ترجمه بخشی از کلام سید محمد باقر سیستانی در الهی بودن غدیر و اختصاص آن به معصوم

?دانستیم که خطبه غدیر شامل دو مضمون اصلی است :
اول اینکه در این امت منحصراً اهل بیت هدایت کنندگان به سمت حقیقت هستند؛ از گمراهیها مصون و از کسانی هستند که تمسک به آنها در دین واجب است.
دوم : عقد ولایت خاص توسط پیامبر اکرم(صلي الله عليه واله) برای امام.
آنچه که از آیات قرآن کریم و احادیث دیگر نبوی فهمیده میشود این است که ولایتی که پیامبر اکرم به عقد امام درآورده است از نوع سیاسی محض نیست یعنی درحد خلافتی که اهل سنت تصور میکنند، بلکه از نوع ولایت اصطفاء و گزینشی است؛ از سنخ همان انتخاب الهی که در مورد اهل بیت رسولان امتهای پیشین نیز قرار داشت.
ولایت به دو گونه تقسیم میشود :
اول اینکه به شیوه‌ی تعیین سیاسی محض باشد که بنابر این نظر ولایت امام همانند جانشینی پیامبر اکرم در غیاب ایشان در شهر هاست؛ زیرا این تعیین صرفاً سیاسی محض است، مثل اینکه حضرت امیر (علیه السلام) بر شهرهای مختلفی والی تعیین میکرد، اشخاصی مثل محمد بن ابی بکر یا مالک اشتر.
دوم اینکه ولایت به شیوه‌ی انتخاب الهی امام برای حکومت کردن باشد که در این صورت همچون انتخاب پیامبر اکرم برای حکومت در زمان حیاتش است؛ و نیز مثل انتخاب بعضی از انبیاء توسط خدواند متعال برای حکومت کردنشان همچون حضرت سلیمان در این آیه: «حقیقتاً ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان فرمانروایی بزرگ بخشیدیم».
این موقعیت که برآمده از این نوع تعیین انتخاب الهی برای حکومت است به امامت تعبیر میشود.

▪️سپس ایشان به تفصیل شواهد الهی بودن تعیین امامت در غدیر را روشن می‌سازد. (واقعة الغدیر ۵۱۱-۵۱۹)

*❌عواقب دخالت دولت در قیمت گذاری*
مبانی علم اقتصاد، پروفسور منکیو، ترجمه حمیدرضا ارباب

*✔️پناه بردن از مرگ ناگوار، و طلب شهادت یا مرگ با عافیت*

«وَ أَعُوذُ بِدِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي لَا تُرَامُ أَنْ تُمِيتَنِي غَمّاً أَوْ هَمّاً أَوْ مُتَرَدِّياً أَوْ هَدْماً أَوْ رَدْماً أَوْ غَرَقاً أَوْ حَرَقاً أَوْ عَطَشاً أَوْ شَرَقاً أَوْ صَبْراً أَوْ مُتَرَدِّياً أَوْ أَكِيلَ سَبُعٍ أَوْ فِي أَرْضِ غُرْبَةٍ أَوْ مِيتَةَ سَوْء وَ أَمِتْنِي عَلَى فِرَاشِي فِي عَافِيَةٍ أَوْ فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي‏ كِتَابِكَ فَقُلْتَ كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ» (مصباح المتهجد ص: 78 و 94 و 170، المقنعة: 128، الکافی 2: 526، میان مصادر تفاوت مختصری هست)

به حصار نگهدارنده‌ات که قابل نفوذ نیست، پناه می‌برم از این‌که مرا با غصّه یا سقوط یا ویرانی آوار یا غرق یا سوختگی یا تشنگی یا گرفتگی گلو یا با زجرکشی یا خوراک وحوش شدن یا در غربت یا به هر مرگ ناپسندی، بمیرانی.
و مرا یا در بسترم با عافیت بمیران یا در (جهاد) همراه آن صف مجاهدین که در کتابت وصف نموده ای: «همچون پایه ای محکم [می جنگند]»، بر مسیر اطاعت تو و رسولت.

*?گزارش روزنامه اطلاعات از این تشییع جنازه میلیونی در اسفند ۱۳۳۱*