- در خانواده های ایرانی حفظ آبرو، همیشه مهم تر از حفظ سلامت روان بوده.
درواقع ما برای برنده شدن در برابر مردم به خودمون می‌بازیم!
و در نهایت میشیم یه تعداد روانیِ آبرومند ..

- ‏می‌پرسی زندگی‌ام چگونه می‌گذرد؟ جسدی را با خود از روزی به روزی دیگر حمل می‌کنم و در انتظار پوسیدنش می‌مانم.

- میرم به جلسه امتحان تا حداقل اونجا یکی مراقبم باشه.

- تو اگه غذا بودی قرمه سبزی بودی؛
زیبا، خواستنی و جا افتاده!

- بودنشان زیباست؛
نبودنشان ضرری ندارد!

- مکان‌ها؟! هیچ ارزشی ندارند وقتی از وجود کسانی که دوستشان داریم خالی اند ..

- من هیچ گاه آرزوی مرگ کسی را نکرده ام
اما برخی از آگهی های تسلیت را
با لذت خوانده ام.

[ انسان گاهی لحظه‌هایی را پشت سر
می‌گذارد که بعدها، وقتی به یاد بیاورد
از تاب آوری خودش تعجب می کند! ]