«Тау басындағы адам ол жерге аспаннан түскен жоқ».

Шәкәрім (Алла рақымына алсын) атамыз айтады:
“Адамдық борышың –халқыңа қызмет қыл”.

Өзбекәлі Жәнібек пен Қаныш Сәтбайдың ғұмырлары орыстардың сайқал саясаты орнаған уақытқа дәлме дәл келседе, абыройларының соншалықты мықты болғанын қарасаңшы. Бір ғана телефон шалу арқылы біраз оқиғаның шерін тарқата алатын. Яғни, биліктің айтарлықтай үлкен лауазымына дейін көтеріліп алып, қазақ үшін, тұлғалар үшін күресіп тынады.

Мәселенки, Өзбекәлінің Ғани Мұратбайға ескерткіш қою үшін соңына дейін күресіп, Мәскеудегі атақты мүсінші Давидке мүсінді жасатып, Шымкентке ақырында мүсінді қойдырады (бұл өзі ұзақ оқиға).

Қаныш Сәтбайдың Қазақ Академиясын салу үшін орыстардан құрылыс мәшинелерін алдарына барып алуы. Академияның сәулетін мықты сәулетші орысқа сыздырғаны. Қаныштың ашқан Академиясында жұмыс жасаған ғалымдардың абыройларының мықтылығынан-ақ Оның қаншылықты күрескер, еңбекқор, батыл екенін байқауға болады.

Алайда, әттеген-ай деген нәрсеніңде барын ұмытпау қажет. Ол - осындай тұлғалардың жүріп өткен жолдары "Тарих" деген сандықтың түбінде насихатталмай, шаң басып қалуы...

«Кімнің ойына кенеттен дұға қылу келсе, Алла оны қабыл еткісі келгені.

Кімнің ойына истиғфар айту келсе, Алла оны кешіргісі келгені.

Ал кімнің ойына Аллаға шүкір ету келсе, Алла оған арттырып бергісі келгені».

(Нәфәхат рухания📚)#әлі_өзекті

Ғайып әлем, параллель әлем туралы қызық подкаст мынау (қызығатын адам болса).

Аллаға тапсырылған әр істің соңы сіз ойлағаннанда хайырлы болып аяқталуы мүмкін...

Мына жақты тірілтеміз ба?
Новый аша саламыз ба?

Адам кірпіш сияқты, күйген сайын қатая түседі...

*©Бернард Шоу*

қандай керемет сөздер ә?)

Біз жүретін жолдың соңы жоқ...

Әр нәрсенің хаққысы болады, ал ұйқының хаққысы ол - түн.