صبح بود یا عصر، جمعه یا یکشنبه فرقی نمیکرد، همه چیز برای او یکنواخت شده بود؛ همه ی زندگی اش شده بود درد تسکین ناپذیر که حتی یک لحظه هم رهایش نمی‌کرد و نیز آگاهی به اینکه جان از بدنش دائم در می رود و دوباره باز میگردد؛ اما کوره ی عمرش هنوز خاموش نشده است. در چنین حالی هفته ها و روزها و ساعت ها دیگر برایش چه اهمیتی داشتند؟

I have found in my experience that people rarely change and when they do, they're not to be trusted

مغزم ، مغزم درد میکند از حرف زدن ، چقدر حرف زده ام ، چقدر در ذهنم حرف زده ام

y'all just give me trust issues and anger issues