آروم دل ...

دلم خالیست ، سردست ، تاریک است.
شبیه یک خانه که صاحبش روزهاست مرده و کسی نفهمیده.

چقدر تو مغزم کشتمت ولی باز تو قلبم نفس کشیدی...

علی رغم مردم
آسمان گرفته را دوست دارم
چون درک میکنم، گرفته بودن
و نباریدن را...

عهد بستی آنچه بین ماست ابدیست.
یادم رفت که بپرسم!
آیا عشق را می گویی یا رنج را...

داشتم پرواز میکردم شکستی بالمو...

وقتی از بهترین آدمای زندگیت می رنجی ، حتی اگه بگی بخشیدمش، بازم یه چیزی ته دلت می مونه.
کینه نیستا...
یه چیزیه مثل زخم...
یه چیزی که نمیزاره اوضاع دلت مثل قبل بشه
هر چقدرم خودتو گول بزنی و بگی نه ، بی فایده س...
یه چیزی این وسط از بین رفته و جاش تا همیشه درد میکنه.

میدانی چه سخت است ؟!
اینکه از درون در حال فرو ریختن باشی و به خاطر دلخوشی عزیزانت لبخند بزنی و بگویی زندگی زیباست...

برای دیده شدن چالش و پست هاتون
این پیام چنلو فور کنید?

https://t.me/daily_gostardeh

﴿همه ادمینا اینجان ?*??﴾*