از حرف های مزخرف رندومی که یک نفر به شوخی راجب خودم بهم می‌زنه و درجا ازش می‌گذره ولی باعث می‌شه من تا ساعت ها راجبش اورثینک کنم و نسبت به خودم حس بدی داشته باشم متنفرم.
-دیاکو.

من لبخندت رو میبینم، نه به هم ریختگی دندون هات رو. ناراحتیتو‌ میبینم، نه خط اخمت رو. نفس کشیدنت کنار خودم رو میبینم، نه قوز دماغت رو. انگشت های زیبات رو میبینم، نه خشکی دستات رو. من خوبیات رو جوری میپرستم که ویژگی های پایین ترت جایی تو قلبم ندارن. جوری دوستت دارم که هیچکس تاحالا نداشته.
-نایلی.

همون وقتی که دعوا کردیم و‌ اون با صبوری بهم گفت ببخشید حق با تو‌ هست ولی منم دارم یاد می‌گیرم تو رابطه، ما همه چیز رو بلد نیستیم و‌ کم‌کم‌ همو‌ بیشتر می‌شناسیم و‌ سعی می‌کنیم در مواجهه با مشکلات عملکردمون بهتر شه، فهمیدم این آدم لیاقت دوست داشتن و همراهی رو داره.

من عاشق انجام کارهایی هستم که باعث می‌شه فراموش کنم موبایل دارم.

گاهی این بی‌کلام با پیانو مثل یه پناهگاه می‌مونه؛ جایی که می‌تونی از همه چیز فرار کنی و فقط به خودت و آرامشت فکر کنی.
@sogoandfuckyourlove

از آدمای نصفه نیمه بدم میاد. تصمیمای نصفه نیمه، کارای نصفه نیمه، حسای نصفه نیمه، موندنای نصفه نیمه، حرفای نصفه نیمه، رفتنای نصفه نیمه. از همشون بدم میاد.
- اینسانوس.

آدم برای دردهایی که کلمه پیدا نمی‌کند،
سکوت می‌کند.

آدم‌ها بهت می‌گن دوستتن، بعد بعضیاشون تولدت رو یادشون می‌ره تبریک بگن، بعضیاشون میان شهرت و بهت خبر نمی‌دن، بعضیاشون می‌دونن اسباب‌کشی داری و نمی‌پرسن کمک نمی‌خوای؟ بعضیاشون وقتی مشکلاتتو براشون تعریف کردی راهکار و مشاوره نمی‌دن، بعضیاشون حالتو نمی‌پرسن و نگرانت نمی‌شن، بعضیاشون وقتی نیازشون داری دسترس نیستن، خیلی‌ جالبه.

نزارید چیزی براتون حسرت بشه، حسرت تنها دردیه که نه جبران می‌شه، نه عادت.

ببخشید تکستت رو‌ جواب ندادم، اون موقع تو فروپاشی روانی بودم، فرداش حوصله نداشتم، الانم یه هفته گذشته روم نمی‌شه.