ҲИД ГАЛЛЮЦИНАЦИЯСИ

Бир неча ойлар ўтди,
Сувдай оқиб ўтди
Бур неча ойлар
Тақвимдан қиш ўтди,
Кимдан бахт ўтди,
Кимдан изғирин.

Бурнимнинг остидан аччиқ ҳидлар ўтди бир неча ойлар.
Сассиқ ҳидлар ўтди бир неча ойлар -
Руҳиятнинг ўз фасли бор,
ўз ойлари,
ҳидлари бор тизгинсиз , асов -
Бурнингизни бекитинг кибор хонимлар,
Кибор эрлар
Сизга эмас бу сўзларим,
Қўшиқларим
Аччиқ таъмларим,
Сассиқ ҳидлари
Қўланса ҳидлари ҳаётнинг,
Руҳимдан кўтарилган аёвсиз ўтнинг.


Тушкунликни севмаганман ҳеч
Ва ҳаётни севардим деб айта олмайман
Аммо атрофимда мудом содир воқеа
Масалан, ҳидлар -
Масалан, сассиқ ва аччиқ.
Кўз очгач қалқиб кетдим
Ҳар тонг бир ҳиддан
Номлолмайман -
Таъриф ҳам йўқ менда ҳид тасвирига.
Ҳаётдан бошингиз айланиб
Сармаст онда
Неки кўнглингизни қилса беҳузур
Ўша ном билан атанг ҳидини.

Хотирамда сузган
Онгимни қалқитган бу ҳид - момомдан ёдгор дедим
Ва дедим ичимда :
Бу дунёда қариялар учун мамлакат йўқ.
Ҳидлар бор, атрофида қўланса ҳидлар -
Хотир ва хаёл
Ҳаёт босиб ўтган тирик мурдалар ҳиди масалан.
Бу дунёда қариялар учун мамлакат йўқ
Ва йўқ бир илинж -
Ҳаёт ёмон кўрган каби ғамни, қайғуни
Шундай туфлаб ташлаш истар қарияларин ҳам.
Ҳар руҳнинг ўз иситмаси бор,
Ҳар қалбнинг ўз касаллиги.
Ў з ҳиди -
Ҳар фаслнинг,
Ҳар кайфиятнинг.



Таъқиб этган яна бир ҳиддан ағдарилди кўнглим
Шомларим
Тонгларим
Ва оғзимда чайнаган ноним.
Жуда кичкиналигимда касалхонада ётиб
Зада бўлган эдим бу ҳиддан -
Нақадар келарди қочгим онам бағрига.
Қалқди ўша ҳид онгим қаърида.
Таним хаста эди, руҳим умидвор,
Ҳаётга томон
Тезроқ қочгим келарди хастахонадан
Умидлар билан
Ҳозир ўша ҳид тақибида
Шошиламан тезроқ
Яшашга улгуришга
Зотан эплолмайман дейман яшашни.
Аммо шошаман уйқусиз
Тунларсиз
Тонгларсиз
Унутганча Вақтнинг ҳукмини.
Ва лекин нега шошяпман
Юпатгувчи нима кўнглим шиддатин?
Менда жавоб йўқ.
Саволлар йўқ менда
Саволларнинг бори
Эмасдир муҳим.
Менда - тақвимда,
Онгим қаърида
Бурним остида фақат ҳидлар бор -
Бу дунёда бирор ҳаловат йўқ!
Ва балки ўлимнинг уйғотувчи ҳиди
Балки шошаман тезроқ уйғониб
Тезроқ яшаб ва тезроқ ўлимга томон.
Уйғотувчи ҳидларнинг қўланса бари.
Ўлим десам - ўйин деманг,
Деманг изтироб,
Бошқа реалликка шошаман.
Зотан уйғониб ҳам ҳеч нарсани билмаслик
Англамаслик чўчитди мени
Чарчатди
Ва қўрқитди мангу.
Балки қарилик ҳеч нарсани билмай ўтишнинг
Чираётган саволи эди -
Момомнинг ҳиди.
Бу дунёда қариялар учун мамлакат йўқ
Ва йўқ ҳаловат.


Яна бир ҳид унутиш ҳиди эди.
Тез унутдим ҳаммасини
Баъзан кўз очиб
Қайдалигим унутдим.
Назаримда хотирам шалоқ ва эски
Назаримда Ерга илк марта тушиб
Ҳеч нарсани танимай турган
Одам Атоман.
Назаримда кетимни қўйсам ер ўпирилади
Назаримда учай десам осмоним ҳам йўқ
Ва эслаб қолмагандим қушнинг парвозин.
Назаримда мангу муаллақдайман
Назаримда миям ишламайди
Назаримда назарим хира.
Назаримда куйган, унутилган хотира.
Назаримда унутилган осмоннинг
Парвознинг ҳиди
Куйган тақвимнинг ҳиди қўланса
Муқаррар муқаррар кунларнинг ҳиди
Муқаррар муқаррар қисматнинг ҳиди.
Фақат тақвимдан саралаб олган
Фақат хотирам кенгликларин берган бамайлихотир
Болалигим мангу унитилмасдек.



Болалигим ҳар нарсанинг кўзига
Қарагай тикка
Ҳидлар бўлиб эшигимдан кириб келади
Тўлдиради қўланса савол бўлиб бу бўшлиғимни.


Ва ўзи жавобдир ёдимда ёруғ.
Болалигим тошқиндай
Ёнғиндай бостириб келиб
Забт этади тақвимларимни
Кўз ешимни
Кулгумни
Туйғумни.
Болалигим ўзи ёнғин руҳимда
Кенглик бўлиб қайта улғаяди қалбимда.

Олиб кетади ойлар, кунлар мени
Таъқиб этади ҳидлар мени.
Зотан ҳар руҳнинг ўз иситмаси бор
Ва ҳар қалбнинг танҳо кенглиги.

Дўстлар, адабиётшунос Раҳимжон Раҳматга қўлдан келганча ёрдам берайлик. Совуқ кунда уйсиз қолиш азоб.

фейсбукка карта рақам қўйибдилар, имконингиз бўлса, кўмак қилинг.

9860 0803 9124 3013 (kuldasheva)

@mittihaqiqatlar

P.s: o'zimdan boshladim. Yordam beraylik, do'stlar.

Уйим ёниб кетди.
Касал ҳолимда ноқулай вазиятга тушиб қолдим.
Дори-дармонларим ҳам ёнди.
Совуқ кунда кўчада қолдим.
Тўсинларгача ёнди. Том ўпирилиб тушди. Касал ҳолимда шунақа балога йўлиқдим. Энди ҳозир келиб укамнинг уйида ўтирибман.
Бахтсизлик ҳам эгиз келади дейишади. Бандамиз. Сабр қиламиз. Кўнамиз. Насиб. Дўстлар ёрдамида уйни тиклаб оларман. Шу ҳолимда халқ мени ташлаб қўймас.

Бен, Афра — Википедия https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%B5%D0%BD,_%D0%90%D1%84%D1%80%D0%B0 Angliyada 1684-yilda ayol tomonidan ilk professional roman yozilgan ekan. Vulf Ostin, Bronte, Jorj Eliotlar va o"zi ham shu xonim jasorati mahsuli ekanini bot…

Biz hamma bilan birga o'ynashni istagandikku,
Hamma bilan qo'g'irchog'imizni ko'rishni baham.
Hammaga yaxshi bo'lishini xohlagandik.
Faqat biz bilan yaxshi bo'lishini -
Faqat biz bor joylarda yaxshi.
Ehtimol, shuning uchun
Biz yo'q joylar go'zal
Deb bo'zlab qoldik oxirda.
Ehtimol, haliyam yosh boladirmiz,
Chordoqda yashayotgan o'smir qizaloq*
Haliyam biz.
Bizsiz ham o'ynab kulishar,
Bizsiz yig'lashar.
Ehtimol, faqat yolg'izlikdir
Dunyo degan orzumiz -
Yozug'imiz!

(* Anna Frankka ishora)

Yo'l yurdik
Yo'l yursak ham mo'l yurdik.
Lekin bemanzil.
Yo'l ko'rinmay qolsa, faqat uxladik.
Tush ko'rdik.
Ammo bilardik,
Haqiqat nima
Nima erur tush.
Bo'yimizga chirmashdi xavotir.
Xavotirimiz bo'yimizdan baland edi.
Tiq etgan tovushdan tushardik cho'chib.
Oxir bizni zabt etdi xavotir.
Mahbus bo'ldik.
Oyog'i
Qo'li zanjirband.
Yig'lamadik.
Bo'yin egdik taqdirga.
Ortiq ko'tarmadik
Boshni tik.
Shundayin so'ndi yoshlik.
Yig'lamadik.
Charchadik.
Arvohga o'xshardi hamma
Oxir tanimadik bir-birimizni
Oxir tark etdi tiriklik.

Xayr, endi
Omon bo'l
Ko'ksimda gulxan
Olov gulzoriga yetaklagan
Ajdarho o'kirigidek xavfli irodam.
Xayr,
Xayr endi so'nggi nafratimning
So'nggi azobi

Tillaniso

@TillanisoEN

Zamonaviy qozoq she'riyati (asosan 20-30 yoshlilar) tarjimasi boshlanibdi. Mana bu she'r Aslan QUVONCH o'g'liniki ekan.

Висол

Сизга етишмоқ учун,
Мени чаққан чивинлар,
мен севган балиқларга,
ем бўлишин тилайман.

Балиқ мангу яшаса,
Гарчи денгиз тубида...
Куйган сувнинг бетида
зикр этиб қонимни,
қонсўрар чивинларни
паққос туширсин майли.

Бир томчи қоним каби,
сувнинг юзида турсин,
Танам шилиниб ётсин,
Сувилон азобласин!..

Оҳ, бундай жаҳаннамга
етишиш учун қандай
гуноҳ қилсам экан-а?
ўпсамми лабингиздан.

Qozoq tilida Sanjar TOSHBEKOV o'girmasi

Hayot meni siylayapti yana - har kun to'yib-to'yib kitob o'qishim, o'zim istagan kinolarimni ko'rishim uchun uzundan uzoq bo'sh, xotirjam kunlar va hech narsa bilan to'la vaqt beryapti. Rohatlanyapman. Oxirgi 4 yil ichida kitoblarga bu qadar sho'ng'ib qaytishim. O"qishim kerak, o'zbek tilida emas-da, deb dilimga tuggan kitoblarimning ham o'zbekchasi hali chiqmasidanoq meni topib kelyapti. Lekin tez o'qiyman desam, ko'p o'qiyman desam, mazani, rohatni his etmay qo'yaman. Xullas, buyog'i bitta kitob bilan bir oy yashash.
Masalan, Molinarini qayta o'qiyapman - va ensiklopediya buyurib qo'ydim. Endi stolim ustida turadi va nimalardir qoralab yuraman ungayam. Kitoblar faqat fikrimga emas, hayotimgayam singsagina orom topaman.

Kecha yana Bekket va Joys haqida "Geniylar" degan kinoni ko'rdim. Xafsala qilsam, nimadir qoralayman.

Darvoqe, shu ikki-uch kun ichida "Shaxsiy xona"ni qayta o'qib, so'z boshi yozishim kerak.