اینم هندل می‌کنی و می‌گذرونی و بعدش هم می‌بینی اونقدرا هم که تو ذهنت بزرگش کردی بزرگ نبود چون واقعاً زندگی همینه.

Looney

به یاد آورده شدن خیلی حس خوشایندیه، که آره این‌ها رو دیدم یاد تو افتادم، از این کتاب خوشم اومد برای تو گرفتم، این آهنگ وایب تو رو می‌ده، ببین آسمون چقدر قشنگه، یه جای خفن دیدم باید یه‌بار با هم بریم. احساسات واقعی، شیرین و خوشحال‌کننده.

و صبح
‏بوسه‌ای کاشتم
‏تا تو بچینی

Looney

من واقعا دلم شکسته، ینی نه سر یه موضوع مشخص.. سر چیزای مختلف به صورت متوالی، در طی ۶-۷ سال اخیر و توسط آدم‌های مختلف.
‏ینی یه دل‌شکستگیِ طولانی و عمیق و درست‌نشدنی.

Looney

Looney

- فاقد کلام
Looney

«یک نفر که جزو کسانی بود که رفته بودند تا غزاله علیزاده را پس از خودکشی از آن بالا پایین بیاورند، می‌گفت اگر خود او آن منظره را دیده بود، خودکشی نمی‌کرد؛ گنجشک‌ها روی درخت‌های بالای سرش می‌خواندند و آفتاب قشنگی از لابه‌لای برگ‌ها می‌تابید و روی ناخن‌هایش منعکس شده بود. انگار نه انگار. خم به ابروی طبیعت هم نیامده بود که کسی این‌جا خودش را کشته است. اگر می‌خواهی بمیری، بمیر. اما صبح روز بعد، انگار نه انگار که اتفاقی افتاده و زندگی با قدرت تمام ادامه دارد و جلوه می‌کند. اگر آدم بداند که این همه در برابر عظمت طبیعت ناچیز است، طلبکاری‌اش از دنیا و توقعش از خودش کم می‌شود. من سعی می‌کنم در زندگی خصوصی‌ام، با اعلام مداوم طلبکاری از دنیا، دست به خودکشی تدریجی نزنم.»
‏-عباس کیارستمی.