https://youtu.be/nXeBhbv2q3s?si=LKJUMfx1BFc3PqTJ

*Ana haqqını neynəsədə ödəyə bilməz insan,
Elə isə niə üzmələrinə izin verirsən ?
Anan dəyərlidirsə sənin üçün,
Niyə verilən haqqını qoruyub sevmirsən ?

Övladın övlad olduğu yerdə,
Kim cürət edə bilər gözündən yaş axıtmağa ?
O ki dik durur canı çox yanmasın deyə..
Dəyərmiydi ananı bu hala salmağa ?*

*Sənin üçün əziyyət çəkmiş o ki,
Gecəsi gündüzünə qarışmış haki,
Yediyini içdiyini bilmədən saxlamış,
Böyüdüb birdə bəhrəsinə baxmış,

Əziyyətim puça getdi deyirsə,
Sənin heç vecinə deyilsə,
O sənə görə ağlıyırsa hər gecə,
Utanırsanmı belə olduğuna görə ?*

Sığınıram Rəbbimə, Belə övladlardan,
Verməsin heç vaxt mənə, Xeyirsiz övladlardan.

Yola çıkmak kolaydır ama, hızını sürdüre bilmek bir yetenektir. Toparlan ve devam et. Can atan can atdığı şeye nail olur.

Nəşidlər.

**İbn Kayyım (rh), Hadi'l-ervah isimli eserinde müslümanları müziğe karşı uyararak şöyle demiştir;

Şaşarım o kimseye ki; Rahman'ın hitabını dinlemeyi; Çalgılar, şarkılar ve dımbırtılar dinlemeye tercih etmiştir.

كثير من الناس يجر الشقاء على نفسه، تصيبه الهموم والأحزان، فيعمل في دفع ذلك عن نفسه بسماع الموسيقى وشرب المخدرات ومقارفة الشهوات ومشاهدة الفضائيات، وهذا يبعد الأحزان عن نفسه وقتًا ليجلبها على نفسه في صورة أخرى دائمة، وهو بمنزلة المستجير من الرمضاء بالنار، والقلب إن لم يكن خاشعاً لله يدفع الشر بالحق؛ نبع منه الفسق والضلال والطغيان والشرور الأخرى، والقلب يموت بالشهوات والعصيان، ويعمى ولا يحيى بغير طاعة الرحمن.

•الشيخ سليمان العلوان

İnsanların çoğu mutsuzluğu kendi elleriyle kendisine getiriyor ve başına gelen dert ve kederleri müzik dinleyerek, uyuşturucu maddeler içerek, kendini nefsânî isteklerine bırakarak veya televizyon izleyerek def etmeye çalışıyor. Halbuki tüm bunlar, hüznü ondan (o an için) bir süreliğine uzaklaştırıp, beraberinde (daha büyük) dâimî hüzünler getirmektedir. Onun misâli; sıcak bir topraktan (sırf o sıcak diye), ateşe koşan kimsenin misâli gibidir.

Kalp eğer Allah’a karşı huşû duymaz, şerri hakkla def etmezse; o kalp günah, sapkınlık, azgınlık ve diğer tüm şerrlerin menbaaı hâline gelir. Çünkü kalp, şehvetler ve Allah’a karşı gelmekle ölür. Sonra bir daha da onu Rahmân’a itâatten başka hiçbir şey diriltemez.

-Şeyh Suleymân el-Ulvân.**