الْغَالِبُ لِهَوَاهُ أَشَدُّ مِنَ الَّذِي يَفْتَحُ الْمَدِينَةَ وَحْدَهُ
Sülayman b. Davud: Hevasını yenen kişi, bir şehri tek başına fetheden kişiden daha güçlüdür

Humeydi dedi ki: Müslim bin Halid ez-Zenci, Şafiî'ye dedi ki: "Ey Ebu Abdullah! Fetva vermeye başla. Artık senin fetva verme zamanın gelmiştir." O sıralar İmam Şafiî, on beş yaşındaydı.

أليس من الخسران أن ليالياً
تمرُّ بلا عِلمٍ وتُحسبُ من عُمري..

İlimsiz geçen gecelerin ömrümden sayılması hüsran değil midir?

-İmam Şafii

2) Müzakere
Arapça dil bilgisi uzmanlarından birine, gördüğü her bilginle Arapça bilimine yönelik müzakere yapmaya aşırı düşkünlüğünden dolayı 'Müzakere' lakabı takılmıştı. Hafız İbn Hacer bu hususta şöyle demektedir: "Müzakere: Bu lakapla anılan kişi Munzir ibn Abdirrahman ibn Muâviye ibn Muhammed ibn Abdillah el-Endelûsî el-Mervânî'dir. Dil bilgisine çok düşkün olmasından dolayı kendisine bu lakap takılmıştı. Bu alanda imam, lügat konusunda önde idi. Ne zaman arkadaşlarından biriyle karşılaşsa, 'Müzakere etmek istediğin Arapça bir konu var mı?' diye sorardı. Bundan dolayı kendisine 'Müzakere' lakabı takıldı.

1) Ebu Osman El-Mazini hocası
Ebu Osman El-Mazini hocası dil alimi Ebu Zeyd Said ibn Evs El-Ensari hakkında şunu anlatmıştır: ‘Vefat ettiği hastalığında Ebu Zeyd’in yanına girdim. Dedi ki: ‘göğsüm ağrıyor.’ Ben de göğsüne balmumu ve yağ sür (Emrih-hu) dedim. Bana dedi ki: ‘O kelime öyle söylenmez Umruh-hu demeliydin. Bu halde bile bana öğretmesine hayret ettim.

Biraz dil alimlerinin hayatlarından nakiller yapalım. Onlar bu ilmi nasıl elde etmişler. Nasıl arapçada ilerlemişler. Bir nebze anlamaya çalışalım. Ayrıca bizim içinde teşvik olsun.

İbnu'l-Cevzî: "İlim dallarından sadece biriyle yetinmedim. Aksine fıkıh, hadis ve vaaz dinliyor, zâhidlere de tâbi oluyordum. Daha sonra da dil bilgisi ilmini okudum. Rivâyette bulunan veya vaaz eden kim varsa hepsini dinliyor hiçbirini terk etmiyordum. Başka şehirden gelip ilim anlatan kim olsa onun halkasına gidip katılırdım."