتت بعد سنة فزوجها ثبت الي آخر عمره في ذلك العمل، فوقع في جسده مرض شديد ، و كان له ابن فدعا عنده و قال له : اسمع يا بني اني اموت في تلك الليل، و بقي مني خمسون درهما و تسع عشر ذراعا من الكرباس، فتدفن لي من هذا الثوب ، فذلك الدرهم تبذل في امر الخير فلما تم هذا الكلام قرا كلمة طيبة و مات رحمه الله تعالي، فدفن له الابن، و جاء إلي بيته ، و نام مع الفكر اذا في الحلم حشرا و نشرا و قد قام قيامة ، و يحاسب فيها من كل واحد فيساق هناك إلي الجنة الأتقياء الأبرار و يقاد إلي النار الأشقياء الفجار فخاف قلبه، إذا جاء النداء من حوله : أدخلوا لهذا الرجل في الجنة فادخله فيها فراي الحور و القصور ، و النعيم فيها من الألوان حتي سار سبعة من الجنة كي وصل علي باب الثامن، منعه ، فقال : باي سبب منعتموني يا رضوان و اني رأيت سبعة جنات، فيقال: ان هذا المسكن لمن صنع مولد النبي الكريم صلي الله تعالي عليه و آله و سلم من كسب الحلال، فقال في قلبه : ان أبي و امي كان في هذا المقام البتة اذ جاء صوت من قبل الجبار : أدخلوا هذا الشاب فيها لأن أباه مع امه عندي، و هما يريدان إدخاله، فادخله الملك فيها، فجاء علي بطنان الجنة، إذ راي امه علي شطر الكوثر تسقي شرابا طهورا من نساء الصالحات، و كان من جانبها سريرا قعدت عليه امراءة مع التجمل، و حوله كراسي جلست النسوان عليها فسال من الملك : ان من هذه النساء و حولها، قال: هي فاطمة بنت محمد عليه صلاة و السلام، و حولها كانت خديجة، و عائشة،و مريم، و آسية، و سارة ، و هاجر ، و رابعة، و زبيدة ، فتعجب ابنها، و ذهب أمامه اذ راي هناك سريرا جلس عليه رجل جميل في حجره شابان و حوله فرشت الكراسي، و عليها أربعة من الصلحاء، و هم أبو بكر و عمر و عثمان. و عليّ رضي الله عنهم ، و أيضا إلي يمينه كانت الكراسي من الذهب و عليها جلس كل الانبياء، و في يساره كل الأولياء، و الشهداء، و حولهم زمرة الملائكة من المقربين اذ راي لأبيه قد قام عقب محمد عليه الصلاة والسلام، و قال : يا ابت بم وصلت لهذه المرتبة فعرف ابنه، و سعي إليه، و ضم صدره، و قال : اني وصلت في هذا المقام ببركة مولد النبي الكريم صلي الله تعلي عليه و آله و سلم ، إذا فتح عينيه قام و بيته مع اثاثه، و اخذ ثمنها، و اشتري ارزا و سمنا و لحما و طبخ طعاما نفيسا فيؤكل للعلماء و الصلحاء ، فإذا فرغ جاء إلي المسجد ، و سكن فيه إلي ثلاثين سنة في عبادة الله فمات، فراي له رجل بعد مدة، و سأله عن حاله، فقال : اني وصلت عند أبي ببركة فعل مولد النبي الكريم صلى الله تعالى عليه و آله و سلم.

مولد النبي صلي الله عليه و سلم

Мадинада Иброҳим исмли бир солиҳ киши яшар эди. У ўзининг тақвоси билан машҳур эди. Ҳалол касби билан пул топарди. Топганидан ярмини ер эди, ярмини эса йилни охиригача тўпларди. Қачонки «Робиъул аввал» ойи кирганда олимларга ва камбағалларга ўша пулдан тоам пишириб берарди. Жуфти ҳалоли эса шу ишларда унга шерик бўларди. Бас ана шу йилдан сўнг аёли вафот этди. Эри эса умрининг охиригача шу ишда собит эди. Бир куни танасига қаттиқ бир кассалик тушиб, ўғлини чакириб унга:
- Эй ўғилчам мени эшит! Мен бу кеча Аллоҳ таъолога омонатимни топшираман. Мени эллик дирхам пулим бор ва ўн тўққиз зироъ кирбос (пахтадан бўлган мато)им бор. Мени ўша матода дафн этгин ва дирхамларни эса хайрли ишга сарф этгин!
Шу васиятни қилиши билан калимаи тоййибани айтиб омонатини топширди (рохимахуллоҳу таъала)
Ўғли уни дафн этиб уйга қайтди ва шу ҳақида ўйлаб ухлаб қолибди. Тушида қиёмат бўлибди. Ҳар бир киши савол-жавобдан ўтмоқда экан. Тақводор, аброр кишиларни жаннатга киргизилиб, бахтсиз фожирларни эса дўзахга олиб кирилмоқда экан. Йигитнинг қалби кўрқувга тушибти. Шунда атрофидан бир нидо келди:
- Бу кишини жаннатга киргизинглар. Бас уни жаннатга киргизишди.
У ерда ҳуру-ъийнларни ва қасрларни кўрди ва жаннатдаги ҳар-ҳил рангдаги неъматларни кўрди. Ҳатто етти жаннатни айланди. Саккизинчи эшикка етганда киргизишмади. Шунда йигит айтди:
- Эй ризвонлар! Нима сабабдан мени киргизмаябсизлар? Мен етти жаннатни айланиб чиқдим. Унга айтилди:
- Албатта бу макон Набийюул Карим соллаллоҳу алайҳи ва салламга ҳалол касбидан мавлуд қилганлар учундир.
Шунда йигит қалбидан ўтказди-ки:
Ундай бўлса отам ва онам..

(Давоми бор...)

Эртанги кунда оила аъзоларингиз, яқинларингиз, етим, мискин, бечораҳол инсонлар, барча барчалари учун қўлингиздан келганча яхшилик қилинг! Уларнинг қалбига сурур, хурсандчилик олиб киринг!
Бу ишларни барчасини Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга бўлган муҳаббатингиз сабабидан бажаринг!