یه جایی از کتاب "تکه‌هایی از یک کل  منسجم"هست
که حرف قشنگی میزنه، میگه:
«آدم‌ها را از آنچه هستند، تنهاتر‌ نکنیم.»

But i cut people out like tags on my clothing.

Forget love, fall in tea.

you get tested the most when you are truly trying to change.

sometimes people pretend you’re a bad person so they don’t feel guilty about the things they do to you.

not because you cut the connection, it doesn't mean you hate them. you cut it, for a reason that it may be peaceful for you, and for them. sometimes, you need to make decision that would hurt you deeply, but will give you tranquility.

ادعا میکردم تنهایی خیلی بهتره و گور بابای همه‌ی آدما ولی اونجا خورد تو ذوقم که دیدم همه یکیو دارن که بهش اعتماد دارن
یه دوست صمیمی که فقط مال توعه شما دوتا یه جوری صمیمی هستین که انگار ساخته شدید برای هم همه شمارو باهم دیدنو باهم میشناسنتون و تو لذت میبری اصلا عشق میکنی همه چیو با اون تصور میکنی دلت میخواد اگه تو خیابون یه مورچه دیدی بری براش تعریف کنی یهو به خودم اومدم دیدم همه‌ی دورو بریام یه دونه از همینا برای خودشون دارن و فقط منم که ادمارو سطحی دارم و بقیه هم منو سطحی میبینن

وقتی که تو خونه هیچ وقت هیچ کس ازم دفاع نمیکنه در صورتی که واسه بقیه اعضا برعکسه این موضوع

به دیگران نگاه میکنم چجوری میخندن چجوری دوست صمیمیشون رو صدا میکنن و به یاد میارم خیلی وقته این اتفاقا رو تجربه نکردم

هنوزم تموم نشده تسمیم گرفتم امروز یه درس دیگه رو شروع کنم😂