Bəzən hüzün bir musiqidə, bir kitabın sətirləri arasında, ya da küləkdə uçan bir yarpağın sakitliyində gizlənər. İnsan bu xırda detallarda özünü tapar, qəlbinin ən gizli künclərindəki həsrətləri oyadar. Hüzün, həyatın bir melodiyasıdır; bəzən kədərli, bəzən sakit, amma həmişə həyat dolu.

İnsan bəzən öz səsini belə eşitmir, çünki içindəki fırtına hər şeyi boğur.

Qaldı arxada artıq ömrün xoşbəxt illəri,
İndi mənim əlimə dəyməz sənin əllərin.
Söylə, hərdən əsəndə soyuq payız yelləri,
dağılanda üzünə o pərişan tellərin,
Deyirsənmi olaydıq eşqin gənclik yazında?
Heç olmasa, xəyalın dumanlı aynasında
Səninlə bir anlığa gəlib görüşürəmmi?
Yadına düşürəmmi?
Əliağa Kürçaylı

***Aşiyani-mürği-dil zülfi-pərişanındadır,
Qanda olsam, ey pəri, könlüm sənin yanındadır.

Eşq dərdilə xoşam, əl çək əlacımdan, təbib,
Qılma dərman kim, həlakim zəhri-dərmanındadır.
Məhəmməd Füzuli*

**Mən cəhənnəmdə də baş yastığa qoysam sənlə,
heç ayılmam ki, durub cənnəti-məvayə gəlim.

Nənə qarnında da sənlə əkiz olsaydım əgər,
İstəməzdim doğulub bir də bu dünyaya gəlim.?

Məmmədhüseyn Şəhriyar**

Bir kimsənin ardından getmədikdə, özünüzü yalnız hiss edirsiniz, ona görə həmişə kiminsə dediklərini etmək, onlara əməl etmək istəyirsiniz. Yalnız olun, tənha olun. Nəyə görə tənha olmaqdan qorxasınız ki? Çünki tənha olarkən necə bir insan olduğunuzu-boş, mənasız, axmaq, çirkin, günahkar və qorxunc-bayağı, pis insan olduğunuzu görürsünüz. Bütün bu faktlarla, necə biri insan olduğunuzla üz-üzə gəlin. Özünüzdən qaçdığınız zaman qorxu da yaranır.
-Jiddu Krişnamurti

Sonra içime ve hatta dışıma kapandım.
Küsmek gibi bir şey.
Bir çeşit gölge fesleğeni.
Bir çeşit olmayan hayat.
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu.
Bir yığın insan tanıdım.
Ama hep yalnızdım.?*?*

İndi səni kədərləndirən şeydən əl çəkə bilməməyinin tək səbəbi səni xoşbəxt edən tək şeyin o olmasıdır.