فک میکردم یه سیگار دیگه روشن کنم درس میشه همه چی
پاکت تمام شد

همه چیز با همان است…(:

منم آن شیخ سیه روز که در اخر عمر
لای موهای تو گم کرد خداوندش را

ما شقایق های باران خورده ایم
سیلی ناحق فراوان خرده ایم
ساقه ی احساسمان خشکیده است
زخم ها از باد و باران خورده ایم

بر هم مکن تا توانی دلی
که آهی جهانی به هم برکند

مداد زندگی او سیاه بود…

سعی داشت با نخ های سیگارش قلبش را بدوزد …

ولی واقعا کمرم شکست بابا