یکی ازم پرسید چرا بی خیال این موضوعات نمیشی و مانند بقیه به کسب علم و ثروت و موفقیت هرچه بیشتر و ... نمی پردازی.
پاسخی ندادم و بعد از این مصاحبه متوجه شدم شاید معنای زندگی من در همین مسیری باشد که می روم، فعلا چیز زیادی نمی دانم.
منو ببخشید لطفاً
5/10/1403

@childmentalhealth

با سلام و احترام
تمامی کامنت ها و نظرات موافق و مخالف شما دوستان و استادان خوبم درباره «علم و دین» به زودی در قالب یک مقاله علمی بدون هیچ گونه دستکاری منتشر می شود.
اما حجم پرسش های واصله بسیار زیاد بوده است در این مصاحبه درباره بخشی از رازهای بنیادین بحث شده است.

ارادتمند همه شما استادان و دانش پژوهان عزیزم،
عباسعلی حسین خانزاده؛  سردبیر نشریه علمی پژوهشی سلامت روان کودک
نشانی اینترنتی:  www.childmentalhealth.ir

کانال تلگرام:  https://t.me/childmentalhealth

صفحه اینستاگرام:
https://www.instagram.com/p/CltCoi2AWa1/?igshid=MDJmNzVkMjY=

5/10/1403

@childmentalhealth

با سلام و احترام (موضوع: روانشناسی دین یا روان شناسی و دین)
اگر روان شناسی، علم است چگونه می توان آن را با دین گره زد؟ و اگر نمی توان این دو را پیوند داد پس چگونه می توان به موضوع و موضع روان شناسان بزرگ دنیا درباره دین، مذهب، باورها و اعتقادات دینی و غیردینی، و نظایر آن نگریست؟ اگر عالمان روان شناسی از فروید و یونگ گرفته تا نظریه پردازان معاصر درباره دین و مرکز ثقل آن یعنی خداباوری، نظرات به ظاهر و یا باطن علمی خود را بیان کرده و می کنند این حق را نمی توان برای عالمان دین قایل شد تا آنها نیز دیدگاه های خود را درباره رفتارهای بهنجار و نابهنجار در هر جامعه ای داشته باشند؟ یعنی هیچ پایگاه معرفت شناسی نمی تواند بگوید چه رفتاری، بهنجار و چه رفتاری، نابهنجار است؟ یعنی لایه اوزون سوراخ شد و فقط همین روان شناسی، علم مطالعه رفتار است؟ خیلی خوب، باشد. حالا اگر روان شناسی، علم مطالعه رفتار است آیا نمی تواند درباره رفتارهای دینی نظری داشته باشد؟ اگر علم در دوره کنونی به عنوان تنها نهاد یا پایگاه معرفت شناسی می‌تازد چرا مسوولیت گرسنگی صدها میلیون انسان در جهان کنونی گرفته تا سوراخ شدن لایه اوزون و این همه قتل و غارتگری در جهان سرتاسر سکولار امروز را برعهده نمی گیرد؟ آیا وقت آن نرسیده که به پایگاه های معرفت شناسی دیگر نیز توجهی شود؟ به راستی چه شد که همان بلایی که بر سر نهاد دین در قرون وسطا افتاد نهاد علم نیز گرفتار همان ایدیولوژی شده است و اخلاقیات در کجای منش علمی ما جا دارد؟ آیا امکانی را می توان در نظر گرفت که از همه پایگاه های معرفت شناسی، استفاده کرد و خلاصه بگم «دیگری را دید و تحمل کرد» ؟
دست به نقد بگویم تا تکلیف علم و دین مشخص نشود، نمی توانیم درباره رابطه هرگونه گرایش علمی و دین، اظهار نظر کنیم.
درباره این پرسش ها، دیدگاه ها و نظرات خود را به صورت خصوصی برایم بفرستید.
پاسخ به این پرسش ها و دیگر پیشنهادات و موضوعاتی که مایل هستید بحث کنم، به زودی در چند سخن سردبیر یا به صورت فایل صوتی تقدیم می شود.
عباسعلی حسین خانزاده؛  سردبیر نشریه علمی پژوهشی سلامت روان کودک
نشانی اینترنتی:  www.childmentalhealth.ir

کانال تلگرام:  https://t.me/childmentalhealth

صفحه اینستاگرام:
https://www.instagram.com/p/CltCoi2AWa1/?igshid=MDJmNzVkMjY=

28/9/1403

@childmentalhealth

مگر همان کشورهای پیشرفته، با وجود خردورزی، تخصص‌گرایی و علم‌گرایی، ادعای ساختن بهشت را دارند؟ انسان موجودی است ذاتاً حریص و اگر امکاناتی چون قدرتِ انحصاری در اختیارش باشد، که پاسخ‌گو به وجدان جمعی نباشد، طبعاً فاسد می‌شود‌. جلوی فساد را گرفتن و جامعهٔ آرمانی ساختن، پنداری متوهمانه است، که از سوی سه ایدئولوژی سیاسی در بلندای تاریخ بشری عنوان شده است: ۱_ مارکسیسم ۲_ فاشیسم ۳_ مذهب سیاسی
هر سهٔ این ایدئولوژی‌ها، اتفاقاً خود را مسلح و مجهز به بخش سخت‌افزاری علم، ساخته بودند. هدف آنان مبارزه با ارزش‌های جهان مدرن بود، که پایهٔ‌های اصلی آن احترام به فردیت و آزادی بود. برخلاف تبلیغاتی که می‌شود، وجود جنگ‌های اول و دوم جهانی، برخوردِ قهرآمیزِ دشمنان مدرنیسم و آزادی با آن بود. هر سهٔ این ایدئولوژی‌های به دنبال ایجاد اتوپیا و بهشت در زمین بودند، اما فرجام کار، خون‌ِ ده‌ها میلیون‌ انسانی بود که بر زمین ریخته شد و جهنمی به جا ماند، که یک نمونه از آن را داریم با چشمان خود می‌بینیم.
جهانِ مدرنِ آزاد، جهانی است که‌ از بُعدِ شاخص‌های کیفی زندگی، بسیار بهتر از جوامع مذهبی و مارکسیسی است. مطمئناً اشکالات بسیاری دارد، که تلاش می‌کند با تکیه بر شایسته‌سالاری و عقلانیت، اوضاع را بهبود بخشد.
اگر آن‌بخش از جهان، شرایط مطلوب‌تری نداشت‌، چرا منتقدان و دشمنان آن که قصد مهاجرت دارند (چپ‌ها و مذهبی‌ها)، کشورهایی مانند روسیه، کوبا، ونزوئلا و حتی بالاتر از آن، چین را برای زندگی انتخاب نمی‌کنند؟

سلام استاد عزیز، چقدر عالی حرف دل ما را فرمودید، انشاالله همواره تندرست باشید

سلام استاد گرامی
مثل همیشه انشای بی رودروایسی شما را میپسندم،کاملا باشما موافقم،یعنی روی اون بچه بیچاره وخانواده اش کم فشار هست که اینا میرن اون فشار را عدیده میکنن؟؟؟؟جدای از درمانگری ،انسانیت و اخلاق حرفه ای کجا رفته؟؟؟این همه درس،دانشگاه،نظام،مصاحبه،صلاحیت حرفه ای و......کدوم درد مراجع را قرارهست کاهش بده؟؟یا نه اصلا دید درمانگران به مراجع ومریض به مثابه یک عابر بانک شده!!!!!!

با سلام درود فراوان خدمت استاد فرهیخته و دوست بزرگوارم طبق ضرب المثل قدیمی میگن هر‌ گردی گردو نیست هر روان شناس یا روانپزشکی ، مشاوری  اگر دانش و مهارت و پشتکار اساس صلاحیت علمی می‌ باشد را کسب کرده باشد اما در ذهن یه سوال فرض  می شود آیا این فرد تحصیل کرده صلاحیت اخلاقی و ارزشی را می داند و به آن پایبند است نقش انسان و جایگاه انسان و اساس آن را در تربیت فرد می داند گفته های شما ما را به یاد ویکتور فرانکل انداخت اساس شکل گیری رفتار یک فرد را در چارچوبهای  تربیتی و آموزشی آنها باید مورد بررسی قرار داد اگر جایگاه پرورش تربیت و اخلاق همراه با آموزش نکنیم به قول فرانکل بجای رشد دانشمندان انسان نما دانشمندان شیطان صفت رشد خواهند کرد که امروزه در تمام عرصه ها مشاهده می کنیم.

SHARING BY SHAREIT