Да Вінчы і Мікеланджэла

Мастакі жылі ў адну эпоху, але належалі да розных пакаленняў, і іх погляды на мастацтва былі супрацьлеглымі. Да нянавісці!
⠀
Аднойчы іх запрасілі прыняць удзел у афармленні залі фларэнтыйскай ратушы. Леанарда ўжо быў зоркай, а Мікеланджэла падаваў велізарныя надзеі.
⠀
Карціны планавалі размясціць на процілеглых сценах. Да Вінчы абраў эпізод сутычкі коннікаў за баявы сцяг. Мікеланджэла вельмі хацеў стварыць карціну, абсалютна непадобную, таму абраў бытавы эпізод: мужчыны, якія купаліся, заспеты знянацку сігналам да бітвы і збіраюцца ў спешцы.
⠀
Напружанне паміж майстрамі было такім, што яны не хацелі заставацца ўдваіх у адной майстэрні. Праца ішла павольна. А неўзабаве Мікеланджэла выклікалі ў Рым на іншы праект.
⠀
Да Вінчы таксама не завяршыў карціну. Верхняя палова не паспела як след высахнуць і фарбы перамяшаліся. У выніку Леанарда не захацеў перарабляць працу і адмовіўся ад замовы.

#жывапіс#Мікеланджэла#ДаВінчы#Адраджэнне

"Спакуса Святога Антонія" (Левая створка трыпціха. Фрагмент). 1505-1506 г. Геранім Босх.
Пад мостам на замерзлым ручаі дэманы слухаюць манаха з лістом, а да іх набліжаецца птушка на каньках з насмешлівым пасланнем "Тлуста". Гэта мой гарачачны сон пры тэмпературы 37,2? Не. Гэта саркастычны намёк Босха на злоўжыванні святароў, якія нажываліся на індульгенцыях. Шыкоўна!

#жывапіс#Босх#Адраджэнне#Bosch