جرات برای آدم‌هایست که چشم در چشم رنجشان میدوزند ، آن‌ها میدانند دنیا جای بدی‌ست اما ارزش جنگیدن دارد
-جیمز هولیس

شاعر چشمات باشم و تو صاحب عسل باشی.
چشم های تو شاعرم کردن»

بعضی چشما یه جوری لمست میکنن که هیچ دستی هیچوقت نتونسته.

از بس بهم اجازه ندادن که برم بیرون تنهایی،از بیرون رفتن بیزارم نکه نخوام فقط حوصلشو ندارم مثل این میمونه که تو ی چیزو ی تایمی خیلی میخوای ولی نتونی داشته باشی یکم که ازش میگذره دیگه نمیخوایش دقیقا همینه.

از بس گوش دادم به بقیه خودمو یادم رفته که هیچچ حتی نمیدونم چطور از خودم و حالم بگم

فکت : من همیشه شنوندهء بهتری‌ام تا گوینده خوب ??

براشون ارزش قائل میشی ؛ خودشون ارزششون رو ریز سوال میبرن ¡

آن پاسخ‌های بی‌رحمانه را فراموش نکن؛به یادشان بیاور تا دلتنگ نشوی.