кісінің көңілі – “көрінбейтін қағба”. ең әуелі көңілге “қажылық” жасатпақ керек. қаяу түскен көңілге медет тілеу, ренжіскен кісіңмен кешірісу, пақыр-міскін, жетім-жесірге мейірім төгу…
?көңілдерді де зиярат ету – жыртығын жамап, құлағанын сүйеп, сүрінгенін демеп, ауырғанын аялап, жылағанын жарылқап, талаптысын баптап, таланттысын қолдап.

Данияр ұстаз өте жақсы, жеңіл түсіндіреді екен

ерте тұратын, ерте жататын, тәтті жемейтін, дұрыс тамақтанатын, қажетсіз затқа ақша құртпайтын адамнан қорқу керек. өз нәпсісін басқара алатын адам бәрін істей алады.

ерте тұратын, ерте жататын, тәтті жемейтін, дұрыс тамақтанатын, қажетсіз затқа ақша құртпайтын адамнан қорқу керек. өз нәпсісін басқара алатын адам бәрін істей алады.

бүгін тіпті қызығына кіріп кеттім?

жасанды интеллекттің 3 секундта жасап берген суреттері

байқаймын, көбі “малту-малтау” мен “малтап-малтып” деген етістіктердің тіркесім заңдылығын қаға бермейді. құртты малтайды, мысалы. “сорады” деп айтып көрмеппіз. “суда малтып үйрендім, малтып барады” дейміз.
малта деген зат есім сықпа құрттың, жұмыр тастың, балтаның, тіпті апельсиннің де атауы ретінде жұмсалады екен. threads-те “құрт сорғым кеп отыр” деген жазбаны көріп жазғаным.
тамақ кеберсігенде құрт малтайсың. ыстықтағанда суға малтисың.
#пилпак