تنها،وسطِ جنگل گیر کرده بودم.
این جنگلِ افکارم بود که توش سردرگم بودم
یه جنگل که اطرافش پرشده از درختای استوار و مِهِ درونش که بیشتر من رو میترسوند.!
صدای دارکوب،صدای دلخراشِ باد و راه رفتنم روی برگ های خشک شده پاییز،صدای برگ ها بیشترُ بیشتر ته دلم رو خالی میکرد..
اره این منم که وسطِ جنگلِ افکارم گیر کردم و نمیدونم کدوم طرف برم..
این جنگلِ افکارم دیگه مثل قبل سرسبزُ پر نور نیست.
چشمامو باز میکنم،کابوسِ واقعی اما تلخ و خوفناک.

Don't be like someone else,play yourself.

Punch the wall to get empty.

I want to kiss you from afar.

02:02

گرایشم؟ غذاسکشوالم

لب‌هایِ زن سکوت رو ترجیح داد‌.