Бен, Афра — Википедия https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%B5%D0%BD,_%D0%90%D1%84%D1%80%D0%B0 Angliyada 1684-yilda ayol tomonidan ilk professional roman yozilgan ekan. Vulf Ostin, Bronte, Jorj Eliotlar va o"zi ham shu xonim jasorati mahsuli ekanini bot…

Biz hamma bilan birga o'ynashni istagandikku,
Hamma bilan qo'g'irchog'imizni ko'rishni baham.
Hammaga yaxshi bo'lishini xohlagandik.
Faqat biz bilan yaxshi bo'lishini -
Faqat biz bor joylarda yaxshi.
Ehtimol, shuning uchun
Biz yo'q joylar go'zal
Deb bo'zlab qoldik oxirda.
Ehtimol, haliyam yosh boladirmiz,
Chordoqda yashayotgan o'smir qizaloq*
Haliyam biz.
Bizsiz ham o'ynab kulishar,
Bizsiz yig'lashar.
Ehtimol, faqat yolg'izlikdir
Dunyo degan orzumiz -
Yozug'imiz!

(* Anna Frankka ishora)

Yo'l yurdik
Yo'l yursak ham mo'l yurdik.
Lekin bemanzil.
Yo'l ko'rinmay qolsa, faqat uxladik.
Tush ko'rdik.
Ammo bilardik,
Haqiqat nima
Nima erur tush.
Bo'yimizga chirmashdi xavotir.
Xavotirimiz bo'yimizdan baland edi.
Tiq etgan tovushdan tushardik cho'chib.
Oxir bizni zabt etdi xavotir.
Mahbus bo'ldik.
Oyog'i
Qo'li zanjirband.
Yig'lamadik.
Bo'yin egdik taqdirga.
Ortiq ko'tarmadik
Boshni tik.
Shundayin so'ndi yoshlik.
Yig'lamadik.
Charchadik.
Arvohga o'xshardi hamma
Oxir tanimadik bir-birimizni
Oxir tark etdi tiriklik.

Xayr, endi
Omon bo'l
Ko'ksimda gulxan
Olov gulzoriga yetaklagan
Ajdarho o'kirigidek xavfli irodam.
Xayr,
Xayr endi so'nggi nafratimning
So'nggi azobi

Tillaniso

@TillanisoEN

Zamonaviy qozoq she'riyati (asosan 20-30 yoshlilar) tarjimasi boshlanibdi. Mana bu she'r Aslan QUVONCH o'g'liniki ekan.

Висол

Сизга етишмоқ учун,
Мени чаққан чивинлар,
мен севган балиқларга,
ем бўлишин тилайман.

Балиқ мангу яшаса,
Гарчи денгиз тубида...
Куйган сувнинг бетида
зикр этиб қонимни,
қонсўрар чивинларни
паққос туширсин майли.

Бир томчи қоним каби,
сувнинг юзида турсин,
Танам шилиниб ётсин,
Сувилон азобласин!..

Оҳ, бундай жаҳаннамга
етишиш учун қандай
гуноҳ қилсам экан-а?
ўпсамми лабингиздан.

Qozoq tilida Sanjar TOSHBEKOV o'girmasi

Hayot meni siylayapti yana - har kun to'yib-to'yib kitob o'qishim, o'zim istagan kinolarimni ko'rishim uchun uzundan uzoq bo'sh, xotirjam kunlar va hech narsa bilan to'la vaqt beryapti. Rohatlanyapman. Oxirgi 4 yil ichida kitoblarga bu qadar sho'ng'ib qaytishim. O"qishim kerak, o'zbek tilida emas-da, deb dilimga tuggan kitoblarimning ham o'zbekchasi hali chiqmasidanoq meni topib kelyapti. Lekin tez o'qiyman desam, ko'p o'qiyman desam, mazani, rohatni his etmay qo'yaman. Xullas, buyog'i bitta kitob bilan bir oy yashash.
Masalan, Molinarini qayta o'qiyapman - va ensiklopediya buyurib qo'ydim. Endi stolim ustida turadi va nimalardir qoralab yuraman ungayam. Kitoblar faqat fikrimga emas, hayotimgayam singsagina orom topaman.

Kecha yana Bekket va Joys haqida "Geniylar" degan kinoni ko'rdim. Xafsala qilsam, nimadir qoralayman.

Darvoqe, shu ikki-uch kun ichida "Shaxsiy xona"ni qayta o'qib, so'z boshi yozishim kerak.

Dunyoga yot bo'lib kelgan edik biz
Ko'nglimizni tutashtirar o'tlar qani?
Bilganimiz tanbeh bo'ldi, tayoq bo'ldi ko'rganimiz,
Yuray desak o'prilmagan yo'llar qani?
Yig'ladigu ming yil kuyib yig'ladik
"O'chir" degan otilgani toshlar bo'ldi.
Palaxmon toshidan qalbga qadaldik,
Havas qilib yetganizmiz g'ashlar bo'ldi.
Malomatlar ko'rdik faqat malomatlar,
Ta'qiq bo'ldi ko'z yosh, so'z ham, faryod ham,
Deyishdi: tartibning oldida hechdir -
Bir insonga tushmas ko'kdan na nur, najot ham.
Bir insonmiz - bir insonga qalqimas ko'z yosh,
Dunyoning oldida hechdir bir inson,
Tartibning oldida puchdir bir inson,
Begona kelaru, u qolar yakka
Dunyoga malomat, o'chdir bir inson.
Bir inson qoida oldida ojiz
Bir insonni tug'mas ona,
Qoida tuqqan,
Dunyo qoidaga ona bo'ladi,
Onalar tutumga bo'ladi ona -
Bir inson...
Bir inson esa
Ko'chada qoladi - puchdir bir inson

Қуйида ўша прологни бутун ҳолича келтирдим. Муҳим бир нарса бор, мен уларни эшиклар деб атайман, киши миясида янги ғоя келганида битта эшик очилади гўё, ва бу эшик то вазифа бажарилмагунича миясида очиқ ҳолича қолиб кетади, яъни уни ёпиш муҳим. Маркес миясидаги…

(YOZUVCHI AYOLLARGA MOTIVATSION POST) Boya Nodira opa bilan ko'rishib, yozgi yoziladigan hikoyalar haqida gaplashdik. Asosan uyda o'tiradigan ayolning ijodi haqida bo'ldi suhbat. Bizda shunday qolip tushincha bor: ayol uyda o'tirib qolsa, yozolmaydi degan.…