Мафтункор кўзингга термулиб боқсам,
Ўтли нигоҳингда меҳр ва сабот.
Тизгинсиз дарёда беаёв оқсам,
Ўзингсан ёлғизим, фариштам - нажот.

Дарахт япроғидек титрайди қалбим,
Севги саҳросида бахт топса юрак.
Дунёдан шундайин ўтамиз балким,
Хаёл уммонида диллар муштарак.

Ишқнинг осмонида чақади чақмоқ,
Ширин изтиробдан айрилмоқ оғир.
Булутни қоқади момоқалдироқ,
Руҳимни ғубордан ювади ёмғир.

Йўлимга тўшалса ғафлат сояси,
Ўкинчли ўйлардан чиқмаса бошим.
Сен мадад бергувчи- бахтим дояси,
Тоза туйғуларни элтган қуёшим.

Оқшом ой юзида оппоқ табассум,
Икки дил дардига дармон улашар.
Муҳаббат ғунчаси бўй берар маъсум,
Кўнглим соф кўнглингдан куч олиб яшар...
✍ Зуҳра Бегим
@Zuhra_Begim

АССАЛОМУ АЛАЙКУМ!
ЖУМА ТОНГГИ МУБОРАК БЎЛСИН! КУНИНГИЗ БАРОКАТЛИ ЎТСИН!

САБР
Болаликда қувноқ қизалоқ эдим,
Гулзорда ўйнардим, қувиб капалак.
Орзулар бағрида дунёга келдим,
Тўхтовсиз айланди ҳаёт- чархпалак.

Беғубор қалб ила нозик жўссалар,
Болалик бахтига ярашган сийрат.
Яқин йўлолмаган ғаму ғўссалар,
Ёшликда уйғонган ҳаяжон, ҳайрат.

Шу зайл бошланган эди бу ҳаёт
Узоққа бормасдан тўхтаб қолди йўл.
Ҳасрат тўфонини юбориб бот-бот,
Тўзонлар кетидан ёғаверди дўл.

Бўронлар зарбида қаҳратон заҳри,
Булутлар селида қолиб кетган кун.
Кимнидир тутганда қарғишнинг қаҳри,
Тутоқиб титради надоматдан тун.

Йилларнинг чархида чархланди юрак,
Қасоскор ҳисларни ундирди алам.
То тирик эканман, бедор жон ҳалак,
Фақат ҳақиқатга бўйсунар қалам.

Шоирлик заҳматин олиб бўйнимга,
Ишқ*нинг йўлларида чўри бўлдим мен.
Ёмонлар озори ботди кўнглимга,
Охир оқибатда "бўри" бўлдим мен.

Бешафқат қисматнинг заққумин ютдим,
Кичкина жонимга қилдим кўп жабр.
Умрим баҳорини узоқ йил кутдим,
Ҳақнинг изми билан етказди Сабр.

*Ишқ - Аллоҳ назарда тутиляпти

✍ Зуҳра БЕГИМ

@Zuhra_Begim

Сокин тун ороми ичра тўлғаниб,
Хаёлга элтади саррин саболар.
Юракда шафақ ранг олов чўлғаниб,
Қулоққа чалинар мунгли наволар.

Борлиқни тутганда ширин ифорлар,
Нигоҳлар ортида сукут сақлар ун.
Муштоқ кўнглимизга келса баҳорлар,
Гул бўлиб қайтаман ёнингга бир кун.

Мен чексиз самода ёлғиз бир юлдуз,
Ҳисларим ёйилган замин бағрига.
Дарднинг кўзи ёриб, туғиларкан сўз,
Шу сўз деб бош эгдим кўнгил амрига.

Ишқнинг туғёнида туғилдим қайта,
Қалбимни титратди инжа туйғулар.
Сабр-ла яшадим, шукрона айта,
Шул сабаб чекинди ортга қайғулар.

Нафосат гулшани - умр мазмуни
Ҳаётнинг жилоси - камалак ранглар.
Ошиқ дил орзуга етишган куни
Севгининг самовий куйи жаранглар...

✍ Зуҳра БЕГИМ

@Zuhra_Begim

Юракка етиб борадиган дардли қўшиқ экан. Тингланг.

@Zuhra_Begim