سپاسگزارم از هنرمند گرامی جناب آقای #مهران_مصباحی که به سروده ام زیبایی بخشیدند 🙏🤍🌱

...

هنوز چنان بودی
که می نوشتم ات
گاه رخنه ی نور بر شورابه های برگ
و گاه دلبرتر از تراویدنِ قطره های واژه
بر سپیدیِ کاغذ.
و آن چه انگشتانم را آراسته
که لحن ها
به بنفشه ای بگرود،
حضور اکنون توست
ردش را ببین
چگونه از طنینِ گام هات
طراوت نسیم را
به نفس ام
باز می شناساند.
برآر دستانت را
جز سر کشیدن سنبله ها
صحبت دیگری در چشمان ام نیست.

✒شاعر؛ #مرضیه_رشیدپور_کیمیا
🎧آوا: #مهران_مصباحی

https://t.me/kimia_mrashidpor

...
هنوز چنان بودی
که می نوشتم ات
گاه رخنه ی نور بر شورابه های برگ
و گاه دلبرتر از تراویدنِ قطره های واژه
بر سپیدیِ کاغذ.
و آن چه انگشتانم را آراسته
که لحن ها
به بنفشه ای بگرود،
حضور اکنون توست
ردش را ببین
چگونه از طنینِ گام هات
طراوت نسیم را
به نفس ام
باز می شناساند.
برآر دستانت را
جز سر کشیدن سنبله ها
صحبت دیگری در چشمان ام نیست.

#مرضیه_رشیدپور_کیمیا

نگاهی به مجموعه شعر «ناگهانِ دو راز» https://yektapress.com/fa/amp/news/174374

...
به چندمین بار
خواندم آفتاب را
از چندین فاصله
در گرماگرمِ گفت و گو!
نوشتن را تجربه می کردم
و بهار را زندگی،
کلمه ای نیست؟!
تا نزدیک تر از بنفشه ها، به تو باشم.

#مرضیه_رشیدپور_کیمیا

...
به چندمین بار
خواندم آفتاب را
از چندین فاصله
در گرماگرمِ گفت و گو!
نوشتن را تجربه می کردم
و بهار را زندگی،
کلمه ای نیست؟!
تا نزدیک تر از بنفشه ها، به تو باشم.

#مرضیه_رشیدپور_کیمیا

#دوخط_عاشقی 👇👇
📖 @dokhat_asheghee
.

. از آن دری که دیگر درخت نیست از آن جابه جا خیابان های یکطرفه و از آن شاخه ی خاطره ها جهان از آن طرف افتاده رو به پنجره ام ! دیده نمی شوم دیگر نه در میان دشت و نه به نوشتن از تو ، اگر می توانی به شانه ام بزن آفتاب ببین هنوز زنده ام؟! بنفشه یک شعر بیشتر…

.

از آن دری که دیگر درخت نیست
از آن جابه جا خیابان های یکطرفه
و از آن شاخه ی خاطره ها
جهان از آن طرف
افتاده رو به پنجره ام !
دیده نمی شوم دیگر
نه در میان دشت
و نه به نوشتن از تو ،
اگر می توانی
به شانه ام بزن آفتاب
ببین هنوز زنده ام؟!
بنفشه یک شعر بیشتر که نداشت
همین جا بود
که با تو حرف می زد!

#مرضیه_رشیدپور_کیمیا

https://t.me/worlddaypoetry

سپاسگزارم از هنرمند گرانقدر جناب آقای #مهدی_عاید بابت خلق این اثر هنری از سروده ام 🙏🤍🌱

.

احساسِ تنهایی، تجربه‌ای ضروری
برای رشدِ شخصی است.
برای همین است که
راینر ماریا ریلکه می‌نویسد:
«تنهایی‌ات را دوست بدار
و با مرثیه‌ای خوش‌الحان
      دردش را تاب بیاور.»
‌

#لارس_اسوندسن

https://t.me/kimia_mrashidpor