“O, beraberlerinde idi” buyrugunun anlam ise; ilmiyle, görmesiyle ve işitmesiyle beraberlerindeydi, demektir. Ehl-i sünnetin görüşü budur. Cehmiyye, Kaderiye ve Mu’tezile ise, bu ve benzeri âyetlere sarılarak; o her yerdedir derler.

Kurtubi' el-camiu li-ahkâmi'l-kur'an cilt:5 sayfa:468 buruç yayınları

Asrında Buhara’nın tartışmasız şeyhi olan Ebû Abdillah İbn Ebi Hafs el-Buhârî’ye okudum. Ebû Hafs, Muhammed b. El-Hasen eş-Şeybani’nin büyük ashabından idi. Ebû Hafs’ın oğlu Ebû Abdillah dedi ki: Abdullah b. Osman’dan – ki o Merv’in şeyhi olan Abdân’dır – işittim, dedi ki: Muhammed b. El-Hasen eş-Şeybanî’yi şöyle derken işittim:

“Melekler saf saf gelirler. Ama Rab Teâlâ’ya gelince, bununla neyi kastettiğini bilmeyiz. Gelişinin keyfiyetini bilmeyiz.” Ben de onlara dedim ki:

“Biz sizleri Allah’ın gelmesinin nasıl olduğunu bilmekle mükellef tutmuyoruz. Lakin biz sizleri Allah’ın gelme sıfatına iman etmekle mükellef tutarız. Ne dersiniz, size göre bir kimse meleklerin saf saf geleceklerini inkâr etse onun durumu nedir?” Dediler ki:

“Kâfirdir, ayeti yalanlamıştır.” Ben de dedim ki:

“Aynı şekilde Allah (subhânehû ve teâlâ)'nın gelmesini inkâr eden ve “O gelmez” diyen de ayeti yalanlamış bir kâfirdir.”

Sahih maktu. Buhârî Halku Ef’ali’l-İbad (s.33) el-Lalekai İtikad (3/452) Ebû Bekr el-Esram’ın es-Sunne adlı eserinden isnadıyla naklen: İbn Teymiyye Mecmuu’l-Fetava (5/377) İbn Teymiyye el-İstikamet (1/77)

"Tüm hayat (dünya), muttakiler için bir oruç ayıdır ve onların bayramı Rablerine kavuşma günüdür. Oruç günlerinin çoğu geçti, kavuşma bayramı iyice yaklaşıyor."

[İbn Receb, Letaifu'l-mearif]

Hafız İbn-i Receb rahimehullâh dedi ki;

Nasıl olur da mümin Ramazan bittiğinde göz yaşları dökmesin...
O, gelecek Ramazana ömrünün yetip yetmeyeceğini bilmiyor ki...

Letaifu'l Meârif, sayfa. 217

Değerli Müslümanlar! Rabbim mübarek Ramazan ayında yapmış olduğumuz amelleri kabul eylesin, bizleri ramazan ayını hakkıyla geçirenlerden kılsın ve bir dahaki Ramazan ayına hayır ve iman üzere ulaşmayı bizlere nasib etsin…

عيد مبارك...
تقبل الله منا ومنكم صالح الأعمال...

من رام النجاة من هؤلاء والسلامة من الأهواء فليكن ميزان الكتاب والأثر في كل ما يسمع ويرى فإن كان عالما بهما عرضه عليهما واتباعه للسلف. ولا يقبل من أحد قولا إلا وطالبه على صحته بآية محكمة أو سنة ثابتة أو قول صحا بي من طريق صحيح. وليكثر النظر في كتب السنن لمن تقدم مثل : أبي داود السجستاني عبد الله بن أحمد بن حنبل وأبي بكر الأثرم وحرب بن إسماعيل السيرجاني وخشيش بن أصرم النسائي وعروة بن مروان الرقي وعثمان بن سعيد الدارمي سجستاني وليحذر تصانيف من تغير حالهم فإن فيها العقارب وربما تعذر الترياقي

Bu insanlardan kurtulmak ve hevadan emin olmak isteyen, gördüğü ve işittiği her şeyi kitap ve asar ile ve seleften ona tabi olanlar ile tartsın. Kişi bu ikisini bilen biriyse onu bu ikisine arzeder. Hiç kimsenin sözü sıhhatine dair muhkem bir ayet veya sabit olmuş Sünnet veya sahih yoldan ulaşmış sahabe sözü talep edilmeksizin kendisinden kabul edilmez. O, öncekilere mesela; Ebu Davud es-Sicistani, Abdullah ibni Ahmed ibni Hanbel, Ebu Bekir el-Esrem, Harb ibni İsmail es- Seyracani, Haşiş ibni Esrem en-Nesai, Urve ibni Mervan er-Rakki ve Osman ibni Sa'id ed-Darimi es-Sicistani gibilerine ait olan Sünne kitaplarına baksın. Durumunda değişme olanların kitaplarına dikkat edin zira onlarda (zehirli) akrepler vardır ve zehirinin panzehirini bulmak mümkün olmayabilir.

Siczi, Risale es- Siczi el-Harf ve's Savt, 233-234

Muhammed Bin İsmail el-Buharî dedi ki; "Yahudi, Hristiyan ve Mecusilerin sözlerine baktım, küfür bakımından Cehmiye fırkasından (Allah'ın her yerde olduğunu söyleyerek istiva sıfatını ve Kur'an mahluktur diyerek kelam gibi sıfatlarını inkar eden fırka) daha sapık bir kavim görmedim. Onları tekfir etmeyenleri, ancak onların küfrünü bilmediklerinden ötürü mâzur görürüm."

Yine Buhari dedi ki; "Benim için ha Cehmî ve rafızinin arkasında, ha Yahudi veya Hıristiyanın arkasında namaz kılmışım fark etmez."

(Buhari, Halku ef' âl'il ibâd, no: 35 ve 53; Beyhaki el-Esma ve's-Sıfat , s. 253; Begavi Şerhu's-Sunne 1/228)

Ne güzel bir söz

Eskiden şöyle denilirdi: “Kimin hocası kitabı ise, hatası doğrusundan daha fazladır.”

Askeri, Tashifatu’l-Muhaddisin 1/6-7)