*“Дўст ачитиб гапиради”, дея ўз яқинларига озор бериб ғамхўрлиқ қилиш ярамайди. Инсоннинг фақат моддий эмас, маънавий муҳтожлиги ҳам бор. Сўкиш ва тергашни қайғурмоқ, жон куйдирмоқ деган сўзлар билан ифодалаш - шунчаки ожизлик.

Бизнинг динда яхшиликка ҳам гўзал муомала ва ҳикмат билан буюрилади. Ҳатто ёмон муомала кўрган кишисига “Сизга салом бўлсин”, “Аллоҳ сизни кечирсин”, деб жавоб қайтариш - Пайғамбарлар ва уларнинг йўлини тутган кишилар хулқидан.

Шундай экан, қанақасига ўз дўстингиз, яқин кишиларингиз ва ҳатто фарзандларингизга ғамхўрлигингизни “ачитиб”, “оғритиб” ифода этасиз?
Асабини бузадиган меҳрибончиликни ким ҳам қабул қилгиси келарди?

Инсон қадамлари кўнгли забт этилган томонга эргашади. Бошқачаси фақат қочиради.
*🖊️زوجة عبدالله**t.me/buoqshom_kundalik

*Аллоҳ буюрган амаллар ажри ўзингизга ихтиёр берган амаллариникидан каттароқ бўлади. Лекин ҳар иккиси қабул бўлиши учун ҳам иккита шарт бор:

✔️Иймонан (яъни мўмин бўлган ҳолатда), Аллоҳдан ажр кутиб;
✔️ Қуръон ва суннатдан четга чиқмаган (яъни Пайғамбар алайҳиссалам ва у кишининг асҳобларига эргашган) ҳолда.

Аллоҳ Ўзининг ҳузурида нима қабул этилишини фақат ваҳий билан Пайғамбарига билдирган. Улушдан умиди бор, ҳаракатлари зое кетишидан чўчиган одам шу икки асосдан четга чиқмайди.

Иш энди бир нарсага қолади: Қилаётган амалимиз ростдан ҳам Пайғамбар йўлига мосми, йўқми, шуни билиш. Қачон бирор амалга тарғиб этилиб, у учун савоб ваъда қилинаётган бўлса, бунинг ваҳий экани (яъни қуръон ёки суннатданлиги) ҳақида далилга қаранг. Оят ёки ҳадисдан ишончли далил келтирилган, ҳадис эса саҳиҳлиги аниқ бўлса, кейин унга хотиржам амал қилиш мумкин.
Матнда берилмаган бўлса, ўзингиз изланиб кўрсангиз ҳам тагига етасиз.

Сизга юборилган диний шаклдаги матнлар қанчалик чиройли безалган, равон ва таъсирли услубда ёзилган бўлмасин, ичидаги гап далилга асосланмаган бўлса, эргашишга ярамайди. Йўқса, савобдан қуруқ қолиш билан бирга, гуноҳкор ҳам бўлиб қолиш мумкин. Чунки динга нисбат берилган ҳар қандай иш далилларга тескарими, у ваҳий эмас, кимнингдир хато тушунчаси ёки “фантазия”си бўлади.
Ўзимизга ачинайлик.

Аллоҳ бизларни ҳақ йўлидан тойдирмасин.
*🖊️زوجة عبدالله**t.me/buoqshom_kundalik

*Болалар аччиқланганида улар билан айтишиш - уларга тенглашишдир.
Айтишув янги шаклланаётган характер соҳибчасида урушқоқликни илдиз оттиради.

Нима қилиб бўлса ҳам вазиятни юмшатиб, митти вужудда ўт олган агрессияга сув сепиш керак.
Ҳазилга йўйиш, ғазабини тарқатувчи сўзлар ва ҳаракатлар билан уни “овутиб” олиш, кейинроқ эса унга хатосини тушунтира билиш - яхши усул бўлса керак.
Эътибор қилсангиз, ота-оналари сокин феъл-атворли, юмшоқ муомалали кишилар бўлган болаларда табиатан қўрслик бўлса ҳам улар ошиқча баҳслашмайдиган, осон келишиб кетадиган болалар бўлишади.

Ёш бола билан тортишишингиз - одоб бериш эмас, аччиғингизни ташқарига чиқариш холос. У кичкина ва ёрдамга муҳтождир. Уни меҳр ва раҳм-шафқат ёрдамида юмшатинг, сўнг ғазабни бошқаришда унга ёрдам беришга уриниб кўринг.
Ахир жамиятга урушқоқ ва агрессив, бунинг оқибатида эса муносабат қуришга доим қийналадиган одам етиштириб беришни хоҳламайсиз-ку.

Баъзи натижаларга куч билан эмас, таслимият билан эришилар экан-да…#Шахсий_хулоса *🖊️زوجة عبدالله**t.me/buoqshom_kundalik

*Шифокор касал бўлса, олим билмай қолса, имом гуноҳ қилса, нотиқ тутилиб қолса, одамлар “ана бўлмаса!”, деб юборишади.

Заифлик инсонга битилган энг асл сифат!
Одамларнинг афзали - пайғамбарлар бўлса, улар ҳам баъзи хатолари сабаб итобландилар ва тазарру билан аввалгидан-да юқори мақомга кўтарилдилар.

Мусо алайҳиссалом: “Мендан билувчироқни билмайман”, деганлари боис Аллоҳ таоло у зотга илм ва ҳикматда ўзидан устунроқ бандаси - Хизр алайҳиссаломни учратиб қўйди ва Мусо алайҳиссаломни у кишига эргаштирди.

Юнус алайҳиссалом итоатсиз қавмни Роббиларининг изнисиз ташлаб чиққанлари учун балиққа луқма бўлдилар, лекин тавба сабаб Аллоҳ у кишига нажот ва нусрат берди.

Сулайман алайҳиссалом келажакни сўзлаётиб, “иншааллоҳ” демаганлари сабаб, чала бола кўрдилар. Лекин тавба сабаб Аллоҳ у зотга дунёда аввал ҳам, кейин ҳам ҳеч кимга бермаган улкан мулкларини ато этди.

Росулимиз Муҳаммад алайҳиссаломни ҳам, отамиз Одам алайҳиссаломни ҳам улуғ мақомга кўтарган сифат - Аллоҳга кўп тавба-тазарру айтиш бўлади. Гарчи улар илм ва амалда башарнинг энг улуғ мақомида турсалар-да.

Одамларда сиз уларга ишонган тарафдан ожизлик кўрсангиз, маломатга шошилманг. Инсоннинг улуғворлиги унинг айбсизлигида эмас, айбини тан олиб, уни ислоҳ қилишга шошилишида бўлади.
*?️زوجة عبدالله**t.me/buoqshom_kundalik