خاک سرده، مهر مرده از دل آدم میره بیرون ولی از دل من نرفت.

«يارم به يک‌لا پيرهن خوابيده زير نسترن
ترسم که بوی نسترن مست است و هوشيارش کند
ای آفتاب آهسته نه پا در حريم يار من
ترسم صدای پای تو خواب است و بيدارش کند»

زندگی پر از غیرمنتظره‌هاست.

«‏اگر روزی این‌غم تمام شد، شادی را بلدی؟»

غم از تهران سر میره.

هرچی بیشتر در برابر احساساتت (مثبت یا منفی) مقاومت کنی، با شدت بیشتری برمیگردن

اما اگر مقاومت کنی در برابر خواسته ی قلبیت، حسرتش باز فکرو خیال میاره برات

چشم‌های من برات کلی حرف دارن.