من دوستت نبودم،دوستت نیستم،دوست نمیشم؛
من دوست داشتم.

تایپم اون "آدمه بد اخلاقیه" که به من میگه دخترم.

مشکل من اینه که یادم نمیمونه حرفم رو واقعاً به طرف زدم یا توی مغزم باهاش مکالمه کردم.

هرکاری کردم ریپلای نکردی دیگه دارم کم کم به دعانویس فکر میکنم.

مست کن و تکست بده بهم احمق.

هرچقدرم وانمود کنم مهم نیست
ولی بازم از اعماق وجودم اهمیت میدم

زیاد عجله نکن.
آدم مورد علاقت خودش می‌دونه
چیکار کنه که بگا بری.

الان تکست بدی بگی "miss you" لست سینم واست میشه "long time ago".

خودم پاک کردم عکسایی رو که مراقب بودم یه وقت پاک نشن.

همه چی تموم می شه. لحظات سخت تموم می شن. روزای بد تموم می شن. افسردگی به پایان می رسه. اون حسی که تموم فرو پاشی های روحی بهت می دادن تموم می شه. مسئله زمانه. همه چی دوباره خوب می شه و ما دوباره مثل بهار زنده خواهیم شد، انگار که مزه ی تلخی رو هنوز نچشیدیم.