Быть счастливым или быть вечно правым?

Көзіңе құм құйылғанда ғана қалауың басыладығой…

Kavga edecek bir annem var diye şükür namazın kıl.

Ұрыссанда, анаңның барына шүкір намазын қыл.

©️Cüneyd

Неге адамда бір иманның белгілері шыға бастағанда бәрінің мінің ақтарып, пәтуасын шығарып тастауға дайын тұрады? Әлде өзін хидаят пен фурқан иесі санайды ма?

Алланың әр жаратқанында хайыр бар, біз жамандық деп білетін заттарда хайырлы болады ақыр соныңда. Ол жаман болады тек басында, және жасаған адамға ғана. Сол үшін адамға “екіжүзді”, “күнахар” дейтін мөр қоюдан нағыз мұсылман алыс болуы керек. Қателік көрсең, бірінші өзіне сабақ ал, кейін көркем түрде сол кісіге жеткіз.

Егер басқаның көзіне Аллах бір адамды көркем қылып көрсетсе, несіне кедергі боласын, несіне сол пердені шешуге асықсын? Ия, айтылуы керек нәрсе бар, бірақ мінің ақтарып отыратындай емес.

I’m not justifying, but please🙏🏻

Сәл дүние, болашақ жағынан уайымға салынғанда, Мехмет Йылдыздың мына сөзіне тап болдым:

“Егер барлығының ризығына сен жауаптымын деп уайымдайтын болсан, Аллахтың Раззақ есімін ұмытқаның, күмәнданғаның. Содан адамдар дұрыс тәуекел ете алмайды. Аллахта кейін оларды дүниемен сынайды, Оның алдына қойғаны үшін”

Соны қабыл еткен уақытта, Аллаға шүкір жаңа есіктер ашыла бастады. Айтқым келгені, әр жағдайда мұсылман ұтыста, тек қай жағынан екенін толығымен түсінеміз ба? Қиналдым деген уақытта негізінде сабақ ала білсек, өміріміз бәлкім түбегейлі өзгерер ме еді?

Некий человек сажал по краям дороги терновники. Растения выросли и стали мешать людям своими колючками. Тому человеку сказали:
– Вырви уже свои колючки!
– Хорошо, – отвечал тот, – скоро вырву.
Каждый день он говорил, что вырвет их завтра, а колючие растения всё росли и крепли.
Один из святых сказал ему:
– Не тяни понапрасну время, сделай то, что обещал.
Человек снова говорил:
– Сегодня… Или, может, завтра…
Тогда святой сказал:
– Ты каждый раз говоришь «завтра» и откладываешь на потом. Тем временем, растения всё растут и крепнут, а ты стареешь и теряешь силы. Боюсь, скоро ты уже будешь не в состоянии вырвать их.

Да, если колючки в душах людей будут казаться незначительными, и не будут выкорчёваны с корнем, дело ещё более усложнится в будущем. Потому что грехи, когда они совершаются вновь и вновь, подпитываются этим, укореняются, входят в привычку, словно сливаются с кровью. И человек, подобно наркозависимому, уже не может избавиться от них.
Не упорствовать в грехе, очищаться искренним раскаянием, заставить сатану сожалеть, совершив какое-либо значимое благое дело – всё это препятствует превращению человека в осуждённого, руки и ноги которого связанны колючей проволокой. Если не воспрепятствовать греху как можно ранее, вырвать его с корнем станет невозможным.

«Астагфируллах аллязи ля иляха илля хууа аль хайюль кайюм уа атубу иляйхи» х3

Дұағалар қабыл болғай ин ша Аллах🙌🏻

Егер біздің жүрегіміз сондай таза, пәк болғанда, Құран оқуды тоқтата алмайтын едік
©️Хазреті Осман р.а(оқыған Құрандарын тоздырған адам)

Біздің жағдайымыз қандай?

“İhlas şerde dahi netice verir”

“Ықылас жамандықтада нәтиже береді”
©️Üstad

Нағыз тақуалар – ашу қысқанда өзін ашуландырған адамның сазайын беруге шамасы жете тұрып, ашуын жеңе білгендер һәм адамдарға кешірімді болғандар