Marsiya

Mansur Jumayevga

Toshkentdan Qarshi qadar yomg‘ir yog‘ib borodur,
O‘n bir dilpora do‘sting esdan og‘ib borodur,
Kuygan ko‘kay kuydirgi ko‘zni sog‘ib borodur,
Yo‘l ham bizga qo‘shilib, zorlanib borar, do‘stim.

Qatordan kamni sanab, kuzak hayron boqodur,
Yulduzini uchirgan osmon vayron boqodur,
Sen kutgan fasl* kelib, vale giryon boqodur,
Qilmishidan qismating orlanib borar, do‘stim.

Oldinda bir ulov bor, ichida ikki murg‘ak,
So‘lg‘in bitta gul bordir - sen sevgan o‘shal yurak,
Kim bosh bo‘lar ularga, kim bo‘lar endi tirgak?..
Orzular xazon yanglig‘ xorlanib borar, do‘stim.

Buncha uzun bu yo‘llar, buncha bag‘ri yag‘irdir,
O‘n bir yo‘ldosh boradur, bari yag‘ir bag‘irdir,
She'rlar qoldi shoirsiz, nahot she'r ham sag‘irdir?..
Lek shoiri Tangriga yorlanib borar, do‘stim.

Derazadan termulsam, otilib chiqib oting,
Xayolimda siniqqan surating turar qotib,
Tark etdi deb ingrasam, battar o‘rtabon yoding
Borgan sari dunyoda borlanib borar, do‘stim.

МЕН ҚАЙТАМАН

Мен қайтаман, кипригинг соясига қайтаман,
ирмоқларга – дунёнинг доясига қайтаман,
бошларини тошларга урган кекса бургутнинг
полапони кўз очган қоясига қайтаман.

Мен қайтаман, дилу ёд орасида қайтаман,
мен қайтаман, кўзларинг қорасида қайтаман,
бир қизчанинг кулгичли чеҳрасида порлагум,
бир жунунваш ўғилнинг оразида қайтаман.

Мен шундайин куюк дил порасида яшарман,
мен шундайин беғубор, норасида яшарман,
мен шундайин беқарор – тупроқ, ҳаво, ўт ва сув
ҳимматидан зарралаб бино бўлган башарман.

Англамайман қандайин туғилмоқда айтарим;
қулоғингга шивирлаб айтаётган байтларим
андозаси руҳимда яралгандир, эҳтимол,
раббим билан фалакда ваъдалашган пайтларим.

Мен қайтаман, кетди деб суюнма бир лаҳза ҳам,
ё қароқда жимирлаб ўйнамасин зарра нам,
ғам чекмагин, Сендаман – пок дилингда зиндаман;
шоирлар ўлиш учун туғилмайди, жонгинам!

© Мансур ЖУМАЕВ

#YANGI

Bu dunyoga yenglarni siltab,
Kajraftor charx o'ldirmay orzu.
Uchrashamiz o'sha manzilda –
qahvaxona,
u va men,
Chorsu...

U – dunyoning erkatoy qizi,
Go'zallashib borar tobora
Ola-bula sharfiday qiziq,
Bu dunyoning ishi
oq
qora.

Undan-bundan
takror so'ylaymiz,
Uchrashganmiz go'yo ming yilda.
U meni,
men uni
o'ylaymiz,
Bu dunyoga yenglarni siltab.

Qahvaxona.
Kim tomoq qirgan,
Kim hammaga qilar bunda lutf.
O'tiribdi baxtliday birga,
Birga bo'la olmaydigan juft!

Dardlashamiz, qutilib darddan,
Oqshom yarim bo'lgunicha to.
Xayrlashar oldi to'satdan,
Yengimizga yopishar dunyo...

03.10.2024

© EH

Afsus! Inson o'z ajalini qachon qay tomondan kelishini bilmaydi. Yaqindagina kuyib, pishib, shoshib yurgandi. Yuzida dardning soyasi ham yo'q edi. Birdaniga tog'day inson quladi.
Ilohim oxirati obod bo'lsin. Nur ichida yotsin. Yaqinlariga Alloh sabr bersin.