🔸 Lyrics

How's it feel to be a woman
How's it feel to be a man
Are we really that different
Tell me where you stand
I look at you, you look away
Why do you say we're night and day
I'd like to try another way
Oh baby for just one day
If you were a woman and I was a man
Would it be so hard to understand
That a heart's a heart and we do what we can
If you were a woman and I was a man
If you were a woman and I was a man
How's it feel to be the hunter
How's it feel to be the prey
Is there really a reason
For this game we play
I look at you, you look away
Why do you say we're night and day
I'd like to try another day
Oh darling, just one day
If you were a woman and I was a man
Would it be so hard to understand
That a heart's a heart and we do what we can
If you were a woman and I was a man
If you were a woman and I was a man
Hey, we're just two people trying to love
Oh but how, how can we love
With this wall between us, holding us back
If you were a woman and I was a man
Would it be so hard to understand
That a hearts a heart and we do what we can
If you were a woman and I was a man
If you were a woman and I was a man

🎼@musicroom90

🔸 Bonnie Tyler
🎶 If You Were a Woman
@musicroom90

اگه می‌تونستید یه تجربه‌ی بی‌حد‌و‌مرز و خیلی خاص و منحصربفرد و خلاقانه و چشمگیر و جدید از توی «وَ دوستان» برگزار کنید که تا حالا توی ایران ندیدین انجام بشه و هیچ محدودیتی از جمله مالی و ... نداشتید و بودجه و منابع و دسترسی بینهایت بود چی کار می‌کردین؟

چرا بعضی آدم‌ها فکر می‌کنن حرف اونها درسته و تقلید و تکرار حرفهای اونها درسته و آدم نباید از خودش فکر کنه و خارج چهارچوب اونها فکر کنه؟

چرا بعضی آدم‌ها انتظار دارن اگه دیگران رو در موقعیت استرس‌زا قرار بدن عملکرد یکسانی در شرایط مشابه بدون استرس داشته باشن؟

چرا بعضی آدم‌ها فکر می‌کنن لذت و ‌یادگیری مخالف هم هستن؟

فردا صبح با مامان و مامانبزرگم قرار دارم. ❤️

قوانین سختگیرانه‌، ناعادلانه و اجباری در جوامع وجود دارند که برخی از جنبه‌های زندگی افراد را محدود می‌کند. در جوامعی که قوانین محدودکننده‌ای وضع شده‌اند، بسیاری از فعالان فرهنگی با چالشی اساسی مواجه می‌شوند: آیا باید به فعالیت فرهنگی خود ادامه دهند و به بهبود حال جامعه و افزایش آگاهی کمک کنند، یا باید با قوانین ناعادلانه مبارزه کنند حتی اگر این به معنای انحلال فعالیت‌هایشان باشد؟ این مسئله یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین دغدغه‌های دوران ماست. فعالیت‌های فرهنگی نقش بسیار مهمی در جامعه دارند. این فعالیت‌ها نه تنها به ترویج هنر و فرهنگ کمک می‌کنند، بلکه باعث افزایش آگاهی، ایجاد همبستگی اجتماعی و بهبود حال عمومی جامعه می‌شوند. در شرایطی که جامعه با محدودیت‌های زیادی مواجه است، فعالیت‌های فرهنگی می‌توانند به عنوان یک نفس تازه برای مردم عمل کنند و امید و انگیزه‌ای برای ادامه زندگی باشند. بنابراین، حفظ و ادامه این فعالیت‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. از سوی دیگر، مبارزه با قوانین ناعادلانه نیز امری ضروری است. این مبارزه می‌تواند به تغییرات بنیادی در جامعه منجر شود و راه را برای ایجاد یک جامعه آزادتر و عادلانه‌تر باز کند. اما این مبارزه همواره با ریسک‌ها و چالش‌های بسیاری همراه است. تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی، خطر زندانی شدن و تحمل بارهای روانی سنگین برای اعضای گروه از جمله این چالش‌ها هستند. عدم پذیرش قوانین ناعادلانه در جامعه، فعالان فرهنگی را در موقعیت دشواری قرار می‌دهد و آن‌ها را با عواقبی مواجه می‌کند. در چنین شرایطی آن‌ها هستند که باید این تصمیم دشوار را بگیرند. آیا باید به قوانین پایبند باشند و با شرایط کنار بیایند و فعالیت‌های خود را حفظ کنند و ادامه دهند، یا باید با قوانین مبارزه کنند و انواع ریسک‌ها و خطرات از جمله انحلال را بپذیرند؟ کدام جواب آن‌ها را به هدفشان نزدیکتر کرده و کارآمدتر است؟ برای ادامه‌ی فعالیت در چنین شرایطی از چه رویکردی باید استفاده کرد که در طولانی‌مدت موثرتر باشد؟ آیا رعایت قوانین به استمرار فعالیت‌های فرهنگی کمک می‌کند؟ پرسش اصلی این است که آیا مبارزه واقعی در شرایطی که با قوانین ناعادلانه مواجه هستیم، به معنای کنار آمدن و ادامه دادن است یا نه. برای بسیاری از فعالان فرهنگی، این یک انتخاب دشوار و پیچیده است. از یک سو، ادامه دادن به فعالیت‌های فرهنگی با تطبیق با قوانین حاکم و ایجاد حال خوب در جامعه می‌تواند به افزایش آگاهی و تغییرات مثبت تدریجی منجر شود. از سوی دیگر، مبارزه مستقیم با قوانین ناعادلانه ریسک‌ها، خطرات، چالش‌ها و عواقب خاص خود را به دنبال دارد. فعال فرهنگی چگونه باید بین ادامه فعالیت فرهنگی و مبارزه با قوانین ناعادلانه انتخاب کند که در جهت اهداف خود حرکت کند؟ کدام راه به جامعه‌ی آزادانه و عادلانه منتهی می‌شود؟ آیا باید برای حفظ و بقای فعالیت فرهنگی انعطاف‌پذیر بود و از این طریق به ایجاد آگاهی و بهبود حال جامعه کمک کرد و به تدریج به تغییرات مثبت دست یافت و این کار را به یک مبارزه مستمر و هوشمندانه تبدیل کرد که در نهایت به نتایج مطلوب‌تر و پایدارتر شود یا دست از فعالیت فرهنگی کشید؟

هستی
تابستان ۱۴۰۳
از سری دغدغه‌های این روزها

نمی‌دونم چی شد که از بچگی کلا به فعالیت فرهنگی علاقمند شدم؟ ?

می دونی چرا جارو برقیا افسرده ان؟
چون همه چیو میریزن تو خودشون?

@jokbemaze