‏-بازدمت رو به لاله گوشم میرسونی که چی؟!خوشم نمیاد!
+عه مگه این حرکت خیلی سکسی نبود؟!
-با تو نه!جذابیتی نداره برام
+واقعا؟نکنه اینقد پیشت بودم که عادی شدم؟
-همیشه بودی!من و تو دوستیم فقط نه چیزی بیشتر از این!اونم چون ...
+خجالت نکش،بگو!چون من تنها بودم؟چشماتو وا کن،اونی که مثل احمقا زل زده به این عکس تویی!چرا نمیفهمی؟بهش زل بزنی یا نه،من هستم،خودتی که صدام میکنی!
-چرت نگو.تو همیشه هستی!از اولشم بودی
+آها همین!همینو میخواستم بشنوم!
-خب!شنیدی!که چی؟اینقد بهم نچسب،اه!
+نیگام نکردی.موهام رو با کش بسته بودم برات.میدونم اینجوری بیشتر میاد بهم
-من باهات بزرگ شدم،حفظمت‌.نیازی نیس واسه دیدن کل صورتت موهاتو ببندی برام.
+یعنی دوسم داری؟
-ما دوستیم!نه بیشتر!یادت نره!!
+ولی هیچ آدم نرمالی به ‎#غم نمیگه دوست.
-منم گفتم دوستیم،نگفتم آدم نرمالیم.
+میدونی که رفته؟
-اون نرفته،من بودم که رفتم.میدونی که
+میدونم
-خوبه خوبه،نیاز نیس تعریفش کنم

@dastneveshtehayema

‏-دیشب تا صبح بغلت کردم.عمیییق خوابیده بودی.

هنوز چشمام باز نشده بود.داشت آروم تو گوشم زمزمه میکرد.جمله ش که تموم شد لاله ی گوشمو بوسید و صورتشو چسبوند به کنار سرم.

لبخند زدم با چشمای بسته.میخواستم بگم صبحت بخیر اما هنوز اونقد بیدار نبودم
دستشو حس میکردم دورم
و بدنشو که ‏از پشت چسبیده بود بهم.

+صادق جون بیدار شو عزیزم.دیرت میشه.
یه صدای دیگه اینو گفت
چشمامو با وحشت باز کردم دیدم خانومم با چشمای نیمه باز داره اینو میگه

به خودم اومدم.رو پهلوی چپم خوابیده بودم و خانومم صورتش سمتم بود

اما اون صدا که از پشتم میومد.
دستاشو حس میکردم
با وحشت ‏برگشتم سمتش

چشمای درشت مشکی.موهای صاف مشکیش.حتی از تاریکی هم تاریک تر بود.

نیازی نبود واسه حرف زدن باهاش لبامو باز کنم

• چی میخوای ؟اینجا چیکار میکنی؟
  -بهش گفتی؟
• چیو؟به کی؟
  -بهش گفتی دیشب سه تایی رو این تخت خوابیدیم؟
• خفه شو.تو وجود نداری

لبخند میزنه و انگشت اشاره ش رو به مژه چشم راستم میکشه.
- وجود؟:)من حتی صورت دارم.خودت بهم دادیش
از جونم چی میخوای؟
- منو ببوس!
میخوای مطمئن شی؟رهام کن.بذار اگه خواستمت خودم بیام دنبالت
- من هستم.تصویرمو میبرم فعلا.اما هستم.مثل همیشه.تو طعم دهنت.درونت.کنارت

من ‎#غم هستم،قدیمی ترین معشوقه ت !

اینو گفت و لبخند زد و محو شد

دیگه دستاشو دورم حس نمیکردم.اما مزه ش!!!تلخیش تو دهنم بود هنوز
هرچقدم تو سینک تفش کنم نمیره.میدونم

@dastneveshtehayema

‏یه زمانی صبح کابوس دیشبو تو سینک تف میکردم
الان اما هرچی تف میکنم و میشورمش دهنمو نمیره
صبح هست
شب هست
تو خواب هست
تو بیداری هست
لای لبخندام حتی
غمو میگم

‏دستمو میبرم لای موهاش
میگم گاهی ازم فاصله بگیر
بذار رابطمون نرمال باشه
میخنده
میگه از اولشم نرمال نبوده،چرا دستت تو موهامه؟من که باید شکنجه ت باشم

-عادت کردم بهت.
+یعنی میخوای باشم؟
-نه
+پس این چه عادتیه؟
-نمیدونم!یه مدت برو،بذار دلم تنگ شه برات اصن.نمیدونم چجوریه دلتنگی برات

‏لبخند میزنه و کنار موهای مشکیشو میده پشت گوشش و میگه «من برم دنبالم نمیگردی؟»
-هیچوقت دنبالت نگشتم،همیشه بودی
+ولی با این حال منو این شکلی تصویر کردی
-آره،خواهش میکنم برو.پرم ازت
بلند میشم گونه ش رو با لبام لمس میکنم
آروم در گوشش میگم «برو.لطفا»

و «غم» سرشو میندازه پایین فقط

@dastneveshtehayema

‏میشود ۲۸ سال داشت و چهل ساله زندگی کرد
میشود ۴۰ ساله بود اما در ۲۰ سالگی از زندگی دست کشید

ساعت ها تا نگاهشان نکنیم حرکت نمیکنند
پس با زمانی که فاحشه ی نگاه ماست آدمها را اندازه نگیریم

و یادمان باشد،هر تنفسی زندگی نیست

@dastneveshtehayema

باران زیباترین شعر دنیاست اگر زبان آسمان را بدانی ...

کاش لاله بودی و من خاک وطنت بودم
ایران آماج تیر مغول های تنت بودم
خاور دور پر ماجرا،چین دامنت بودم
منجی و من جمعه ی موعود آمدنت بودم
قطار و ایستگاهی بهانه ی ماندنت بودم
«خود» و «ما» گم کرده اما «من»ت بودم
گر قسمت ست بگذاری و بگذری روزی
نُت های جاری ساز رفتنت بودم

99.03.11

کمرنگ

@dastneveshtehayema