پیش فرض های مشترک جامعه شناسان هنر

جامعه شناسان هنر با همه اختلاف ها در روش و پارادایمی که به آن متعلق اند معمولا (نه همیشه) بر سر این بندها وفاق دارند:

۱) «هنر» و واژه های هم خانواده اش یعنی «اثرهنری» و «هنرمند»، ساخته های تاریخی اند که در این دو قرن اخیر بوجود آمدند. به این معنا که هنر پیش از این در معنای مدرن یعنی «هنرهای زیبا» وجود نداشت و اساسا از قرن نوزدهم به این سو بود که چنین شمایل هایی را گروه های از افراد از نو تعریف کردند.

۲) همه چیزهایی که «آثار هنری» نامیده می شوند همواره بخشی از جهان اجتماعی اند. در نتیجه هنرها از دل سازوکارهای طرد و شمول، وفاق ها و تعارض ها و پیکارهای و همکاری های گروه های اجتماعی، ظهور میکنند. به گفته کارل مانهایم، هر مفهومی با هر معنایی، تبلور تجارب یک «گروه معین» است.

۳)جامعه شناسی لزوما نگاه منفی ای به هنر «عامه پسند» و «هنر توده ها» ندارد. زیرا اساسا هنر در معنای مدرن، همزاد شکل گیری توده ها در کلان شهرهاست. از این بابت، پیوند هنر با شهر و عامه مردم، به راحتی قابل گسستن نیست. کما اینکه برخی از هنرها از بدو تولدشان، تنها فرآورده های صنعتی یا تکنولوژیک سرگرم کننده و حیرت انگیز بودند که و با حضور عامه مردم پا گرفتند و ادامه حیات داده و بعدها ارزش هنری پیدا کردند. سینما و عکاسی از این جمله هنرها هستند.

۴) جامعه شناسان معمولا برخلاف رومانتیک ها، از اثر هنری و هنرمند «راززدایی» می کنند. درواقع هنرمندان نه اسطوره هایی یکه و تنها با نبوغی خارق العاده نیستند. افرادی هستند که در یک تقسیم کار درون رشته ای و بیرون متنی جایی را اشغال کرده اند و در نظام تولید و توزیع و مصرف فرآورده های فرهنگی سهیم اند. از این بابت مفاهیمی مانند «نبوغ» که در آثار رومانتیک ها جای ویژه ای دارند در جامعه شناسی هنر کمتر اهمیت دارند.

۵) نسبت هنر با ساحت های دیگر جامعه، نسبت روبنا و زیربنا نیست. بلکه نسبت لایه ای از جامعه است که با دیگر لایه های جامعه ارتباط دوسویه دارد. درواقع مجموعه ای از روابط پیچیده بین بخش های مختلف جامعه وجود دارد که روی هم یک کلیت به شمار می آید. فرهنگ نه از زیربنا که از آرایش خاص دیگر بخش های این کلیت شکل خود را می یابد و به آن بخش ها شکل میدهد.

۵) جامعه شناسان هنر، هنر را به مثابه یک «نهاد اجتماعی» به نام جامعه هنری بررسی میکنند. در تکامل مدرنیته،خرده نظام ها هر چه تخصصی تر پرورده می شوند و هر یک از آن ها پیرامون یک فعالیت هسته ای قوام می یابند. نهادی به نام هنر جزئا و نه کلا از دیگر نهادهای اجتماعی مستقل و خودمختار شده است.

#جامعه_شناسان_هنر
#هنرمدرن

https://t.me/RadioMassir1402

فایل Pdf کتاب «قواعد هنر» پیر بوردیو

کتاب «قواعد هنر» در کنار اثر «تمایز»، اصلی ترین آثار بوردیو در جامعه شناسی هنر هستند. تحلیل جامعه شناختی مشهور بوردیو از رمان «تربیت احساسات» گوستاو فلوبر نیز در این اثر است.

بوردیو به دنبال آشکارکردن خاستگاه های طبقاتی و قشری مصرف فرهنگی و هنری است. او مدعی است ذوق هنری و درک زیبایی شناختی، زاییده تربیت گوش و چشم در طول تاریخ، توسط نهادهای آموزشی است. در نتیجه مواجهه با آثار هنری، از جنس «عشق در نگاه اول» نیست.

به قول بوردیو: «چشم محصول تاریخ است و تاریخ با آموزش بازتولید می شود».
درنتیجه فرهنگ نه امری انتسابی که اکتسابی است و بدین ترتیب اولویت فهم آثار هنری با کسانی است که دارای توانایی (Competence) فرهنگی باشند.

از آنجایی که دسترسی به منابع آموزش در طول تاریخ برابر نبوده و نیست، فهم آثار هنری و اساسا مفهوم «ذوق» و «سلیقه» به سرمایه فرهنگی و خاستگاه طبقاتی و قشری بر می گردد و نمیتوان آن را امری انتزاعی و «ذائقه صرف» در نظر گرفت.

در بخش «هنر و طبقه اجتماعی» به بررسی آثار بوردیو می پردازیم.

#هنرمدرن
#جامعه_شناسی_هنر
#پیربوردیو

https://t.me/RadioMassir1402

فایل Pdf

کتاب «تاریخ مختصر جامعه»

از انتشارات:
Mc Graw Hill

این کتاب به پیدایش امر مدرن، تکوین جامعه به معنای مدرن آن و روند عقلانی شدن جوامع و انقلاب تکنولوژیک در جهان مدرن می پردازد.

https://t.me/RadioMassir1402

#مدرن
#مدرنیته
#جامعه
#عقلانی_شدن

چند کتاب خوب و قابل فهم برای فهم جامع تر مکاتب ادبی- هنری ناتورالیسم و رئالیسم👇

به امید اینکه در سال جدید

دست کم از کابوس ۵ ساله اخیر بیدار شیم

ممنون که کانال رو دنبال میکنید

ارادت

مدرنیزاسیون چیست؟

مدرنیزاسیون بیشتر به وجه مادی، ساختاری و تکنولوژیک مدرنیته اشاره دارد. مدرنیزاسیون یک فرآیند است که در یک معنای کلی گذار از جامعه سنتی و روستایی به یک جامعه شهری و صنعتی را توضیح می دهد. این فرآیند «تاریخی» است و در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم همراه با ظهور انقلاب صنعتی در بریتانیا ایجاد شده است.

ناب ترین جلوه ی مدرنیزاسیون در کلان شهرهاست. کلان شهرهایی که همزمان هم تولید کننده فرآورده های صنعتی اند هم واردکننده آن از دیگر شهرهای جهانی. از این بابت یکی از مسائل کلانشهرها، ایجاد مکانیزم مناسبی برای توزیع و مصرف کالاهایی است که یا در داخل تولید یا از مرزها وارد می شوند. اینجاست که تجارت آزاد و حمل و نقل جدید مهم میشود.

حمل و نقل نوین، مهمترین متغیر در فشرده کردن زمان و نزدیک کردن مکان هاست. این فشردگی و نزدیکی، در راستای انتقال تجارب بشری است. از این روست که بعد از تجارت آزاد و حمل و نقل جدید، همه در جهان جدید وارد می‌شوند حتی اگر آن را نخواهند. البته که از ورود به جهان مدرن تا فهم جهان مدرن فاصله ای قابل توجه است، اما شرط لازم (و نه کافی) برای مدرن شدن، مدرنیزه شدن است.

اپیزود پنجم؛
فصل دوم: هنر مدرن؛
تلاقی شهر و ادبیات؛
بخش دوم:
تمنا، مخاطره، بازاندیشی

تهیه متن و اجرا: علی بیغش

https://t.me/RadioMassir1402

Editor: Morteza Moshirikhah

@morteza_moshirikhah

موزیک ها:

Enne - Kauan

Eleanor Rigby - Herb Alpert

Heaven in a Wild Flower - Pilgrimage of the Soul

You've Changed - Keith Jarrett Trio

Princess of Persia - Fabrizio Leo

Waterlands - Atom Music Audio

Reference - City of the Lost

Organism - Shadow Universe

https://castbox.fm/vd/634130840

https://t.me/RadioMassir1402

اپیزود سوم رادیو مسیر؛
فصل دوم : هنر مدرن: قسمت اول: جامعه هنری

تهیه متن و اجرا: علی بیغش

@AliBighash

Editor: Morteza Moshirikhah

@morteza_moshirikhah

https://t.me/barggbargg