‏یکی از مواردی که به این بچه تهرانیا حسودیم می‌شه وقتیه که راجع به شبکه پنجشون حرف می‌زنن که چقدر کارتون می‌داد و فلان برنامه کودک با خاله فلان چقد باحال بود و اینا.
شبکه پنج ما فقط چیزای مازندرانی پخش می‌کرد.
مثلاً خبرنگار می‌رفت تو زمین کشاورزی می‌گفت برار اوضاع شالی چتیه؟

? @ParsTwt | هیولای شیرینی کشمشی

ریاکشن و فعال کردم?ریکت بدین??

بعضی وقت‌ها فکر میکنم میبینم این خیلی مهم و با ارزشه که آدم کسی رو داشته باشه که هر وقت احساس کرد چیزی رو خبری رو باید با یک نفر دیگه در میون بذاره و بهش بگه بره سراغ همون آدم. یک اهنگی پیدا کرده که شاید بقیه پوینتش رو نفهمن اما اون یک نفر قراره بفهمه. یه فیلمی دیده و باهاش خیلی گریه کرده و حالا فقط دوست داره به کسی تعریف کنه و از احساسش بگه، اون یک نفر هست و همیشه بهش گوش میده. آدم همیشه نیاز داره راجب مسخره ترین و جزئی ترین اتفاقات روزش، راجب کتابی که میخواد بخره و سفری که میخواد بره و تصمیمی که قراره بگیره با کسی حرف بزنه، با کسی که برخلاف دنیا اونو درک میکنه. آدمی که از جنس خودته. شنیده شدن و فهمیده شدن.

من می‌تونم درستت کنم??

مشکل روانی داری؟ دوقطبی هستی؟ کمبود محبت داری؟ ددی ایشوز داری؟ نمی‌تونی متعهد باشی؟ زود وابسته می‌شی؟

ولی بین دوستام تنها کسی که سلیقه موسیقیش به سلیقه موسیقیم نزدیکه ملیناست
یعنی دیلیش تنها دیلی‌ایه که وقتی موزیک میزاره بازش میکنم
و از هر 10 تا 8 تاش فیومه

مهم نیست البته

هنوز ریاضی رو شروع نکردم ولی مطئنم خوب میدم