نامه ای از من برای تو -
تمام آن روزها گذشت. تمام آن روزهایی که در انتظار آمدنت بیدار میماندم‌. تمام آن شب هایی که نگران برگشتت بودم. آن روزها‌ گذشت و من بزرگ تر شدم و متوجه شدم همیشه منتظرت هستم. و در هر لحظه و هر اتفاق ، تورا جست و جو میکنم. چه جست و جوی عثبی. چقدر زمان را از دست دادم. به نظرم هیچ از دست دادنی آنقدر دردناک نیست که بدانی انتظارهایت را براورده نمیکند اما باز هم لجوجانه ادامه میدهی. گاهی فکر میکنم به همین علت بسیاری از آدم ها نمیخواهند انتظار را تمام کنند ، چون از بیهوده تمام شدن میترسند. و ترجیح میدهند در انتظار باشند تا تمام شدن را باور نکنند. اما تو هیچگاه برنمیگردی. تو آنقدر دوری از دنیایم که حتی اگر اکنون معجزه ای شود و بخواهی برگردی مرا نمیشناسی. تو هیچگاه مرا نشناختی. حتی تلاش هم نکردی. من همچنان در انتظار تو بودم. زمان گذشت. وارد رابطه های دیگری شدم و متوجه شدم چقدر به اشتباه با تصویری خیالی از آدم ها وارد رابطه میشوم ، درست همانطور که با تصویری خیالی از تو زندگی میکردم و منتظر بودم بیایی و بگویی "درست فکر میکردی من همین هستم ، همین تصویر زیبا" ، چه اشتباه مشابهی ، تو و دیگران. کم کم یاد گرفتم آدم ها را همانطور که هستند بپذیرم نه آنطور که من میخواهم باشند. اما درد عمیقی حس کردم ، اگر میخواستم آدم ها را آنطور که هستند ببینم باید تورا هم همان طور که همیشه بودی ، میدیدم. شروع درد اینجا بود. تو هیچگاه شبیه تصویرت نبودی. تمام رفتار ها و تمام نبودنت شاهدی بودند تا من مجبور شوم حقیقت را ببینم. شنیده بودم فرار از واقعیت روزی آدم ها را خسته میکند. اما فکر نمیکردم به این زودی ها خسته شوم. خسته شدم و اندوهی همچون اقیانوسی بی‌انتها به سینه‌ام نشست. سنگین و آرام ، عمیق و بی‌تلاطم. اندوه آرام آرام کار خودش را کرد. تصویرت خیالی‌ات کم کم محو شد و من ماندم و تو. تو آنطور که هستی و آنطور که رفتار میکنی نه آنطور که من میخواستم و در آرزویش بودم. زمان گذشت. حالا جای خالی‌ات با تصویر خیالی‌ام پر نمیشود ، بلکه همچون سیاه چاله‌ای عمیق وجود دارد. فقط وجود دارد ، همین. زمان باز هم میگذرد اما با یک تفاوت مهم. حالا وقتی وارد روابط با آدم ها میشوم ، در انتظار تغییر نیستم. در انتظار شبیه شدن آدم ها به تصویری خیالی نیستم. حالا تورا جست و جو نمیکنم ، نه در آدم ها ، نه در رویاها. حالا توقعم از آدم ها واقعی است. درست همانطور که توقعم از تو واقعی است. تو نبودی و نیستی. تو درد زندگی من هستی. ممنونم که با درد نبودنت به من آموختی چطور واقعی تر زندگی کنم و بالغانه تر وارد روابط با آدم ها شوم.‌.

حس میکنم همچی هست ، جز چیزی که میخوام باشه.

حیوانات یا میکشن یا کشته میشن. همه چیز همینقدر سادست.
ولی ادما آسیب میزنن تا آسیب نبینن و یا آسیب میبینن تا آسیب نزنن. یه بازی دو سر باخته که هیچکس قرار نیست بفهمه وایسادن توی کدوم نقطه عذاب اور تره. زندگی کردن به عنوان ادم اسون تر میشد اگه بعضی وقتا یکی جلو میومد و فقط نفستو میگرفت.

اگه تونستی شبو با گریه بخوابی ولی تا صب تمومش کنی قطعا برنده ای.

- Are you ok?
+ No i miss آدم مورد علاقه‌م.

خوابم میاد

اگه از کاری که میکنی
یا از کسی که باهاشی لذت نمیبری و خوشحال نیستی یعنی عشقت واقعی نیست
اگه واسه کاری که انجام میدی
توقع خاصی داری یعنی عشقت واقعی نیست
و اگه واسه موندن یا بودن انگیزه نداری یعنی عشقت واقعی نیست
و اگه عشقت واقعی نیست
همون بهتر که بری

امتحان؟ نه ممنون با بچها بازی میکنم

اتفاق عجیبی نیوفتاده ؛ تو فقط تو موقعیتی قرار گرفتی که قبلا توش نبودی. واسه همینه که احساس بدی داری و طبیعیه ، بهش میگن تجربه و به اخر همه این تجربه ها میگن زندگی!
در واقع تو فقط داری زندگی میکنی