Allah’ın (verdiği hüküm nedeniyle), geri çevrilmesi mümkün olmayan gün gelmeden önce, Rabbinizin (iman ve salih amel) çağrısına icabet edin. O gün ne sığınacağınız ne de saklanabileceğiniz bir yeriniz olur.
✒️?
(/Şûrâ Suresi, 47)

‏قال ابن الجوزي رحمه الله تعالى:
"إذا أراد الله بعبده خيرًا يسر لسانه للصلاة على محمد ﷺ."

İbn'ul Cevzi rahimehullah dedi ki:

"Allah bir kulu için hayr dilerse dilini, Muhammed ﷺ'e salât için kolaylaştırır."
اللهم صل وسلم على نبينا محمد

Yine Ebu Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle dua ederdi:

Allahım! Bütün işlerimin başı olan dinim konusunda hataya düşmekten beni koru! Yaşadığım şu dünyadaki işlerimin yolunda gitmesini sağla! Dönüp varacağım ahiretimi kazanmama yardım et! Hayatım boyunca daha çok hayır yapmama imkan ver! Her türlü kötülükten kurtulmamı sağlayacak bir ölüm nasip et!”
Müslim, Zikir 71.

Tirmizi dışında bir rivayette de şöyle buyurulmaktadır:

“Allah’ın emir ve yasaklarını gözet, O’nu önünde bulursun. Bolluk içindeyken (emirlerine bağlı kalmakla) sen Allah’ı tanı ki O da darlığa düşünce (kurtarmak suretiyle) seni tanısın. Bil ki senin hakkında yazılmamış olan şey başına gelmez. Sana takdir edilen de seni atlayıp (başkalarına) gitmez. Bil ki zafer sabırla, sevinç üzüntüyle, kolaylık da zorlukla birliktedir.”

Ahmed İbni Hanbel, Müsned, I, 307.

Abdullah İbni Abbas radıyallahu anhüma’dan nakledildiğine göre şöyle demiştir:

Bir gün Hz. Peygamber’in terkisinde bulunuyordum. Bana:

“Yavrucuğum, sana bazı kaideler öğreteyim” dedi ve şöyle buyurdu: “Allah’ın buyruklarını gözet ki, Allah da seni gözetip korusun. Allah’ın (rızasını) her işte önde tut, Allah’ı önünde bulursun. Bir şey isteyeceksen Allah’tan iste. Yardım dileyeceksen, Allah’tan dile! Ve bil ki, bütün bir ümmet toplanıp sana fayda temin etmeye çalışsalar, ancak Allah’ın senin için takdir ettiği faydayı temin edebilirler. Yine eğer bütün ümmet, sana zarar vermeye kalksalar, ancak Allah’ın senin hakkında takdir ettiği zararı verebilirler. Çünkü artık kaderi yazan kalem yazmaz olmuş, yazıları değişmeyecek şekilde kesinleşmiştir. (Bundan sonra takdirde herhangi bir değişiklik söz konusu değildir

Tirmizi, Kıyamet 59.

1. Ömer İbnü’l–Hattab radıyallahu anh şöyle dedi:

Bir gün Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in huzurunda bulunduğumuz sırada, elbisesi beyaz mı beyaz, saçları siyah mı siyah, yoldan gelmiş bir hali olmayan ve içimizden kimsenin tanımadığı bir adam çıkageldi. Peygamber’in yanına sokuldu, önüne oturdu, dizlerini Peygamber’in dizlerine dayadı, ellerini (kendi) dizlerinin üstüne koydu ve:

– Ey Muhammed, bana İslam’ı anlat! dedi.

Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

– “İslam, Allah’tan başka ilah olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın resulü olduğuna şehadet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekatı (tastamam) vermen, ramazan orucunu (eksiksiz) tutman, yoluna güç yetirebilirsen Kabe’yi ziyaret (hac) etmendir” buyurdu. Adam:

– Doğru söyledin dedi. Onun hem sorup hem de tasdik etmesi tuhafımıza gitti. Adam:

– Şimdi de imanı anlat bana, dedi. Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

– “Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine iman etmendir” buyurdu.

Adam tekrar:

– Doğru söyledin, diye tasdik etti ve:

– Peki ihsan nedir, onu da anlat, dedi. Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

– “İhsan, Allah’a onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdu.

Adam yine:

– Doğru söyledin dedi, sonra da:

– Kıyamet ne zaman kopacak? diye sordu.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem:

– “Kendisine soru yöneltilen, bu konuda sorandan daha bilgili değildir” cevabını verdi.

Adam:

– O halde alametlerini söyle, dedi.

Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

Adam, (sessizce) çekip gitti. Ben bir süre öylece kalakaldım. Daha sonra Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem:

– “Ey Ömer, soru soran kişi kimdi, biliyor musun?” buyurdu. Ben:

– Allah ve Resulü bilir, dedim.

Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

– “O Cebrail’di, size dininizi öğretmeye geldi” buyurdu

Müslim, Îman 1, 5. Ayrıca bk. Buhari, Îman 37; Tirmizi Îman 4; Ebu Davud, Sünnet 16; Nesai, Mevakit 6; İbni Mace, Mukaddime, 9.

• عَنْ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى الأَزْدِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو جَعْفَرٍ الرَّازِيُّ، قَالَ:
" كَانَ سُفْيَانُ الثَّوْرِيُّ يَأْتِي إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَدْهَمٍ فَيَقُولُ يَا إِبْرَاهِيمُ ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَقْبِضَنَا عَلَى التَّوْحِيدِ ".

[ الثبات عند الممات ]

Muhammed b. Yahya el-Ezdî dedi ki: Bana Ebu Ca'fer er-Razî tahdîs etti, dedi ki:

Süfyan es-Sewrî, İbrahîm b. Edhem'e gelir ve şöyle derdi:

"Ey İbrahîm! Tewhid üzere (canımızı) alması için Allah'a dua et.."

[es-Sebatu inde'l memat]

Doğu beldelerine; Pakistan, Afganistan ve Orta Asya’da nehrin arkasındaki beldelerine baktığımız zaman gerek kendilerine Afganistan’da haçlıların direk işgal etmesi gibi gerekse de Pakistan ve Orta Asya beldelerinde olduğu gibi kâfirlere dost mürted hakimlerin musallat olmalarına rağmen, günümüzde orada hala İslam ve Müslümanların durumlarının Arap ve acem diğer beldelerdekilerin durumlarından daha hayırlı olduğunu görmekteyiz. Bunun sebebi bu beldelerdeki ahalinin genelinin dine bağlı olmaları, dini sevmeleri, dinin şiarlarını yüceltmeleri, âlimlerin çok olması, dini medreselerin yayılmış olması, cihadi islami cemaatlerin çokluğu ve sert toprağın tabiatı, bol olması, oturanların çokluğu ve silahın yaygın olması gibi sebeplerdir.