سلام وقتتون بخیر..
من دانشجوی رشته حقوق دانشگاه علوم اسلامی رضوی مشهد هستم.
در مورد رشته ام فکر کنم دیگه همه اطلاعات کافی رو داشته باشن و نیازی به توضیح نباشه، من میخام در مورد دانشگاهم توضیحاتی بدم..
دانشگاه علوم اسلامی رضوی، دولتی نیست و زیر نظر آستان قدس #امام_رضا(ع) اداره میشه.
هزینه ای برای تحصیل ازتون گرفته نمیشه و صرفا فقط یک هزینه جزئی برای غذا گرفته میشه.
برای ورود به این دانشگاه، باید توی آزمون اختصاصی خودش شرکت کنید که هرساله اوایل تیر برگزار میشه..
از لحاظ علمی این دانشگاه خیلی جایگاه خوبی داره و اکثر فارغ التحصیلانش توی بازار کار موفق هستند..
از لحاظ امکانات هم، امکانات خیلی خوبی داره. سه تا کتابخونه درجه یک، سالن ورزشی، باشگاه پرورش اندام، حتی لباس ها رو تحویل میگیرن و میشورن و اتو میزنن و تحویل میدن و کلی امکانات دیگه..
مکان دانشگاه هم، داخل صحن امام حسن(ع) توی حرم #امام_رضا (ع) هستش. خوابگاه هم همونجاس..

در کل، خیلی خیلی جای خوبی برای تحصیل هستش..
فقط اینکه، در دوره کارشناسی، فقط برادران میتونن شرکت کنن، ولی از دوره ارشد به بعد، خواهران هم هستن..
بازم اگه سوالی بود میتونید توی پیوی بپرسید ازم:
@fazl110

#حقوق
#دانشگاه_علوم_اسلامی_رضوی
#دانشگاه_علوم_اسلامی_رضوی_مشهد
#انسانی
@ertiad

۴۸۸

#مهندسی_برق
#دانشگاه_علوم_تحقیقات
#ریاضی
@ertiad

سلام و خسته نباشید میگم به کنکوریهای عزیز، امیدوارم نتیجه دلخواهتون رو گرفته باشید امسال❤️
من فارغ التحصیل رشته شیمی کاربردی از دانشگاه تهران هستم و الان خیلی خوشحالم که میتونم این جمله رو بگم چون اولش که میخواستم وارد این دانشگاه و این رشته بشم خیلی از دوستان و آشنایان نظرات مختلف و اغلب ضد و نقیض میدادند. یکی میگفت اگر شیمی دوست داری چرا نمیری داروسازی، یکی میگفت چرا نمیری مهندسی شیمی، یکی میگفت دانشگاه شهر خودت بمون، زندگی خوابگاهی و دور از خانواده خیلی سخته.
با اینکه همیشه عاشق علوم بودم و برای دانشمندان احترام زیادی قائل بودم، این حرف اطرافیانم باعث شد با دست و دل لرزان وارد دانشگاه و رشته مورد علاقم بشم، حتی یادمه به جای شیمی محض، شیمی کاربردی رو انتخاب کردم فقط به خاطر اینکه از دور پتانسیل درآمدزاییش بیشتر بود(تفاوت مهم این دو رشته در ۹ واحد شیمی صنعتی معادل عملیات واحد رشته م.شیمی برای رشته کاربردی هست که بیشتر به درد بازار کار صنایع نفت و پتروشیمی ایران میخوره)
الان که ۵ سال از اون دوران میگذره میتونم بگم واقعا خوشحالم که علاقمو دنبال کردم و به خاطر حرف دیگران نرفتم بقیه رشته ها، حتی یادمه یک نفر اون زمان بهم گفت "برو پزشکی بعدا بهش علاقه مند میشی" و این حرفش خیلی سردرگمم کرد اون زمان. (خوشبختانه به حرفش گوش نکردم وگرنه دو ترم هم دووم نمی آوردم)
دوم اینکه زندگی در شهر تهران تجربه خیلی خیلی خوبی بود و زندگیمو عوض کرد. اگر شما هم شهرستانی هستید، حتی اگر مثل من از شهر نسبتا بزرگی مثل مشهد می آیید مطمئن باشید تهران چیز دیگه ایه و فرصت های شغلی، ارتباطات و استقلالی که از زندگی فردی به دست میارین قابل مقایسه با شهر خودتون نیست.
همچنین دانشگاه تهران از لحاظ موقعیتش توی شهر تهران، هم خیابان های اطرافش امنیت دارند و بافت دانشجویی دارند و هم دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی راحت هست و چون خیابان انقلاب تقریبا وسط تهران هست، هم از شرق و هم از غرب تهران دسترسی راحت هست به این دانشگاه، غیر از اون به دلیل وجود رشته های متنوع، با آدم های مختلف هم آشنا میشین و یکم دیدتون به دنیا باز تر میشه. تنها نکته منفی تحصیل در این دانشگاه فعالیت های سیاسی دانشجویی هست که خوشبختانه میشه واردش نشد.
محل خوابگاه دخترانه در امیرآباد هست(انتهای خیابان کارگر شمالی) و با سرویس دانشگاه تقریبا نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه از پردیس مرکزی فاصله داره ولی خوابگاه پسرانه نزدیک دانشگاه هست و پیاده شاید یک ربع، ۲۰ دقیقه فاصله داشته باشد.
کادر دانشگاه و هیئت علمی دانشکده شیمی اکثرا حرفه ای و خوش برخورد هستند، به خصوص از هیئت علمی شیمی آلی و معدنی در مقطع کارشناسی تجربیات خوبی دارم. بدترین تجربیات را از هیئت علمی شیمی فیزیک داشتم که در جشن فارغ التحصیلی مشخص شد تجربه اکثریت ما بوده.
در آخر میخواستم بگم هر جا رفتید و هر رشته ای قبول شدید، سعی کنید خودتون رو اونجا پیدا کنید، مهم نیست کدوم دانشگاه و کدوم رشته هستید، اگر به رشتتون علاقه مند باشید مطمئن باشید از اون رشته میتونید برای خودتون چیزی دربیارید.
با آرزوی موفقیت و سلامتی برای تک تکتون ❤️

#شیمی_کاربردی
#دانشگاه_تهران

@ertiad

۴۰۴

سلام.
من دانشجو رشته مهندسی صنایع غذایی ام.
راستش وقتی خودم اومدم تو این رشته اطلاع خاصی ازش نداشتم و اصلا قصد هم نداشتم انتخابش کنم
بعد از نتایج رفتم راجع بهش تحقیق کردم و ازونجایی که علاقه به رشته های تحقیقاتی داشتم متوجه شدم تو ارشد این رشته دستم خیلی بازه و رشته های جدید مثل زیست فناوریِ صنایع غذایی هم داره و به این رشته هم علاقمند شدم.
شرایط ادامه تحصیل تا دکتری را هم داره. این رشته علاوه بر زیست و بیولوژی غذایی که دروس اصلیشه دروسی در رابطه با ریاضی فیزیک هم داره
و همچنین شیمی زیادی هم داره و کار تو آزمایشگاه زیاد هست.
کلا تو این رشته تنوع درس خیلیه و طوری نیس ک صرفا رو یه چیزی فوکوس کنه یا فقط تئوری باشه.
یکمی ترکیب رشته تغذیه هم هست. و درکل سر کارمون با زیست و شیمی مربوط به مواد غذاییه.
بعضیا اسمشو که میشنون فکر میکنن یه رشته بدرد نخوریه ولی درواقع از مهم ترین هاست برای هر کشور.
شغلش تو کارخونه های مواد غذایی و آزمایشگاه ها و یا شرکت های خصوصیه (درکل تولید مواد غذایی)
شما یا باید مسئول کنترل کیفیت باشین یا تو آزمایشگاه ها یه سری چیزای اون محصول رو مشخص کنین و اینجور چیزا.
با مدرک لیسانس میشه شروع به کار کرد.
و اگه هم پولدار باشین با مجوزی ک بخاطر تحصیلتون دارین میتونین یه کارخونه بزنین کلا.
در رابطه با مهاجرت هم رشته عالی ایه، هیچ کشوری نیست که به این مهندسی احتیاج نداشته باشه (ازونجایی ک همه غذا و خوراکی میخوان؟ '-') و استرالیا و روسیه فکر میکنم بهترین شرایط رو داشتن برای این شغل.

#مهندسی_صنایع_غذایی
@ertiad

۴۰۳

#علم_اطلاعات_و_دانش‌شناسی
#دانشگاه_علامه_طباطبایی

@ertiad

۴۰۲

سلام توی کانال سرچ کردم ببینم قبلا کسی درباره دانشگاه فناوری های نوین آمل صحبتی کرده یا نه، که دیدم صحبتی نشده پس من یکم در موردش میگم که اگه احیاناً موقع انتخاب رشته خواستین این دانشگاه رو بزنین، با چشم باز و اطلاعات کافی انتخابش کنید.
دانشگاه ۲ تا ساختمون داره:
۱. ساختمان اول داخل شهر آمل هست. بچه های مهندسی و شیمی و گیاهان دارویی و کلا غیر علوم پایه اونجا درس میخونن.
سرویس نداره چون داخل شهره و بچه ها یا نزدیک دانشگاه خونه میگیرن یا با تاکسی های خطی (که توی آمل زیادن) میان دانشگاه‌.
ساختمونش هم دقیقا شبیه دبیرستان میمونه و انتظار یه دانشگاه بزرگ ازش نداشته باشید.
۲. ساختمان دوم توی جاده ی آمل- محمود آباد هست و تقریبا ۲۰ دقیقا خارج از شهره(با سرویس دانشگاه). نزدیک روستای کلاصفا هست و بعضی بچه ها برای نزدیک تر بودن به دانشگاه، کلاصفا خونه گرفتن و از در پشتی دانشگاه با دردسر زیاد میان و میرن (چون این در همیشه باز نیست)
از جای مشخصی داخل شهر ۲،۳ سرویس اتوبوس واحد هستن که توی ۲ نوبت بچه ها رو میبرن دانشگاه.
سرویس ها معمولا شلوغ میشه چون تعداد اتوبوس ها کمه (کلا ۲ تا واسه اون همه دانشجو)
برگشت از دانشگاه به داخل شهر هم یا باید اسنپ بگیرین که هزینه اش زیاد میشه یا خیلی زیاد صبر کنین که با سرویس خود دانشگاه برگردین. خلاصه که سرویس ها اصلا خوب نیستن و دانشجوها زیاد اعتراض کردن ولی فعلا که نتیجه ای نداده
این ساختمان دوم مخصوص رشته های علوم پایه مثل زیست شناسی(سلولی مولکولی،جانوری)، بیوتکنولوژی، بازرسی گوشت، علوم آزمایشگاهی دام پزشکی، بهداشت مواد غذایی هست.
آزمایشگاه ها بعضیاشون تجهیزاتش کامله و بعضی هاش هم یه سری چیزا رو نداره.

***وضعیت سلف و غذا خوب نیست و اعتراض زیاد کردیم ولی فایده ای نداشته تا حالا. اگه معده ی حساسی دارین دور سلف دانشگاه رو خط بکشین، خودتون غذا آماده کنین بیارین دانشگاه چون اگه بخواین اینجا و از غذای سلف بخورین، مریض میشین و معده درد کلافه تون میکنه.

*** توجه کنید که دانشگاه خوابگاه دولتی نداره. توی سالی که ما کنکور دادیم ننوشته بودن داخل دفترچه که خوابگاه نداره و ما اطلاعی نداشتیم.
شما یا خودتون خونه اجاره میکنین، یا از خوابگاه های خودگردان باید استفاده کنین.
خوابگاه خودگردان اجاره اش بستگی به تعداد نفرات اتاق ها داره:
اتاق ۴ نفره ماهیانه ۹۰۰ هزار تومان
اتاق های ۶ و ۸ نفره فکر کنم ماهیانه ۷۰۰ هزار تومان باشه.
و یه سری از بچه ها هم که از شهرای اطراف میان روزانه رفت و امد میکنن و خونه نمیگیرن‌.

*** رشته های لیسانس معمولا ۷ ترمه هستن و به صورت عادی ۳سال و نیم طول میکشن ولی بودن بچه هایی که ۳ ساله هم تموم کردن.

*** سطح علمی اساتید بد نیست. استاد های مسن زیاد نداریم و تقریبا جوان هستن اساتید و حوصله و صبر سر و کله زدن با دانشجوها رو دارن. خیلی از اساتید سطح علمی خوبی دارن و دوره دکتری دانشگاه های مطرح درس خوندن (با رتبه های خوب)
اگه بخواید مقاله بنویسید و با استاد ها لینک بشید، معمولا جواب نه نمیگن. من شنیده بودم که خیلی از دانشگاه های مادر و بزرگ اساتید برای مقاله نوشتن با بچه های کارشناسی همکاری نمیکنن و ارجاع میدن برای دوره ی ارشد ولی اینجا اینطور نیست.

*** خود شهر آمل هم شهر کوچیکی هست و معمولا قیمت ها یکم بالاتر از شهرای دیگه است (البته بازم بستگی داره از کجا خرید کنین چون بعضی جاها شما لهجه ی غیربومی داشته باشید و بفهمن دانشجو هستین، قیمتا رو بالاتر میگن)
از لحاظ حجاب، به نظر منِ غیربومی، اذیت نخواهید شد
برای تفریح دوران دانشجویی هم اگه کسی ماشین نداشته باشه:
میتونه کافه های سطح شهر بره، ۲ تا سینما داره، با تاکسی و اسنپ بره محمودآباد دریا (حدود نیم ساعت فاصله داره تا آمل)، جنگل اطراف شهر هست ولی بدون ماشین سخته بخواین برین ، یکی از تفریحات دانشجویی سالم هم میتونه قدم زدن توی خیابون هراز باشه که اونجا میتونین یه دور کامل بچه های دانشگاه رو ببینین :)))

توی شهر هم زیاد روی وسایل حمل و نقل عمومی حساب نکنید. برای حمل و نقل یا تاکسی های خطی باید بگیرین، یا اسنپ، یا پیاده روی
راستی آمل مقصد بین شهری حساب میشه و اتوبوس مستقیمی از سایر شهرها به آمل و برعکس وجود نداره. این نکته میتونه دردسر ساز باشه چون هردفعه که شما میخواین بیاین آمل، میدان هزارسنگر (خارج از ترمینال) پیاده میشین و از همونجا با اون همه وسیله باید تاکسی بگیرید به سمت مقصدتون. برای برگشت به شهر خودتون هم باید از چند روز جلوتر بلیط بگیرین چون ظرفیت و تعداد اتوبوس ها محدود هست.
در آخر هم امیدوارم براتون مفید بوده باشه و موفق باشید.

#دانشگاه_فناوری‌های_نوین_آمل
@ertiad