انجام یه سری کارا خوب نیست ولی خُب...

چاره چیست؟
هنوز به خانه کودکی ام خیلی راه مانده است
چراغ ها ناگهان با حدس من خاموش می شوند جز یکی! در تاریکی خانه را پیدا می کنم
فروریخته است! خودش و نه خاطراتش!
کسی در آن خانه نیست!

در این دم زیباتر از نوشتن نیافتم و این تکه ای از آن است
شاید میوه ی این غروب دلگیر باشد و یا شاید شوق دیدار ساعاتی بعد...
و چه بلاتکلیفی هایی که همچون این زیباست
زیباییِ پنهان!
تا بهانه ای باشد که درونشان را ببینیم برای سعادت برای وصال!

دیدم زندگی اونجور که میگن هم نی که
هرچی ول کنی بره بهت بیشتر هم میده

من به تنهایی تکه های ابر را به خانه بردم
کسی در خانه نبود
ابر در سایه و خانه ی من باران شد
قطره های باران را در پشت پنجره ام دیدم
شباهت به ایام هفته‌ داشت
سراغ ایام هفته رفتم
کدر و سرشار از کدورت بود
من تنها در خیابان ایستاده بودم و خانه ام را نگاه میکردم که به ابهام فرو می رفت
چراغ های خانه همه خاموش بودند
از خانه صدای تیره ی ویولن سل را شنیدم
نمی دانستم چه کسی می نواخت
باران دوباره مرا به ستایش ابر خواند
ابر را صدا کردم
انعکاس صدایم باران شد
و این، غروب یک لحظه ی
نایاب شد!

https://spotify.link/ovTpvrHf1Db

Spotify

Romantic Homicide

d4vd · Song · 2022

#beat

با وجود دیوانگی پریشانم از خاطر چشمانت و بازتاب آن، همچنان جا برای شک به من باقی می ماند
و این تویی که اراده خواهی کرد که آن جا مشغول چیزی شود یا نه!