تن دادن به هر چیزی هزینه داره.

یکی ب ج.ا بگه کاری به ایلتس نداشته باشه تا من این سه سالو تموم میکنم. قول بعدش جمع میکنم میرم.

صرفا کسایی که بچه اوردن ادمای بالغی نیستن.

دوست داشتن و احترام گذاشتن به من، وظیفه‌ی بقیه نیست.
وظیفه خودمه.

بزرگی سرار به گفتار نیست
دوصد گفته چون نیم کردار نیست.

با خودتون حرف بزنین و ارتباط برقرار کنین حتی اگه بقیه فکر کنن که شما دیوونه هستید.

اکثر تایم در روز بدن درد عصبی دارم
هزار نفر تو ذهنم حرف میزنن
بعضی وقتام از شدت عصبانیت گریه میکنم(عصبانیتی ک فقط تو خودم ریختمو هی گفتم صبور باش)
اما فقط دارم ادامه میدم و خفه کردم همه این صداهارو
هر وقت یکیشون میگه نگین امروز یکم استراحت کن
ولش کن
نمیخواد بری تمرین (ورزش نکنم بدن دردم بدتر میشه )
نمیخواد فلان کارو انجام بدی
حوصلش نیس و از این قبیل کصشر ها

تنها کاری ک میکنم اهمیت ندادن و دقیقا انجام دادن همون کار ک دلم نمیخواد انجام بدم

فقط خواستم بگم همه ادما این حسارو تجربه میکنن
اما تو کارتو انجام بده
مهم نیس چه حسی داری
من در طول هفته شاید فقط یه روز انگیزه انجام دادن کارامو داشته باشم
ولی ایا فقط باید یه روز این کارو بکنم ؟
نتیجه ای میگیرم با یه روز ؟

ج.ا یکی دیگه‌رو هم ازمون گرفت.

تو تنهاییه خودت اروم اروم رشد کن :)
نزار محرک‌های بیرونی هی حواستو پرت کنه سمت چیزایی که اخرسر فقط پشیمونیه.
یه مدت با خودتون تنها باشین ببینین اصلا خود واقعیتون کیه؟ چی میخواد از این زندگی؟

کسایی که چنل دارن و می‌نویسن این پست رو توی چنل‌شون فوروارد کنن تا ببینم و جوین شم. و خوباش رو اینجا بذارم که بقیه هم ببینن و اضافه شن.