مست شوید
تمام ماجرا همین است،
مدام باید مست بود،
تنها همین.
باید مست بود تا سنگینی رقت‌بار زمان
که تورا می‌شکند
و شانه‌هایت را خمیده می‌کند را احساس نکنی،
مادام باید مست بود،
اما مستی از چه؟
از شراب از شعر یا از پرهیزکاری،
آن‌طور که دلتان می‌خواهد مست باشید
و اگر گاهی بر پله‌های یک قصر،
روی چمن‌های سبز کنار نهری
یا در تنهایی اندوه‌بار اتاقتان،
در حالیکه مستی از سرتان پریده یا کمرنگ شده، بیدار شدید
بپرسید از باد از موج از ستاره از پرنده از ساعت
از هرچه که می‌‌وزد
و هر آنچه در حرکت است،
آواز می‌خواند و سخن می‌گوید
بپرسید اکنون زمانِ چیست؟
و باد، موج، ستاره، پرنده،
ساعت جوابتان را می‌دهند.
زمانِ مستی است
برای اینکه برده‌ی شکنجه‌دیده‌ی زمان نباشید
مست کنید،
همواره مست باشید،
از شراب از شعر یا از پرهیزکاری،
آن‌طور که دل‌تان می‌خواهد

شارل بودلر

#از_نواهای_آسمانی
@happy_private_life

تو اصل را بگیر و بجای آنکه جامه می‌گریی و نان و دشمن‌کامی که «مرا چگونه خوار نگرند یا فلان از من بیگانه شود» و فروع دگر، جهت اصل دلتنگ نشین و ناله کن و شکایت کن، تا آن فروع را بینی می‌آید و در پای تو می‌افتد و همه‌ تصدرها و امیری‌ها و رئیسی‌ها و همه‌ سرآمدگان در هر فنی می‌آیند و پیش تو روی بر زمین می‌نهند و تو را به ایشان هیچ التفاتی نی و هر چند برانی، نروند.
اما این فرع را می‌گیری، اصل می‌رود و فرع نیز حاصل نمی‌شود.
…
در پی هر فرعی، می‌گریی. چنان که آن اخی در پایم افتاد که «خان و مان رها کردم در پی فلان و از همه‌ کارها مانده‌ام. توقع همین یک سلام است که سلام مرا علیک کند، تا به خانه باز روم، یا یک نظر هم‌چنین در من نگرد.»

گفتم «چرا چنین نباشی که هزار چو او بیایند و کمر خدمت تو در میان بندند؟»
گفت «چه کنم؟»

گفتم «آن را باشی که اصل است، اصل همه‌ اصل‌ها و مقصود همه‌ مقصودهاست — نه آن اصلی که روزی فرع شود — و در طلب او به جد ایستی و هر چه ضمیر را زحمت دهد و از مقصود دور دارد، آن را عظیم شمری. و اگر سهل گیری تدارک آن را، مگر مقصود به نزد تو خوار بوده‌ باشد.»

مقالات شمس
@happy_private_life

**در میان اشک‌ها پرسیدمش:
خوش‌ترین لبخند چیست؟
شعله‌ای در چشم تاريکش شکفت
جوش خون در گونه‌‌اش آتش‌ فشاند

گفت: لبخندی که عشق سربلندوقت مردن بر لب مردان نشاند

من ز جا برخاستم؛
بوسیدمش.ه. ا. سایه?**
@happy_private_life

حس خوووووب?

@happy_private_life

و او فردا تنهاترین است...
اما باشکوه...

آیا جز زیبایی چیزی می‌بینید؟

#ظهر_روز_دهم

@happy_private_life

من شش لایه پوشیده بودم باز سردم بود. اون با یه تیشرت ایستاده بود قیافه‌شم اصلا شکل آدمایی نبود که سردشونه. بی‌معطلی پرسیدم تو یخ نمی‌زنی؟ گفت من سرمایی نیستم ولی الان واقعا سرده!

در چنین مواقعی میدونی چی کار میکنم؟ گفتم چی کار؟ گفت قبول میکنم که الان سرده و من سردمه.

قبول می‌کنم همینی که هست دیگه! اونوقت سرما دیگه اذیتم نمی‌کنه خیلی.

خندیدیم.

فکر کردم به اینکه من در زندگیم هیچوقت از اول به این حقیقت آگاه نیستم. حالا تو هر شرایطی. هربار هی خودمو به در و دیوار می‌زنم وای چرا اینه چرا اونه حالا چی کار کنم! ای وای ای داد ای بیداد! وسطا یه جایی می‌رسم به اینکه انگار دنیا با سیستم «همینی که هست!» کار می‌کنه و تو هم بهتره خودتو با همین سیستم کوک کنی! تا می‌پذیرم «همینی که هست!» یا همه چی شروع می‌کنه به درست شدن یا حداقل به یه آرامش موضعی می‌رسم.

#‌ناشناس
@happy_private_life

منتظران دانه و خرده نان?*?️*?️**

@happy_private_life

هرچه آرام‌تر و ساکت‌تر باشی، اتفاقات را دقیق‌تر و بهتر و عمیق‌تر مشاهده میکنی...

@happy_private_life

#از_نواهای_آسمانی از سوز و ساز و حسرت و از داغ دل پُرم
محزون‌تر از کمانچه کیهان کلهرم

@happy_private_life