**درود بر ازادی خواهان مبارز

درود بر هرانکسی که دلش با ایران است و درود بر هرانکس که در مقابل ظلم و ستم سر تسلیم فرود نمی‌اورد

درود بر فرزندان دلیر، سرافراز و با شهامت ایران زمین که 45 سال است در برابر دهشتناکترین دشمن انسانیت و تا بن دندان مسلح جمهوری اسلامی با دستانی خالی و تنها با سلاح ایران‌ دوستی و تکیه بر شهامت و جسارتی مثال‌زدنی مشغول مبارزه هستند و پا پس نمی‌کشند

1 سال از شهادت دخت ایران گذشت سالی پر از خون بمانند تمام سال‌ های حاکمیت نظام جهل و جنایت جمهوری اسلامی که حاصلی نداشت جز تباهی ایران در حال نابودی و مردمی که تنها برای زنده ماندن تلاش می‌ کنند و فرصتی برای زندگی نمی‌ یابند

ما فرزندان ایران از اولین جنایت که اعدام فرزندان رشید این اب و خاک روی پشت بام نحس مدرسه رفاه صورت گرفت تا اخرین ان را که همچنان ادامه دارد در ذهن داریم، نه فراموش می‌کنیم و نه هرگز می‌بخشیم

ما را با دشمنان ایران و قاتلان ایرانی نه سازشی هست و نه پیوندی که تنها به شوق ازادی ایران و بازپس گیری این کشور کهن و گرفتن انتقام خون به ناحق ریخته شده فرزندان پاک این سرزمین به دست ضحاکان روزگار است که زنده‌ایم و در غیاب قهرمانان دلیر وطن، ننگ نفس کشیدن را به شوق گرفتن انتقام خون انان تحمل می کنیم و دست از مبارزه برنخواهیم داشت تا روزی که پیروزی حاصل شود و صندوق‌ های رای برای تعیین انچه مردم می‌ خواهند برپا شود و نظامی برخواسته از انتخاب و شعور مردم بر کشور حاکم شود تا بتوانیم گریبان قاتلان و نوکران ظلم و استبداد را بگیریم و پای میز محاکمه بکشانیم

این است ارمان ما و تا تحقق ان ارام نداریم

بر فراز باد سه رنگ شیر و خورشید نشان
جاوید ایران زمین
زنده باد ازادی**

حکم تاریخی رضاشاه بزرگ برای لغو برده داری

مورخ 1307/12/15

این تأثیر فقط در مورد خط و زبان نبوده است بلکه حتی دین ایرانی مانوی توسط سغدیان در برخی از اقوام ترکی نفوذ کرد به طوری که با همت سغدیان، آیین مانی تحت حمایت یک دولت رسمی یعنی اویغورها قرار گرفت. گرچه آیین مانی از ادیان گوناگون تأثیر گرفته است اما اساسی‌ ترین مفاهیم دین مانی بر مبنای اسطوره‌ های ایرانی استوار است. آیین مانی چنان که خود مانی در کتاب شاهپورگان می‌ گوید مبتنی بر دو اصل بود. این نظام دو بنی برای تبلیغ پیام خود از اصطلاحات زردشتی بهره می‌گرفت که زردشیان با آن مأنوس بودند به طور کلی آیین مانی سرشار از عناصر ایرانی است و اسطوره‌های ایرانی کلیدی‌ترین نقش را در آن ایفا می‌کنند. پیام مانی به انسان‌ها به ویژه بر راستی که وی به گسترش آن فرمان یافته بود تأکید می‌کرد. در پشت سر مفهوم راستی می‌توان نشانه‌ای از آموزه ایرانی اشه، اشمه، اسپنته یافت که تجسم راستی است شمار بزرگی از متن‌های مانوی که امروزه در دست هستند تاریخ شان به دوره فرمانروایی اویغور در نواحی تاریم می‌رسد از این رو، تعجبی ندارد که در زبان‌های گوناگون خانواده زبانی ترکی، عناصر ایرانی فراوانی دیده می‌شود چرا که تأثیر پذیری ترک‌ها از ایرانیان به دوران پیش از اسلام بر می‌گردد. حتی با قدرت گیری دوباره ترک‌ها در دوران پس از اسلام، باز هم تأثیرات فراوانی از ایرانیان پذیرفتند.

منبع : شاهنشاهی ساسانیان اثر تورج دریایی و دین‌های جاده ابریشم اثر ریچارد فولتس و آیین مانوی و زمینه ایرانی آن اثر گئو ویدن‌گرن

نوشته‌ های ترکها به زبان ترکی و خط سغدی به جا مانده است و سغدیان در ترویج فرهنگ، هنر، خط و آیینهای خود بین اقوام ترک نقش بنیادی ایفا کردند. در واقع این سغدیان بودند که به ترکان الفبا دادند

منبع : میراث باستانی ایران اثر ریچارد نلسون

نفوذ مقطعی ترکها در سغد باستان به دوران ساسانیان برمی‌گردد. انوشیروان بوسیله اتحاد با خانات غربی ترک یا گوک‌ ترکهای غربی به جنگ هپتالیان رفت. او موفق شد هپتالیان را شکست دهد و به نظر می‌رسد سرزمین‌های آن طرف جیحون از جمله سغد تحت فرمان ترک‌ها در آمد. به زودی ساسانیان با ترک‌ها هم درگیر شدند و شاید منافع جاده ابریشم مد نظر آنها بوده است. به هر حال سغد تحت فرمان ترک‌ها در آمد

زبان نوشتاری ترکان در قرن ششم میلادی زبان سغدی بوده و ترکان در ابتدای حکومت خود که هنوز به خط دست نیافته بودند از این زبان استفاده می‌ کردند از کتیبه بوگوت در مغولستان که متعلق به اندک زمانی پس از 581 میلادی است، چنین بر می‌آید که سغدی زبان رسمی نخستین امپرتوری ترکان بوده است

خط سغدی همچنین مورد توجه ترکان اویغوری هم قرار گرفت و بعد‌ها به اشتباه خط سغدی به اویغوری شناخته شد

منبع :

تاریخ و ادبیات ایران پیش از اسلام اثر احمد تفضلی و مطالعات سغدی به کوشش محمد شکری فومشی،

مهم ترین منابع درباره روزگار نخستین شکل‌ گیری هویت ترکها، رویدادنامه‌ های امپراتوران چین است و هویت ترک، نخستین بار در حوالی مغولستان و چین پدید آمد. چنین می‌ نماید که هویت ترک از آمیختگی چند گروه و قبیله به وجود آمد که از مهمترین آنها می‌ توان به قبایل آشینا اشاره کرد. این قبایل طی اتفاقاتی به جنوب کوه‌های آلتای پناه بردند و در آنجا سکنی گزیدند. آلتای در شرق کوه‌های اورال و کنار سرزمین مغولستان گسترده است. چینیان اتباع خانهای آشینا را «تو-کیو» (tu-kiu) می‌ گفتند.

با توجه به اینکه چینیان در زبان خود مخرج ر ندارند، این نام بعدها از سوی پلیو دانشمند فرانسوی به صورت تورکیوت خوانده شد که در واقع تلفظ درست تر واژه تو کیو است که با مخرج ر همراه شده است

منبع : ایران و ترکان در روزگار ساسانیان اثر رضا عنایت‌ الله

سُغد باستان یکی از مناطق ایرانی نشین آسیای مرکزی بوده و همواره فرهنگ ایرانی در آن منطقه از جایگاه قابل توجه برخوردار بوده است از بخشهای مهم این منطقه می‌ توان به سمرقند و بخارا اشاره کرد که بعد از اسلام پایگاه مهمی برای فرهنگ ایرانی شد. زبان سغدی که از زبانهای ایرانی شاخه شمال شرقی است که نقش مهمی در جهان باستان داشته و در فرارود به عنوان زبان میانگان مطرح بوده است

شاید ساده باشد که بگوییم، سغدیان ایرانی بودند و طبیعی است که فرهنگشان هم ایرانی بوده است، اما از یک طرف با توجه به تحولات تاریخی و فرهنگی سغد و ورود عناصر گوناگون فرهنگی و دینی و از طرف دیگر نفوذ سیاسی اقوام غیرایرانی و بیانگرد در ناحیه سغد، می‌توان گفت که موانع بزرگی برای حفظ و تداوم این فرهنگ وجود داشته است به طوری که  اشکانیان و ساسانیان کمتر توانستند نفوذ خود را در آن نواحی تثبیت کنند و بیشتر اقوام بیگانه در آن نواحی قدرت می‌گرفتند. با این حال جنبه‌های گوناگون فرهنگ ایرانی در سغد حفظ شد و تداوم یافت و حتی سغدیان تماس‌های تجاری و فرهنگی خود را با دیگر مناطق ایرانی‌ نشین حفظ کردند و از دستاوردهای فرهنگی و هنری دیگر ایرانیان استفاده کردند. سغدیان حتی بر روی اقوام و ملل بیگانه تاثیرات قابل توجهی گذاشتند که در نوع خود منحصر به فرد است

منبع : نقش سغدیان در حفظ و گسترش فرهنگ ایرانی اثر مجید خالقیان کارشناس ارشد تاریخ دانشگاه تهران

تاثیرات ایرانیان باستان بر ترکها

اما آثار مهمی که برای پژهشگران تاریخ اهمیت ویژه‌ای دارند، آثاری هستند که با زندگی روزمره مردمان سر و کار دارند. این آثار نمی‌توانند به ما دروغ بگویند، چرا که نویسندگان آنها قصد ثبت کردن موضوعاتی دارند که به زندگی روزمره مردم مربوط است. مانند ثبت یک معامله و هر وقت چنین اسنادی در اختیار داشته باشیم و فعالیت‌ های پر شمار مردم در زندگی روزمره بدست ما برسد متوجه می‌ شویم که زندگی آرامی در جریان بوده‌است.

دکتر شاهرخ رزمجو پژوهشگر موزه بریتانیا و استاد دانشگاه تهران که متن اصلی بابلی استوانه را به فارسی ترجمه کرده است، در سومین همایش یادبود استوانه کوروش بزرگ، با اشاره به این موضوع بیان کرد :

مدارک دیگری از بابل در اختیار داریم که شامل لوح‌ها و کتیبه‌های گلی هستند. این لوح مربوط به دو روز پس از فتح بابل می شود. زمانی که هنوز خود کوروش وارد بابل نشده بود و سپاهیان ایران بابل را تصرف کرده بودند. در اینجا یک معامله شرح داده می‌شود که در آن گوسفند رد و بدل می‌کنند برای پرداخت

با توجه به این موضوع می‌توان گفت در زمانی که نظامیان کوروش وارد بابل شدند و در این شهر حضور نظامی دارند، سیستم اداری بابل به طور عادی کار می کند. دکتر رزمجو در ادامه با اشاره به این موارد اظهار داشت :

این به ما می‌گوید که مردم مشغول زندگی عادی خود هستند و کشتار و غارت به نظر نمی‌آید زیرا این اسناد باید در دیوانخانه‌ ها تنظیم میشد شاهدان باید حضور می‌ یافتند و تأیید و امضا می‌ کردند. ما مجموعه‌ای از این لوح‌های مربوط به روزهای بعد از سقوط بابل داریم که نشان می‌دهد همه چیز سر جای خودش است 

منبع : سخنرانی دکتر شاهرخ رزمجو در سومین همایش یادبود استوانه کورش بزرگ، انجمن علمی دانشجویان تاریخ دانشگاه تهران، 11 آبان 1392

استوانه معروفی که به سبک بابلی تهیه شده است و به استوانه کوروش بزرگ و یا منشور حقوق بشر مشهور شده است، اطلاعاتی از چگونگی فتح بابل و رفتار کوروش با مردمان در اختیار ما می‌ گذارد. این استوانه اشارات جالبی به فتح بدون خون ریزی بابل توسط کوروش دارد و رویداد‌هایی مانند آزادی افرادی که از آنها بیگاری کشیده میشد، نقل می‌ شود. به طور کلی استوانه کوروش حاکی از رفتار خوب کوروش بزرگ با مردمان بابل است.

برای مثال در یکی از بندهای استوانه کوروش گفته می‌ شود :

و آنگاه که سربازان بسیار من دوستانه اندر بابل گام بر می‌ داشتند، من نگذاشتم کسی در تمامی سرزمین های سومر و اکد کسی را ترساننده باشد 

استوانه کوروش، بند 24

رفتار توأم با مهر و انسانیت کوروش فقط در استوانه کوروش نقل نشده است. منابع دیگری هم این موضوع را تصدیق می‌کنند. یکی از آثار مهمی که رویداد‌های زمان کوروش را نقل می‌کند، رویداد‌نامه نبونئید است. وقایع سال هفدهم در رویداد نامه نبونئید حاکی از رفتار مهربانانه کوروش با مردم بابل است :

هنگامی که کوروش سراسر با درود به بابل سخن می گفت شهر در امنیت و صلح بود 

رویداد نامه نبونئید، ستون 3، بند 19

گزنفون مورخ یونانی با آنکه نوشته‌ هایش مغایرت‌ هایی با آثار باستانی دارد و به نظر می‌ رسد چند رویداد تاریخی را با هم آمیخته است که ربطی به کوروش بزرگ نداشتند، اما به رفتار خوب کوروش با مردم اشاره می‌ کند. وی از سخنان کوروش درباره برخورد خوب با مردم بابل و البته به طور کلی رفتار مهر آمیز با مردمان توسط کوروش نوشته است 

کوروشنامه گزنفون،
دفتر 7 بخش 5 بند 47
دفتر 7 بخش 5 بند 76
دفتر 8 بخش 7 بندهای 37 و 38

گفته‌های منابع یهودی درباره کوروش هم قابل بررسی است که با این موارد هماهنگی نسبی دارد 

نگاه کنید به کتاب اشعیای نبی
اواخر باب و اوایل 44 باب 45

این اشتراک در منابعی که توسط اقوام گوناگون نقل شده است، نشان می‌دهد که چنین رفتار نیک کوروش، آنقدر در جهان باستان مشهور بوده است که در منابع مختلف از آن یاد شده است.